Epica interview met Rob van der Loo

Epica Interview met Rob van der Loo (basgitaar).
N.a.v. hun Album “The Holographic Principle” en het tweede Epic Metal Fest.
Vrijdag 16 september 2016

Door: Mario van Os

Op 30 september 2016 brengt de Nederlandse symfonische metalband Epica zijn zevende album “The Holographic Principle” uit en de dag daarna (op zaterdag 1 oktober 2016) spelen ze op hun eigen tweede Epic Metal Fest in de 013 te Tilburg. Ruim een week voor deze gebeurtenissen spreekt Mario van Os met bassist Rob van der Loo over dit album en festival.

Ben je bekend met onze website?
Ja, natuurlijk. Ik ben een regelmatige lezer van jullie website.

Jullie hebben zojuist jullie nieuwe album afgeleverd, daarvoor hebben jullie een lange tijd in de studio doorgebracht. Hoe werkt dit opnameproces?
Daar gaat inderdaad een redelijk groot proces aan vooraf. Wat we geleerd hebben van het vorige album “The Quantum Enigma” is dat we op tijd moeten beginnen. Ik zelf ben bij de band gekomen na het uitbrengen van “Requiem For The Indifferent” en ik kan me nog herinneren dat ze allen flink onder de stress zaten voor het volgende album. Dus eigenlijk zijn we al een half jaar na het uitbrengen van “The Quantum Enigma” begonnen met het nieuwe album. We hebben ook even een pauze gehad na dat album, mede door de zwangerschap van Simone (Simons). Maar de meeste nummers waren vooraf al geschreven en we konden dit goed op ons in laten werken. Dus zijn we heel snel na het vorige album begonnen met schrijven en ideeën voor dit album, zodat we voldoende materiaal hadden waaruit we konden kiezen. Dit is een fout die ik ook bij andere bands zie, er worden tien nummers geschreven, die worden verder uitgewerkt en opgenomen. En that’s it.

Wij hebben er bewust voor gekozen om veel meer te schrijven, minimaal twintig nummers, zodat we ook wat te kiezen hebben. Ik kan me herinneren dat Mark altijd zijn laptop bij zich had in de tourbus en met ideetjes bezig was, Isaac idem dito. Coen en ik zijn wat later begonnen, Ariën heeft best wel veel mee gecomponeerd. En dan komt het punt dat we alle ideeën bij elkaar gegooid hebben en dat we samen met Joost van den Broek – dezelfde producer als voor “The Quantum Enigma” – bij elkaar zijn gaan zitten. En uit ideeën hebben we toen de coolste dingen gezocht die we verder konden uitwerken. Het bleek dat we bij elkaar al zo’n 27 concepten hadden voor nieuwe nummers en heel veel al zeer bruikbaar. We zijn gewoon als band gaan repeteren en kijken hoe dat voelt. Dat was ergens in de zomer vorig jaar. Dan gaan we een verdere selectie maken van zo’n twintig nummers en die compleet uitwerken, bijschaven en veel repeteren.

Dan zijn we ergens aan het eind van vorig jaar echt begonnen met het opnemen van de nummers. En dan begin je met de drums, Ariën heeft nog voor het einde van het jaar de drums erop geknald en ik heb daarna de baspartijen ingespeeld. Tussen de feestdagen en een USA tour heb ik samen met Isaac de ritmegitaar en – in mijn geval – de baspartijen opgenomen. En zo ga je elke keer in perioden van circa twee weken verschillende dingen opnemen. De ritmesectie, orkestpartijen, de strijkers hebben we los opgenomen, de blazers en ga zo maar door. Er was ook zo’n toffe dag dat er allerlei mensen langskwamen met verschillende oriëntale instrumenten, dingen waar ik nog nooit van gehoord had.

