Crack The Sky waagt zich niet aan struisvogelpolitiek

Redactie: Hans Ravensbergen
Interview: Hans Ravensbergen
Datum: 30-11-2012

Biografie
Crack The Sky is een gitaargeoriënteerde progressieve rockband uit West Virginia, Verenigde Staten. De groep is in 1970 als een akoestisch duo opgericht door John Palumbo en Jack Witkowski en noemde zich aanvankelijk ArcAngel. Toen de groep tekende bij het label Lifesong Records veranderde die in Crack The Sky. Ondanks tal van bezettingswisselingen bestond de vaste kern uit John Palumbo (zang en gitaar), Rick Witkowski (gitaar), Joe Macre (basgitaar), Joey D’Amico (drums) en Bobby Hird (gitaar). De laatste twee zijn vanaf 1980 onafgebroken lid van de groep.

Het eerste titelloze album werd uitgebracht in 1975 en was gelijk een succes. Het album bereikte plaats 161 in de Billboardlijst en werd door het blad Rolling Stone uitgeroepen tot debuutalbum van het jaar. Op het album staan de ‘cult’ hits Ice, Hold On/Surf City en She’s A Dancer. Nummers die vandaag de dag nog steeds op de setlist staan. Het tweede album “Animal Notes” haalde plaats 142 in de albumlijst. Omdat op het album, dat oorspronkelijk een rockopera was, hitsingles ontbraken verflauwde de radioaandacht. Maar live had de groep eind jaren zeventig behoorlijk succes dankzij het spelen met Styx, Supertramp, Rush, Electric Light Orchestra, Yes, ZZ Top, Kansas en Boston.

In 1977 verliet Palumbo de groep om solo verder te gaan, zonder veel succes naar later bleek. Met “Safety By Numbers” werd nog wel de hoogste notering ooit behaald (plaats 126), maar daarna ging het mede door onenigheden met Lifesong Records snel bergafwaarts. De groep werd zelfs ontbonden.

In 1980 pakte Palumbo samen met Witkowski de draad weer op en voegden ze toetsenist Vince DePaul, drummer Joey D’Amico en gitarist Bobby Hird aan de bezetting toe. Crack The Sky scoorde met de single Vitamin L nog een top 100 hit, maar daarna was het weer gedaan en de groep hield er weer mee op. Gedurende de eerste helft van de jaren tachtig kwam de groep weer verschillende keren bij elkaar, al dan niet in verschillende bezettingen, om vervolgens het bijltje er weer bij neer te gooien. Tussen 1986 en 1989 werden nog verschillende optredens gedaan, hoofdzakelijk in de omgeving van Baltimore, waar de groep een cultstatus had bereikt.

Met “From The Greenhouse” keerde Crack The Sky in 1988 weer terug naar het klassieke groepsgeluid. Mede daardoor scoorde dit album weer redelijk. Na “Dog City” in 1990 werd het aantal jaren stil zonder dat de groep ontbonden werd. In 1994 verscheen nog het verzamelalbum “Rare!”. In diezelfde periode hield Witkowski zich bezig met het schrijven van muziek voor spelshows voor de televisiezender Nickelodeon. Het eerstvolgende officiële studioalbum werd in 1999 uitgebracht: “Cut”.

De overgang naar de 21^ste eeuw veranderde weinig en met “Ghost” en “Dogs From Japan” werden nieuwe albums aan de discografie toegevoegd. In 2007 werd het conceptalbum “The Sale” uitgebracht met daarop Joe Macre op basgitaar die daarmee op het nest terugkeerde. In 2008 speelde Crack The Sky op RoSfest met in de gelederen naast Palumbo, Witkowski en Macre ook Joe D’Amico. Van dit optreden zijn opnames gemaakt die zijn verschenen op de dvd “All Access”. Het zijn de enige live-opnames van de band in beeld en geluid die ooit officieel zijn uitgebracht. In 2010 verscheen het album “Machine”, waarop Crack The Sky klinkt als nooit tevoren. Het leek alsof de groep zichzelf dertig jaar na het debuutalbum opnieuw had uitgevonden. Voor het doen van de groep vrij snel daarna werd in 2012, 37 jaar na de eerste oprichting en 22 albums verder, het album “Östrich” (wat staat voor struisvogel) uitgebracht. In 2015 hoopt Crack The Sky het veertigjarig jubileum te vieren.

