Op mijn zolder vond ik onder het stof dozen met cassettebandjes. Daar bleken nog wat verborgen schatten schuil te houden.
“Rainforest Demo”, de eerste Cliffhanger opname van 17 augustus 1993
In de zomer van 1993 waren we met Cliffhanger druk aan het repeteren. De band bestond nog maar net en er was veel inspiratie in die begintijd. Er kwamen veel nieuwe nummers van zowel Dick, Rinie en Hans als ikzelf.
Op een gegeven moment kwam Rinie met het idee om in de oefenruimte nummers op te nemen voor een eigengemaakte demo. Er was uiteraard ook de mogelijkheid dit in een studio te doen maar dat was erg duur. Allereerst wilden we het zelf proberen.
Rinie was toen in het bezit van een 4-sporenportastudio. Daarop kon je met een gewoon cassettebandje vier aparte sporen opnemen. Het was best een omvangrijk plan om zoiets in een oefenruimte te proberen. Het opnemen van drums is zeer complex vanwege de vele microfoons en wordt normaal gesproken op minstens acht sporen opgenomen in een studio maar wij moesten het op één spoor doen. Eigenlijk net als in de tijd van de Beatles terug in de jaren ’60. Er was ook geen aparte geluiddichte controlekamer zoals in een echte studio om alles goed af te stellen. Met de portastudio konden twee sporen tegelijk worden opgenomen. Dat werden dus de drums en de toetsen. Daarna moest ik de bas inspelen met op een koptelefoon de eerder opgenomen drums en toetsen. Op het laatste spoor de Moog Taurus… Rinie heeft daarna die vier sporen uitgemixt naar een gewoon cassettedeck (naar twee sporen dus) en dat bandje weer gebruikt in de portastudio om de zang en gitaar op de twee nieuw vrijgekomen sporen te zetten. Daarna alles weer uitgemixt naar een cassettedeck.
Het steeds heen en weer van deck naar deck spoelen gaat ten koste van de geluidskwaliteit. Bovendien komt er steeds meer ruis bij. Met het eindresultaat waren we niet tevreden en we besloten toch om een paar maanden later een echte studio in te gaan om onze echte eerste demo op te nemen. Nu we deze opname vonden (wat ook weer een kopie was van Rinie’s master) leek het toch leuk om het te digitaliseren. Na het horen van de uiteindelijke master van Dick is toch wel duidelijk geworden dat de kwaliteit nog best goed was voor een dergelijke opname. Ruis is niet meer te horen en de muziek klinkt transparant. Door het heen en weer spoelen hebben de drums een sound gekregen die je uit geen enkel effectapparaat kunt genereren. Hadden we destijds met dit soort software kunnen werken dan had onze toekomst er heel anders uitgezien! Het is leuk om te horen dat we toen al heel serieus bezig waren met muziek. Deze opname kan worden beschouwd als de geboorte van Cliffhanger.
“Live Lost Part” van 2 september 1994
Die avond namen we onze tweede demo op die bekend staat als de “blauwe demo”. Het was onze eerste keer in studio Chateau in Tilburg. Dat werd later onze thuisbasis. Een demo kon je opnemen met live publiek dus we sloegen twee vliegen in één klap. Een demo opnemen en een optreden! Dat live opnemen was nog een heel gedoe. Dat werd gedaan met een 24-sporenrecorder op grote 2-inchbanden. Afhankelijk van de bandsnelheid kon er 15 of 30 minuten worden opgenomen. We besloten om 30 minuten per band te gebruiken want je moest huur betalen voor die banden. We moesten de setlist zo uitkienen dat we ongeveer aan de 30 minuten kwamen. Die avond hebben we vier banden gebruikt.
Het was toen de bedoeling dat Feels like Flying en Remaining Rancour ook op de demo zou komen. Uiteindelijk waren we niet tevreden met beide nummers omdat we ze niet vlekkeloos hebben gespeeld en we besloten deze nummers niet uit te mixen. Remaining Rancour speelden we nog maar net een paar weken en mijn baspartij had ik zelfs nog niet helemaal uitgewerkt. Nadat we klaar waren met het laatste nummer wat we op wilden nemen speelden we nog Views en Sinister Memories. Na het spelen van drie tot vier nummers moesten we een korte break houden vanwege het wisselen van de grote band. Die moest eerst teruggespoeld worden en daarna de volgende erop. Zodra de rode lamp brandde, konden we verder met het optreden.