Jullie hebben inderdaad veel verschillende soorten instrumenten opgenomen op dit album.
Inderdaad. Met het vorige album hadden we natuurlijk al verschillende instrumenten opgenomen, maar deze keer wilden we niet met samples werken. Ook al is de software daarvoor tegenwoordig heel erg goed. Maar toch als je het echt realtime opneemt dan geeft dat net een extra kick. Het geeft een bepaald randje, een stukje menselijkheid, dat niet te vervangen is. Dus geen – of verwaarloosbaar weinig – samples worden gebruikt op dit album. Qua orkest en ook de percussie die je bijvoorbeeld bij de intro kunt horen hebben we allemaal in de studio opgenomen. Het is allemaal ingespeeld door de band zelf.

Hoe gaat dat nou in de studio? Komen jullie allemaal apart naar de studio om je instrument op te nemen of is het een band aangelegenheid?
In principe hebben we de mentaliteit dat iedereen altijd welkom is in de studio. De Sandlane Recording Facilities is ook een perfecte locatie daarvoor. Ik ben bezig met mijn partijen en in een andere studio is Isaac samen met Joost bezig om de slaggitaar op te nemen, dan wacht ik gewoon een dag en luister naar dat resultaat om daarop mijn baspartijen daar weer bij te zetten. Voor mij zijn dat best relaxte dagen en we kunnen direct op elkaar inspelen, naar elkaar luisteren en aanwijzingen geven. Tegelijkertijd zit Coen dan boven in een andere studio aan zijn arrangementen en orkestraties te werken. En zo vul je elkaar aan en dat is heel tof. Het normale bandgevoel blijft dan ook bestaan. En je kunt er ook blijven slapen om even door te trekken. Als je dan een paar dagen daar zit, kom je helemaal in de flow van het album, je kunt je helemaal afsluiten en vol voor de muziek gaan. Zonder de afleiding van alle andere dingen waar we ook nog mee bezig zijn.

Wat voor soort andere dingen?
In principe werk ik full-time voor Epica. Maar ik ben zelfstandige en werk onder andere ook voor de Metal Factory. En hier en daar is wat sessie-werk. Ik doe dat vooral om het voor mij ook fris te houden, ik ben graag met meerdere dingen bezig.

Kijkend naar jou carrière hoe zou je die omschrijven?
Ik ben begonnen als een naïeve hobbyist, gewoon voor mijn plezier muziek maken. Voor mij is het kwartje zo’n beetje gevallen toen ik in de band Suncaged kwam. Dat is zo ergens eind jaren negentig, begin 2000 ontstaan, en toen ging ik pas echt was serieuzere dingen doen. Dat is toevallig ook de eerste band waarin ik met Joost van den Broek samenwerkte, dus Joost en ik kennen elkaar al heel lang. Daar speelde ik ook met Roel van Helden, die nu in de band Powerwolf drumt. Roel is een oud klasgenootje van de middelbare school en toen ook mijn huisgenoot. Tja, dan blijft het wereldje toch klein. Vanaf die band is het allemaal wat serieuzer voor mij geworden, ergens rond 2003/2004 ben ik toen naar de Rock Academy gegaan in Tilburg. Ik heb vooraf chemie gestudeerd en ik wou toch verder in de muziek. Mijn ouders zeiden toen ook “ga gewoon doen wat je leuk vindt” en zo ben toen vol voor de muziek gegaan. De laatste dertien jaar ben ik er dus full-time mee bezig. Toen is ook Delain op mijn pad gekomen en is het balletje steeds verder gaan rollen.

En dan maar weer terug naar dit album en de opnames
In principe hebben we dus in eerste instantie de gehele basis van de band opgenomen, drums, gitaar en bas, hier en daar al wat piano en synthesizerdingetjes, Coen heeft ook al wat vleugelpartijen opgenomen. En dan beginnen we met de strijkers, van altviool tot cello en contrabas. Ze nemen dat allemaal in meerdere lagen op en dan klinkt dat uiteindelijk als een enorm groot orkest. Er zitten zo’n twintig man in de studio, dat nemen ze in drie lagen op en dat klinkt dan als een compleet orkest. Dat is echt mooi om mee te maken. Daarna komen de blazers er bij, de kopersectie, van trompet, trombone, tuba etc. Daarna ook de oriëntale instrumenten zoals ik al zei. Allerlei exotische instrumenten waar ik de naam dus niet eens van ken, afzonderlijk niets aparts maar als je het eruit laat dan mis je het.

