Monique is 37 jaar en moeder van twee zoontjes en een dochter. Ze is al weer een hele tijd gegrepen door het symfovirus en heeft ze zich helemaal op de prog gestort. Maar ja, je komt nogal wat vragen tegen. Elke maand deelt ze met de Progwereld lezers wat ze meemaakt op haar zoektocht door de wereld van de progressieve muziek.

Ik stam uit een zeer muzikale familie. Wij spelen alleen op hoogtijdagen, omdat we dan heel gezellig met zijn allen bij elkaar zitten. Allemaal met een flinke borrel, het eerste uur worden er nog wat familienieuwtjes uitgewisseld, hoe gaat het met Truus en wat doet Trees het goed op school en dan gaan we over tot het echte werk. Music, Maestro! Mijn broer is de muzikaalste van het stel, zit ook altijd met zijn neus bovenop de dvd- en cd-speler. Aangesteld als gleuvenvuller dus. Dan volgt zwagerlief, die beveelt met veel bombarie dat hij wel weet wat goede muziek is, wat er in de speler moet worden gestopt en welk nummer. (nou weet hij dat ook en da’s nog wel het ergste). Zo is mijn zus de enige in huis die zuiver kan zingen dus die blèrt overal bovenuit en de kinderen drummen alsof hun leven ervan afhangt. Moeders, degene die het meest van muziek houdt, vraagt constant of het niet wat zachter kan, maar als ik haar een paar wijntjes heb gevoerd lijkt ze Kate Bush wel! Zo zoeken we nog een goede pingelaar en een toetsenrammer en dan is ons orkest wel compleet denk ik.

Heerlijk is dat, met een stel mensen dat je goed kent of waar je om geeft, genieten van muziek. Er gaan op zulke avonden altijd heel wat schijven in de speler. En hoe verder het diner vordert, hoe hoger het aantal lege druivennat flessen is… en hoe meer er op topniveau gemusiceerd wordt. Er word gedanst, gezongen en gelachen. Héérlijk, die miniconcerten!

Moet ook zeggen dat ik niet van de megafestivals ben. Hou niet van grote zalen waarin je boven op je buurman zit en flipt door het stickie van een ander, of van een zeiknatte broek omdat er mensen zijn die hun biertje niet recht kunnen houden omdat ze zo staan te leuteren met vriend nummer zoveel die ze al tijden niet hebben gesproken. Praten, dat doe je maar buiten. Ga niet mijn concert vergallen met stomme vragen of met oeverloos gezwets. Lullen kan ik als de beste, daar bestaat geen twijfel over, maar tijdens een concert houd ik mijn knar. Ik kan af en toe wel in je oor blèren hoe geweldig ik het vind maar dat is het dan wel. Heb ook helemaal een schurfthekel aan die enorme stadions waar hopen mensen voor hun favoriete band komen, opgepropt als minivrouwtje naar een schermpje kijken en onwijs mijn best doen om die lekkere toon te horen die finaal het stadion uitvliegt terwijl ik zit te denken, komt-ie nou nog??? Dat zijn concerten die ik graag aan mijn neus voorbij laat gaan, tenzij het niet anders kan. Voor bepaalde bands maak ik een uitzondering en ga ik, al moet ik van een kilometer afstand kijken.

Heb nog wat concerten tegoed in de Heineken Music Hall. Da’s nou net op het randje, eigenlijk al meer formaat Jumbo als me lief is, maar degenen die daar gaan spelen onder mijn toeziend oog hebben een zoveel beter geluid dan die olifant kan fabriceren dat het wel naar mevrouw haar wens is. Dan is P60 in Amstelveen een heerlijk zaaltje waarbij je dichtbij het podium staat, en om een borrel te halen hoef je ook geen half uur te lopen. Kijk, sporten doe ik wel ergens anders. Tijdens een concert heb ik het liefst dat ik de spelende band zowat een hand kan geven, terwijl ik met mijn andere hand zowat mijn wijntje van de tap kan plukken. De Boerderij staat hoog in het vaandel en de Kade in Zaandam is ook geen kattenpis. Daar kun je haast een mop vertellen aan de gitarist terwijl die speelt en dan snapt hij zelfs de clou.

Nou hebben jullie gigantisch gereageerd op mijn oproep in de kerstcolumn. Vroeg daarin nummers waarbij je van je stoel afdonderde, zo goed. Heb zoveel nieuwe nummers leren kennen dat ik erg gezellig was tijdens de feestdagen. Mijn koptelefoon kon haast niet van me afblijven en mijn familie heeft me verbannen van de kerstdis. Mocht de pret niet drukken, er was zoveel heerlijks waar ik zeker mijn tanden in heb kunnen zetten. Heb kennis gemaakt met Dream Theater… wanneer spelen die weer in Nederland? Want als we het hebben over een kraker als Sacrificed Sons dan wil ik daar wel bij zijn! Verder Aeon Spoke, waarom heeft niemand me eerder verteld dat die zo goed zijn? Schande! IQ, Porcupine Tree, Riverside, er zijn er heel wat de revue gepasseerd. Ook Old And Wise, het nummer van Alan Parsons Project werd genoemd. Geloof haast het enige nummer dat ik kende. Dat is ook zo’n melodietje dat altijd blijft, ben er nog steeds gek op. De cd “Calling All Stations” van Genesis werd als geheel genoemd. Een zwaar ondergewaardeerde plaat, waaraan de heren Rutherford en Banks misschien beter een andere naam aan hadden kunnen verbinden, maar geen gezeur, het is een lekker schijfje. En dan nog Dream Theater’s Surrounded van het album “Images And Words”. Daar krijg je na 100 keer draaien nog stééds kippenvel van! Dus heren, ik ben zeer content met jullie! Biertje?

Heb jullie ook nog toegewenst dat jullie je eigen ‘Fantastic Place’ zouden vinden in dit nieuwe jaar. De mijne – ’t zal wat moeilijk worden – is eigenlijk een droom. Mijn Fantastic Place is een ruimte helemaal voor mezelf en ik, waarin ik kleine intieme concerten kan geven. Waar Pallas een toontje hoger kan zingen en waarbij ik kan genieten van het supergeluid van Wetton. Heb ik eindelijk een goed excuus om Mostly Autumn eens op de koffie te vragen en zo tussen het gebak door het nummer We Come And We Go lospeuteren. Justin Hayward krijgt een koppie rooibosthee,is veel beter dan die Engelse rommel, in ruil voor Driftwood. Knight Area krijgt een 6 gangen diner als ze hun instrumenten maar meenemen en zo kunnen er heel wat gezellige avondjes geregeld worden. Dat is mijn Fantastic Place waarbij je met vrienden, familie en het liefst nog een flink fikkie in de open haard, kunt genieten van het mooiste wat er bestaat.

Alle mooie dingen des levens beginnen toch vaak met de letter M? Muziek, Mensen om je heen, Magie, Machtig Mooie Momenten… Had ik me trouwens al voorgesteld? Ik heet Monique… :-)

Monique
monique@progwereld.org