Gelukkig voor ons liep er het gehele concert ook een cassettedeck mee waarop alles is opgenomen. Het blijkt dat Remaining Rancour best goed uitgevoerd was evenals Feels like Flying. Zelfs een drumsolo als intro voor Sinister Memories! Opvallend is dat het ondanks dat het een ruwe mix is, toch al ontzettend goed klinkt. Dat is met name te danken aan de geluidsman Peter-Paul van Hest die vanaf die tijd jarenlang onze vaste geluidsman werd. Tel daarbij Dick’s mastering op en je hebt een prima aanvulling op de vele live-opnamen die wij al hebben.
“Burning Alive” van 24 november 1995
Bij het vinden van deze cassette was ik zeer verbaasd en verheugd. Opgenomen tijdens de opname van de demo “Burning Alive”. Deze demo maakten we in de aanloop naar de tweede cd “Not To Be Or Not To Be”. Die avond namen we 4 nummers op. (We hebben toen 2x een 24 sporen band gebruikt.) Tijdens het gehele optreden liep ook een cassettedeck mee. Daarmee zijn deze opnamen boven water gekomen. Omdat het een 90 minutenbandje betrof, is Bad Dreams helaas niet opgenomen.
We begonnen die avond met Views, als opwarmer. Grappig is om te horen dat het bandje, wat 16 jaar geleden opgenomen is, wel te lijden heeft gehad. Het klinkt alsof je naar oude vergeelde zwart/wit foto’s zit te kijken. Desondanks heeft Dick weer prima masteringwerk afgeleverd en klinkt het over het geheel genomen fris. Tijdens het 1e nummer hoor je wel vervorming. Omdat ons vijfde bandlid Peter Paul van Hest wederom achter de knoppen zat klinkt de mix weer op en top want het gaat hier om een soundboard opname.
Na Views speelden we de nummers die uiteindelijk zijn opgenomen en uitgemixt zijn en op de “Dug Out Alive” DVD staan. Dat waren de nummers: The Artist/Gratwanderung/Sewers/Ragnarok. Na de 1e set hadden we pauze. Na de pauze speelden we de rest van onze debuut cd “Cold Steel”.
Wat opvalt is de gedrevenheid en de relaxtheid waarmee we de nummers live brachten. Onze eerste cd was verkrijgbaar bij SI-music. Willibrod Elsink was zelf ook aanwezig die avond bij het publiek en hij was zeer te spreken over het nieuwe materiaal wat we toen lieten horen. SI-music bestond toen nog…
De tweede set begon met Kill your Darlings wat op het eind met de fuzzbass zeer heftig is. Daarna en gedreven versie van 4 Vessels. Op 6 Minutes Closer to Death bezorgt de uithaal van Rinie mij kippenvel. Het Mellotron intro van Colossus was voor mij ook een verassing om weer terug te horen. We veranderden altijd dingetjes aan nummers waardoor iedere uitvoering weer net iets anders is.
Met Remaining Rancour klinken we bijna ‘Avant-garde’, zo relaxed spelen we het nummer. De fuzzbass op het eind geeft het een grillig randje zonder dat het “over the top” is. Het is bijna een jazzy uitvoering. Bad Dreams wordt nog wel aangekondigd en je hoort nog net het eerste akkoord maar dan is het cassettebandje op… Nu maar hopen op een eventuele DAT tape die nog eens boven water zal komen…
Dit soort avonden waren altijd een soort feestje in Chateau. Mensen zaten aan tafeltjes voor het kleine podium. Het was altijd een gezellig intiem sfeertje. Je hoort het ook terug aan de interactie tussen de band en het publiek.
Wil jij “Rainforest Demo”, “Live Lost Part” en “Burning Alive” downloaden klik dan op het onderstaande logo van Cliffhanger om naar hun website te gaan.
Klik hier om terug te gaan naar het interview.