Interview
De bandleden van Crack The Sky staan er om bekend (of misschien is ‘berucht’ een beter woord) dat ze zelden of nooit zijn te porren voor een interview. Zelden wordt gereageerd op een verzoek hiervoor. Je kunt zeggen dat daarmee het gedrag van een struisvogel wordt nagebootst. Via de juiste kanalen en veel geduld lukte het Hans Ravensbergen om in contact te komen met John Palumbo (JP), Rick Witkowski (RW) en Bobby Hird (BH). Met dank aan bandmanager Danny Palumbo waren de heren genegen om wat antwoorden te geven op vragen over “Östrich”.

Wat kunnen jullie ons vertellen over het ontstaan van “Östrich”, album nummer 23?
JP: Na twee behoorlijk donkere albums met een muur aan geluid vond ik dat het tijd was voor iets nieuws en sprankelends van Crack The Sky. Er zijn veel mensen die ervan overtuigd zijn dat ik in een vrij geïsoleerde wereld leef waar alles slechts enkele minuten van volledige vernietiging lijkt te zijn. Feitelijk ligt dit mijlenver af van de waarheid. Ik ben een erg gelukkig mens en blij persoon met een fijne familie en vrienden. Toen ik de albums “The Sale” en “Machine” schreef verliet ik als het ware mijn eigen ik en creëerde een andere plaats. Het is een aparte plaats, hoewel veel van mijn overtuigingen (politiek en humanistische) zijn verwerkt in de teksten op die cd’s.

Met “Östrich” heb ik een poging gedaan om meer vanuit mijn eigen perspectief te werken en te denken. En dat perspectief blijkt zo hilarisch en absurdistisch te zijn in mijn dagelijkse omgang met dit bewuste leven, dat zelfs een fundamentele blik op mijn eigen nieuwsgierigheid en omzwervingen al onderhoudend is van zichzelf!

Het opnameproces is hetzelfde als hoe dit bij ons al jaren gaat. We zijn blij dat we onze eigen studio hebben. Ik heb dan ook alles thuis in deze studio opgenomen, compleet met alles wat ik denk dat muzikaal moeten worden opgenomen. De opnames heb ik daarna verzonden aan Rick Witkowski, onze gitarist en producer die vaak de ondersteuning inroept van onze andere gitarist Bobby Hird. Daar voegen zij dan hun gitaarpartijen en eventueel (achtergrond)zang aan toe. Daarna gaat alles naar onze drummer Joe D’Amico die zijn deel opneemt en toevoegt zoals ik ze op geprogrammeerde drums heb ingespeeld. Tot slot worden de nummers naar Dave DeMarco, onze bassist, gestuurd die mijn baspartijen vervangt door die van hem. Glenn Workman, die sinds een jaar onze toetsenist is, is als laatste aan de beurt. Hij voegt aan de opnames zijn toetsensolo’s en partijen toe. Zodra dit is voltooid, wordt het eindresultaat retour gezonden aan Rick voor het mixen.

De opmerkingen die ik van de bandleden kreeg na het horen van mijn demo lijken te voldoen aan mijn verwachtingen. En dat is een volledig vertrek uit wat we altijd met Crack The Sky hebben gedaan! Deze opnames zijn erg leuk geworden. We zullen zien of onze fans het uitsteken van onze nek waarderen.

Wat maakt “Östrich” anders dan alle andere Crack The Sky albums?
BH: Toen ik voor het eerst de demo’s hoorde die JP (zo wordt John Palumbo standaard genoemd, HR) wist ik dat het een album zou worden dat heel anders zou worden. Er zit een flinke ‘groove’ in de muziek.

Wat hebben jullie gemeen met een struisvogel?
JP: Een struisvogel is bekend doordat hij zijn kop in het zand verbergt. Dat is ook het thema van dit album “Östrich”. Crack The Sky doet dat niet. Sterker nog, we doen het tegenovergestelde. Wij kijken naar de wereld om ons heen met al zijn goede en minder goede eigenschappen. In dat geval zijn er dus geen overeenkomsten (het spreekt voor zich dat ik deze mening niet deel, HR).

