progvizier50-pinkfloydindepolder-floyd.jpg  eerste druk: 16-12-2007
interview: Sander Kok 
eindredactie: Sander Kok

Charles Beterams woont precies tussen de Kuip en Ahoy in. De Britse dino Pink Floyd heeft op beide locaties meerdere legendarische concerten op zijn naam staan. Enkel al daarom de perfecte locatie voor Beterams om dagenlang (zeg maar gerust jarenlang) bezig te zijn met zijn eerste boek genaamd “Pink Floyd In De Polder” (klik op de titel voor onze recensie). Het is een rijkelijk geïllustreerd werkje en met 227 bladzijden een goed gevuld boek geworden. Het boekwerk is voorzien van vele anekdotes en feiten die door de van oorsprong Limburger vaak zelf verzameld werden.


Charles Beterams is dan ook al sinds 1987 zwaar aan de sferische klanken van Pink Floyd verslaafd. Hij maakte er zelfs zijn werk van door vanaf het jaar 1997 tot medio 2001 een Pink Floyd gespecialiseerde winkel (genaamd Crazy Diamond) te beginnen in het centrum van Delft. Deze werd in 1999 uitgebreid met een web-winkel waarvan www.floydstuff.com ook een onderdeel is. Door de drukte met de web-winkel was Charles genoodzaakt de winkel te sluiten en tot op heden een succesvolle website te runnen. Ook startte hij zijn eigen platenlabel Tonefloat. Hierop brengt hij onder andere vinyl van Steven Wilson (u weet wel van Porcupine Tree) gerelateerd materiaal uit. Hoogtepunt van het platenlabel was de release in 2007 van een 12 inch van de oud-Pink Floyd frontman Roger Waters.  Eerder in de geschiedenis was Beterams op hobbybasis eindredacteur van het Floyd fanzine “Echoes” dat vanaf 1991 tot 1997 te belezen viel. Hij organiseerde met grote regelmaat goed bezochte fanclubdagen en was zelfs mede-organisator van het grote Dark Side Of The Moon Project op het marktplein in Delft waarmee hij in juni 1998 maar liefst 10.000 enthousiaste toeschouwers wist te trekken.

Pink Floyd in de polder

Na de hartelijke ontvangst in een lunchroom op het randje van Rotterdam is het al snel duidelijk dat Charles Beterams een spraakwaterval eerste klas is. Om deze een beetje in te dammen stel ik voor om te beginnen met een klein rondje vragen waarop enkel een kort antwoord mogelijk is en we zodoende gelijk een beeld kunnen krijgen van Charles’ zijn Floyd voorkeuren.  

Favoriete Pink Floyd Album: “Dark Side Of The Moon”
Favoriete Pink Floyd nummer
: Echoes (van “Meddle”)
Favoriete hoes
: “Atom Heart Mother”
Belangrijkste Pink
Floyd lid: David Gilmour
Beste solo-album van (oud) Pink Floyd lid
: “Amused To Death” van Roger Waters
Aantal bezochte Pink Floyd / solo Concerten
: 61
Beste Pink Floyd / solo concert
: Solo concert van David Gilmour in Royal Festival Hall in Londen 2001
Hoogtepunt gerelateerd aan Pink Floyd: Het Live8 concert waar ik na al die jaren voor het eerst de vier heren gezamenlijk aan het werk zag. Een dag die al goed begon toen we Gilmour naast ons ontwaarden bij de opening van U2 en Paul McCartney.  


Waarom eigenlijk Pink Floyd?

Ik ben in 1987 echt geraakt door de muziek van de groep. Dat sferische in het geluid en het mysterieuze rond de band inspireerde mij enorm. Ik denk dat je uiteindelijk altijd één band hebt die je toch het meest speciaal vindt, in mijn geval dus Pink Floyd. De beginperiode prefereer ik overigens wel boven het latere werk. Hier is de muziek gewoon het best, dan doel ik op de periode tot en met “Wish You Were Here”. Dit komt misschien ook wel omdat de geest van Barrett nog steeds een beetje rondspookte en in principe sloot de band deze periode af met “Wish You Were Here”.

Hoe was het verloop van het boek en wanneer werd tekstschrijver Robert Haagsma er bij betrokken?  