Al die strijkers, blazers en orkesten is erg mooi op het album, kunnen we dat ook nog op het podium verwachten, bijvoorbeeld op het Epic Metal Fest van 1 oktober?
Dat was wel vet geweest, maar dat gaat helaas niet gebeuren. We staan dan op een festival en dat is productioneel niet te realiseren. We gaan wel een compleet nieuwe productie spelen, we hebben nieuwe backdrops en een nieuwe stage setup, het wordt een compleet nieuwe show met een aantal heel leuke verrassingen.

Kun je ook wat meer over het concept van album vertellen?
We zijn eigenlijk niet vanuit een bepaald concept gaan werken, we zijn eerst gewoon muziek gaan schrijven. Mark komt dan altijd wel met een idee. Hij heeft dan weer eens wat zitten lezen en dat zet hem aan het denken. Op een keer kwam hij met het verhaal van de Holographic Principle. Is alles wat wij om ons heen zien wel de werkelijkheid. Dat is enerzijds hoe onze brein en onze zintuigen werken, maar ook omdat we met de techniek al zo ver zijn met bijvoorbeeld virtual reality dat dit steeds reëler wordt. Daar zijn we mee aan de gang gegaan en de meeste tracks hebben daar wel een bepaalde link mee. We proberen daar wel altijd mee op te passen, het is niet één groot verhaal maar onze muziek die dat thema meekrijgt. We nemen ook meerdere nummers op en maken daar een selectie uit, op die wijze zou het verhaal dan niet compleet zijn.

Dus geen conceptalbum, meer een album met een thema?
Inderdaad. Ik vind het altijd een mooi voorbeeld wat Pink Floyd deed of Dream Theater tegenwoordig, van A tot Z één verhaal en zo is dat ook geschreven. We werken toch andersom, we beginnen met losse nummers en verschillende muziek, maar langzaam aan raken die nummers met elkaar verbonden en gebruik je bepaalde delen bij een ander nummer om de connectie te versterken.

Het thema heeft ook veel weg van het verhaal van “The Matrix”. Simone Simons heeft wel eens verteld dat ze veel films kijkt, heeft dat er mee te maken?
Natuurlijk! We kijken allemaal veel films en dan zeker ook in dit thema. Simone schrijft ook veel teksten en dus die link is er zeker wel. Verder verwerken wij ook veel filmische elementen in onze muziek, het orkestrale bijvoorbeeld. De intro van de plaat had ook een trailer kunnen zijn van een Dark Knight film van tegenwoordig. Het filmische element vind ik ook één van de mooie dingen van Epica.

Is er ook een link met “The Quantum Enigma”?
Zeker. In alle opzichten is dit album de perfecte opvolger van onze vorige album. Je voelt het ook met alles. We zijn gewoon in dezelfde lijn en sfeer doorgegaan. Dat zul je bijvoorbeeld ook zien in het artwork bij het album. Daar zitten hier en daar sneaky wat dingen verwerkt die met elkaar te maken hebben.

Kun je wat meer vertellen over het artwork?
Het artwork is wederom van Stefan Heilemann en is ook weer schitterend. Die man is gewoon goed en daar wilden we mee doorgaan. Het geeft zoveel meer aan het album. De cover kun je wederom openslaan en dan kom je meteen in het album. Stefan komt met hele toffe ideeën aanzetten, je komt met een ruwe schets en hij maakt er iets fantastisch van. In het artwork wordt ook heel diep ingegaan op de teksten, het concept, etc. Daarnaast bevat het natuurlijk foto’s en schitterende bewerkingen. Ik zie het artwork ook echt als verlengstuk van het album, het moet wat toevoegen en vaak is dat tegenwoordig ook de reden om het fysieke exemplaar in handen te krijgen.

