Interview: Mario van Os en de bandleden van Eleven’s Eve
Datum: 19 juni 2012

Medio 2011, aan de vooravond van een nieuwe muzikale uitdaging, start de geschiedenis van Eleven’s Eve. Na het uiteen vallen van Ricocher, Darwin’s Pride en Casual Silence in het recente verleden, weten vijf bandleden van deze progrock/symfo bands elkaar te vinden. Ervaren rotten, op zoek naar een nieuwe sound in een bestaand genre.

Elevens Eve

1.       De meeste lezers zullen jullie als beginnende band nog niet kennen. Vertel eens kort over het ontstaan van de band.
Eind 2011 hebben Rob en John in een gesprek aangegeven dat ze op zoek waren naar een nieuwe muzikale uitdaging. Na het polsen van enkele bekende medemuzikanten volgde een goed gesprek waarna we met zijn vijven de repetitieruimte ingedoken zijn om te kijken of het klikte. Na enkele repetities waarin verschillende covers eigen werden gemaakt, is gestart met het uitwerken van eigen nummers. Inmiddels zijn er zo’n zeven nummers uitgewerkt.

2.       Kun jullie jezelf voorstellen?

Rob Laarhoven:  Na 18 jaar zanger te zijn geweest van de progrockband Casual Silence was ik ervan overtuigd dat dit nog niet het einde betekende van mijn zangcarrière. Daarvoor vind ik het nog te leuk om onderdeel te zijn van een groep welwillende en getalenteerde mensen die iets moois willen maken. Natuurlijk ben je na 18 jaar kritischer dan ooit en daarom ben ik blij dat de bandleden uit de huidige bezetting allen direct overtuigd waren van het idee Eleven’s Eve en dat iedereen vanaf dag 1 enthousiast is. We klinken anders dan onze voorgaande bands, maar wel binnen hetzelfde genre. De power van Darwin’s Pride, het dromerige van Ricocher en het melodieuze van Casual Silence…. Eleven’s Eve heeft het allemaal. Het talent is aanwezig, de klik lijkt er ook te zijn evenals de ambitie om verder door te dringen binnen de progrock. U gaat van ons horen…

Henry Meeuws: Na ruim tien jaar bij Casual Silence achter de toetsen te hebben gestaan, lijkt het me een uitdaging om de gitaar weer ter hand te nemen. Dat is wel weer even wennen, net als het deels uit handen geven van componeren van de nummers, hetgeen ik bij Casual voornamelijk alleen deed. Nu verdeel ik dit met John, wat me qua tijd eigenlijk erg goed uitkomt. Het vraagt echter wel een andere aanpak, maar het fijne is dat in de nummers die John aandraagt, hij veel ruimte geeft voor mijn eigen invulling van de gitaarpartijen. Dit betekent trouwens wel dat mijn soloproject MEDEA III voorlopig nog maar even op de plank blijft liggen.

John van Heugten: Na het uiteenvallen van Ricocher is John actief geweest in het schrijven van nummers (waarvan we er nu verschillende aan het uitwerken zijn) en heeft hij geprobeerd om middels diverse bandsamenstellingen een nieuwe kwalitatief goede band neer te zetten. Dit bleek toch lastig, totdat hij met Rob in gesprek raakte.

Niels Nijssen: De muzikale carrière vanuit Ricocher is door Niels voortgezet in het muzikaal theatergezelschap Ryan van de Akker en De Brabantse Jongens (google maar eens). Uiteindelijk kruipt het progrockbloed toch waar het niet gaan kan en deed zich tegelijkertijd de gelegenheid voor om met een aantal ervaren en getalenteerd muzikanten uit de regio een nieuwe band te beginnen. Een kans die hij niet kon laten liggen.

Robert Strijbosch: Voorafgaand aan Eleven’s Eve heb ik in een melange van bands gespeeld waaronder De Vettige Matjes, Wicked Honey en Darwin’s Pride. Na een muzikale sabbatical werd ik benaderd door Rob met de vraag of ik zin had in een nieuw muzikaal avontuur. Gezien mijn voorliefde voor het prog/sympho genre heb ik dit aanbod met beide handen aangegrepen. Al snel was er de muzikale klik en na nog geen jaar repeteren hebben we al een gemêleerd repertoire dat we maar al te graag aan het publiek ten gehore willen brengen. Verder is mijn lievelingskleur blauw en favoriete eten Chinees. Ik ben gek op dieren, heb een konijn dat Benny heet en een goudvis die luistert naar de naam Willem. In mijn vrije tijd volg ik nauwlettend de avonturen van Ernst Bobby en de rest.

3.       Wat zou je zeggen dat jullie invloeden zijn?
Onze invloeden zijn zeer breed: Marillion, Toto, Savatage, U2, Arena, Pain of Salvation, Dream Theater en vele anderen.

4.       Omschrijf in eigen woorden de muziekstijl van jullie band.
Compacte songs, catchy melodielijnen en snijdende gitaarrifs op een progressief, symfonisch toetsentapijt (van synthesizerklanken, weggezet in een dromerige ambiance). Dit laatste zou ik weglaten, ik denk niet dat mensen dit in onze muziek herkennen.

5.       Waarom hebben jullie je aangemeld voor het Dutch Exposure project?
Omdat we met Eleven’s Eve aan het begin staan van een nieuw avontuur, hopen we op deze manier ons goed/professioneel te kunnen presenteren aan een groter publiek.

6.       Wat zijn jullie plannen voor de komende tijd?
Tot de zomervakantie willen we veel tijd stoppen in het uitwerken van ideeën. Daarnaast zijn we druk bezig met de voorbereiding voor een goede website/logo en dergelijke. Na de zomervakantie willen we middels wat ‘kleinere’ optredens het podiumgevoel weer terugkrijgen. Aan het eind van het jaar hopen we enkele leuke optredens gepland te krijgen, waarbij we ons goed kunnen presenteren aan het publiek.

Casual Silence - Lost In Life

Darwin's Pride - State Of Mind

Ricocher

Bezetting:
John van Heugten: toetsen (Ex-Ricocher)
Rob Laarhoven: zang (Ex-Casual Silence, Ex-Darwins Pride)
Henry Meeuws: gitaar (Ex-Casual Silence, Medea)
Niels Nijssen: basgitaar (Ex-Ricocher)
Robert Strijbosch: drums (Ex-Darwins Pride)

Info: http://www.facebook.com/ElevensEve

Terug naar Dutch Exposure Project