BH: Die vraag kan ik op twee manieren opvatten. Omdat ik vanaf 1980 bij de groep zit zal ik je vraag op de volgende manier beantwoorden. Crack The Sky heeft altijd een manier gevonden om familie en fans bij hun reis te betrekken, dus niet uit te sluiten. We zijn gezamenlijk gegroeid en naar elkaar toegegroeid. Maar hoe zit dat eigenlijk bij jou?

Zijn er ook verschillen?
BH: Die zijn er niet. Alleen een leven met enkele echt geweldige muzikale gebeurtenissen.

JP, je zingt over het leven in een box, dat je gelukkig bent, over een grote olifant en rodeo. Gaat het wel goed met je? Of mag ik dat niet vragen…?
JP: Haha! Ja, ik ben zeer gelukkig. Bedankt dat je het vraagt. Ik ben een schrijver en schrijf dingen die ik niet altijd op mijn eigen gevoelens betrek. Aan de andere kant wordt me dit veel gevraagd. Ik beschouw dit als een bevestiging dat ik mijn werk erg goed doe, zeg maar een scenario of verhaal verkopen.

BH: Weet jij soms iets wat ik niet weet, haha.

De albumhoes van “Östrich” komt ongetwijfeld uit een creatief brein. Van wie?
JP: Die heb ik bedacht zoals ik dat altijd doe. De eerste ideeën kwamen uit mijn bovenkamer. Daarna heb ik het overgedragen aan Brenda Stover die ook het ontwerp van onze vorige hoezen heeft gedaan.

BH: Geen commentaar, het ontwerp is nu eenmaal het idee van de ontwerper.

Jullie treden nog regelmatig op, voornamelijk in de Verenigde Staten. Zit er nog een Europese tour in het verschiet?
JP: Dat is om verschillende redenen niet realistisch. We hebben allemaal families en verplichtingen die een lange afwezigheid van huis niet mogelijk maken.

BH: Wil je mijn mening weten? In het echte leven kan ik met een kratje Heineken bier of een zoen van een fan mijn gas- en licht rekening niet betalen. Ik denk, alsof dat wat uitmaakt, dat iedereen meer tijd wil vrijmaken voor optreden. We houden ervan om op te treden, maar wanneer we klaar zijn met een tour zitten we meestal met een verliesrekening. Dus wanneer jij nog ideeën hebt…?

Wat willen jullie nog kwijt aan de lezers en bezoekers van Progwereld? Hebben jullie nog een speciale boodschap?
JP: Ik hoop dat jullie de muziek goed vinden en bedankt voor het blijven volgen van Crack The Sky.

BH: Verspreid de woorden liefde en vrede. En geef ons alsjeblieft een reden om naar Nederland te komen om voor jullie te spelen.

De bezetting waarmee Crack The Sky nog regelmatig optreedt in de Verenigde Staten bestaat uit: John Palumbo (zang, gitaar), Rick Witkowski (gitaar, zang), Joey D’Amico (drums, zang), Dave DeMarco (basgitaar, zang), Bobby Hird (gitaar, zang) en Glenn Workmann (toetsen, zang).

Discografie (per 30 november 2012)
Östrich (2012)
Machine (2010)
All Access dvd (2008)
The Sale (2007)
Alive And Kickin’ Ass (2006)
Dogs From Japan (2004)
Ghost (2001)
Live Recher Theatre (2000)
The Best Of The Rest (And Then Some) (2000)
Cut (1998)
Rare! (1994)
Dog City (1990)
From The Greenhouse (1989)
Raw (1986)
The End (1984)
World In Motion I (1983)
Photoflamingo (1981)
White Music (1980)
Classic Crack (1980)
Live Sky (1978)
Safety By Numbers (1978)
Live On WBAB (1976)
Animal Notes (1976)
Crack The Sky (1975)

Informatie
Website: http://www.crackthesky.com/
MySpace: http://www.myspace.com/cracktheskyofficial