Komende zaterdag is op 1 oktober jullie tweede Epic Metal Fest. In 2013 deden jullie “Retrospect” in een compleet uitverkochte Klokgebouw in Eindhoven, vorig jaar jullie eerste versie van het Metal Fest en nu de tweede editie. Hoe is dit idee ontstaan?
We zijn in inderdaad getriggerd door onze eigen jubileumshow in Eindhoven. Dat was zo’n geweldig gevoel. Je huurt een grote zaal waar werkelijk niets staat en om dat voor elkaar te krijgen, dat gaf zo’n kick. En daarop zijn we verder gaan nadenken, zou het niet geweldig zijn als we dit vaker voor elkaar konden krijgen. Eén van de bands die ons daarbij ook hebben geïnspireerd is Sabaton. We hebben een keer op hun festival in Zweden gespeeld en dat voelde geweldig. Het was heel cool om te zien dat ze hun eigen feestje bouwden, dat ze zelf afsloten en waarbij nog allerlei fantastische bands speelden. En dat heeft ons ertoe gebracht om zoiets zelf te doen. Er komen natuurlijk heel veel kosten bij kijken, maar we hebben het vorig jaar ook voor elkaar gekregen. We hebben het toen wel gecombineerd met Speed Fest. Die stonden toen ook daar en dan kon je het podium en heel veel faciliteiten laten staan. En dat is ook de reden dat we dit jaar voor 013 in Tilburg hebben gekozen. Deze zaal is na de verbouwing groot genoeg voor een geweldig feest. Daarnaast hebben we er dit jaar voor gekozen om het op een zaterdag te doen, want vorig jaar ontdekten we dat een zondag – met name voor de gasten uit het buitenland – wat lastiger is. En qua timing kwam het dit jaar geweldig goed uit, zo rond het verschijnen van het album, dus is het meteen de release show van ons album.

En dit jaar ook een Epic Metal Fest in Brazilië.
Ja, omdat we ook daar vaak spelen in redelijk grote zalen kwam het idee om het daar ook te doen kort na die in Tilburg. Ik zie het er nog wel van komen dat we het in meerdere landen gaan doen.

En zijn er nog meer plannen voor optredens?
We doen dus eerst de Metal Fests en in november in Canada en Noord Amerika. Met Kerst zijn we dan thuis voor een kleine pauze, vervolgens hebben we dan begin volgend jaar een aantal optredens in Europa samen met Powerwolf. Dat is wat tot op heden officieel is bevestigd, maar we gaan zeker een aantal festivals doen en we zijn bezig met nog veel meer optredens, maar daar kan ik nog niets over vertellen. Maar we gaan zeker ook de rest van de wereld doen, waaronder in Zuid Amerika, Azië en zeker nog meer optredens in Europa. En voor je het weet is het al 2018 en dan wordt het weer tijd voor het volgende album.

Dus dat blijft zich herhalen?
Ja, over een jaar zijn de eerste nummers voor een volgend album alweer geschreven. Maar we zullen zeker ook een rustmoment inbouwen en tijd voor reflectie. Vorig jaar hebben we ook even gezeten van hoe kunnen het succes en de kwaliteit van “The Quantum Enigma” overtreffen en wij denken dat het ons is gelukt. Dus ook de volgende keer moeten we overtuigd zijn dat we verder kunnen. We moeten geprikkeld blijven en we willen er ook zelf de lol van in blijven zien.

Nou Rob, bedankt voor het interview en veel succes met het nieuwe album en veel plezier op jullie Epic Metal Fest.
Jij ook bedankt en ik zie je graag op 1 oktober. En natuurlijk ook dank aan jullie lezers, ik hoop veel van hen te zien op ons festival.

Lees hier het verslag van het Epic Metal Fest