Het idee is boven komen borrelen vanuit één van de eerste Pink Floyd fan-zine’s die we uitbrachten. We hadden daarin een stuk geschreven over de diverse Floyd concerten in Nederland. Hier kregen we zoveel reacties op met complimenten, verbeteringen en aanvullingen dat het er toen al op leek dat er een boek in zou kunnen zitten. Vanaf dat moment ben ik alle informatie die ik kreeg gaan verzamelen en in ordners gaan stoppen. Ik spreek nu nog over begin jaren ’90, dus al zo’n vijftien jaar geleden. Toen ik in 1997 begon met de Pink Floyd gespecialiseerde winkel Crazy Diamond groeide bij mij ook een beetje het idee dat het er toen wel van moest gaan komen. Ik heb contact gehad met uitgevers, maar vrijwel geen tot weinig reacties mogen ontvangen en daarnaast heb ik ook zelf offertes aangevraagd bij drukkers. Ik heb nog wel een website over het eventuele boek opgestart  (www.floydstuff.com/pinkfloydboek), maar daarna ging mijn aandacht voor het boek verslappen. Toen is het hele boekidee een beetje in het slop geraakt, maar plotseling tijdens de Nederlandse concerten van Gilmour in 2006 is het weer gaan leven. Tijdens een radio interview wat radio 2 DJ Hans Schiffers met David Gilmour had, refereerde Schiffers aan mijn website. Tja, dan krijg je toch ineens weer de kriebels en ik waagde het er nog een keertje op. Ik had inmiddels toch al 50% van het boek geschreven, maar kreeg van meerdere personen te horen dat het niet bepaald lekker weg las. Daar kwam dus ineens Robert Haagsma om de hoek kijken. Een zeer ervaren popjournalist die al veel ervaring had met schrijven voor bijvoorbeeld het AD, Aardschok en Aloha. Ik kwam uiteindelijk met hem in gesprek op de platenbeurs in Utrecht waar hij net zijn boek “Vinylfanaten” had gepresenteerd. Hij was er direct in geïnteresseerd en dat was voor mij ook weer een stimulans om er echt wat van te gaan maken. Hij hielp mij om een goed en prettig leesbaar manuscript in elkaar te flansen om zo verder te kunnen.

Charles & Robert (door: Rob Verhorst)

Wanneer had je het idee dat het echt zou gaan lukken?

Dat gevoel is pas laat tot stand gekomen. Dit komt mede doordat Robert Haagsma me geholpen heeft met het vinden van een uitgeverij. Door het enthousiasme wat ik uiteindelijk vond bij uitgever Aprilis, ondanks dat ze weinig Pink Floyd kennis hebben, had ik eindelijk het idee dat dit wel eens wat zou kunnen worden. Hoewel ik er dus al jaren mee bezig was speelde dit pas in december 2006. Ik vraag me terdege af of het boek zonder het enthousiasme van Haagsma er wel gekomen was. Hij heeft me echt het zetje gegeven in de goede richting.

Hoe kwam je aan je informatie?

Ik begon veelal via internet te zoeken naar namen (bronnen) om zo via via aan nog meer namen en informatie te komen. Dat betekent veel bellen en zoeken naar mensen. Uiteraard heb ik ook de gemeente archieven in de diverse steden bezocht. Ook bijvoorbeeld in de Koninklijke Bibliotheek van Den Haag heb je een uitstekend inzicht in het krantenarchief waar ook een hoop informatie te vinden viel. Je merkt op zo’n moment dat Pink Floyd nog behoorlijk bekend en geliefd is, want op elke krantenredactie was wel een Floyd fan te vinden die erg behulpzaam bleek te zijn.


Waarom kwam Pink Floyd zo vaak in Holland?

Dankzij het underground muziekblad Hitweek (1965 – 1969) was er in Nederland al vroeg enige bekendheid voor Pink Floyd. Hitweek besteedde erg veel aandacht aan nieuwe bands en / of stromingen. Het blad heeft rond de 200 uitgaven gehad en in ongeveer 20% werd er wel iets over Floyd geschreven. Hitweek heeft zelfs een journalist in 1967 in Londen een interview laten afnemen met de groep. Deze aandacht ontging de diverse promotors natuurlijk ook niet en zo kwam het dat de band gewoon veel meer in Nederland geboekt werd dan in de rest van Europa.

Waarom heb je besloten om ook de Belgische concerten toe te voegen ?

De concerten in België vielen nu eenmaal vaak samen met een Nederlandse tour. Daardoor ontkwam ik er niet aan om er sowieso iets van te verwerken in het boek. Toen ik een bezoek bracht aan de Stadsbibliotheek van Antwerpen bleek er zoveel informatie te vinden omtrent Pink Floyd dat dit te mooi was om te laten liggen.

Heb je Pink Floyd zelf nog betrokken bij het boek?

De bandleden zijn in het verleden wel eens naar hun ervaringen in Nederland gevraagd. Ze vertelden dan vaak over het feit dat ze meerdere concerten op een dag hadden. Diverse quotes vanuit die interviews zijn te vinden in het boek en dit gaf eigenlijk wel voldoende inzicht. We hebben overigens nog wel tevergeefs getracht om een interview te regelen met Roger Waters tijdens zijn bezoek aan het Gelredome.

Naast Pink Floyd is je andere specialisatie Porcupine Tree. Kunnen we gezien de rijke geschiedenis van deze formatie ook hiervan een boek verwachten in de toekomst?

Dat lijkt me zeker een interessante optie! Er zijn een hoop overeenkomsten tussen beide bands. Niet enkel muzikaal gezien ook qua opbouw van hun carrière. Zo hebben beide bands lange tijd in zeer kleine zaaltjes gespeeld. Wat een voordeel voor mij is, is dat Porcupine Tree een hoop heeft meegemaakt waarvan ik zelf deelgenoot was zodat ik wat dat betreft een voorsprong zou hebben.

Een blik in deze uitermate goed verzorgde uitgave 
 Een blik in deze uitermate goed verzorgde uitgave
 Een blik in deze uitermate goed verzorgde uitgave