Het uit Spanje afkomstige Harvest timmert sterk aan de weg. In 2014 stonden ze in Spanje in het voorprogramma van IQ en Steve Rothery, daarnaast bracht de band het derde studioalbum “Northern Wind” uit. Een album waarop de band wederom een enorme stap vooruit weet te zetten. Hoog tijd voor een skype interview met de Nederlandse zangeres van de band Monique van der Kolk.
Nadat ik het album vier keer heb beluisterd, heb ik het gevoel dat ik nog niet alles heb ontdekt. Ik vind het album best gelaagd, vind jij dat ook?
Lastig te beantwoorden. Ik heb dat album zo vaak gerepeteerd en al zo vaak gespeeld dat ik er heel anders naar kijk. Ik zit in een heel andere fase. Kijk, ik vind “Northern Wind” het beste album dat we hebben gemaakt. Ons vorige album “Chasing Time” was wat steviger. Deze keer klinken onze nummers meer compact. We durven ook meer te experimenteren, met elektronica bijvoorbeeld, maar ook onze ritmesectie klinkt anders, compacter en beter. Hier zitten meer details en meer emotie in en dat zou die gelaagdheid kunnen veroorzaken die jij noemt.
Hoe kijk je zelf terug op “Chasing Time”?
Wel goed. Ik vond dat album echt een stap voorwaarts. Niet per definitie beter, maar wel weer anders. Er zijn bands die heel erg in het eigen geluid blijven hangen, ik zou dat echt niet willen. Je wilt je als band meer ontwikkelen.
Hebben jullie het bij “Northern Wind” anders aangepakt?
In de basis is het hetzelfde gebleven. Jordi Prats, Jordi Amela en ik komen met de basis van het nummer. Vaak is dat een idee of een deel van een nummer en daarna gaan we dat als band helemaal uitpluizen en uitwerken. We hebben gezamenlijk echt veel tijd in de nummers gestoken en heel veel tijd doorgebracht in de oefenruimte. Ik heb het als een heel erg creatief proces ervaren. Die periode was langer dan bij het vorige album.
Schuurt dat wel eens als iedereen ideeën aanbrengt en dat idee haalt de plaat niet?
Soms wel ja. Maar in het algemeen zijn we er goed uitgekomen.
Is er dan uiteindelijk iemand die beslist of gaat dat via consensus?
Niet een persoon, maar de vraag is meer wie de basis heeft aangeleverd. Als Jordi Amela een idee voor een nummer aanlevert en iemand geeft suggesties die echt niet in het plaatje passen die hij in zijn hoofd heeft, dan komt het niet in het nummer. Maar alleen als hij het dan echt niet zit zitten. Ik heb ook wel eens iets afgeschoten dat echt niet paste. Dat moet ook kunnen. Tot nu toe zijn we er zonder blauwe ogen uitgekomen.
Ik vind de ritmesectie op “Northern Wind” fenomenaal! Zijn dat de invloeden van de nieuwe bassist Tonni Munne?
Ja, ik denk grotendeels wel. Hij heeft een rock/jazz achtergrond net als onze drummer Alex dat heeft. Ik heb het idee dat Alex zichzelf ook meer heeft laten zien dan eerder. Hij heeft meer geëxperimenteerd. Onze bassist is best gedreven en daardoor werd Alex weer aangestoken. Ze hebben echt het beste in elkaar naar boven gehaald.
Ook wat betreft de productie hebben jullie stappen gemaakt, vind ik.
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. We hebben dezelfde producer gebruikt als bij “Chasing Time”. We hebben dit keer wel wat meer op zijn nek gezeten. Op het vorige album viel mijn stem nog wel eens naar achteren. Daar heb ik nu wel meer op gelet. Meer gezegd wat ik wilde. Wij krijgen natuurlijk ook steeds meer ervaring. In het begin ben je nog wat bang om te zeggen wat je echt wilt, dat is nu anders.
Vanwaar de titel “Northern Wind”? Heeft dat iets met jou passie voor surfen te maken?
Een beetje wel. Ik was op vakantie in het noorden van Frankrijk en op een dag konden we niet surfen omdat de wind heel hard vanuit het noorden kwam. Al onze plannen vielen dus in het water. Die avond schreef ik de tekst van het nummer zelf. Niet alleen je dag kan veranderen, maar ook je plannen in het algemeen.
Staat ‘northern wind’ dan symbool voor tegenslag in het leven?
Nee, juist niet. Het gaat meer om dat er verandering in je leven kan optreden en dat je dat ook als positief kunt ervaren. Daar moet je iets mee doen. Dingen die veranderen om een reden moet je herkennen. De teksten op het hele album zijn sowieso positief.
Toen je de hoes van het album op facebook zette, zei je erbij dat hij precies verbeeldde wat je met het album bedoelde. Leg dat eens uit.
Hij (Antonio Seijas, red) heeft een mix genomen van alle nummers. Ik heb hem alleen kort uitgelegd waarom ik voor de titel “Northern Wind” heb gekozen en wilde hem verder zo min mogelijk uitleggen. Ik wilde hem de vrije hand geven. Heb hem wel de songteksten geven. Na zijn eerste schets was ik al enthousiast. De kleuren alleen al zijn zo mooi en warm. Die geven ook een positieve vibe. En hij gebruikt de zee wat ik ook mooi vind. Daar komt dan een DNA string uit naar boven. Het is dus geen zendmast of iets dergelijks. Voor mij betekent de hoes ook wat de schoonheid van de natuur met je kan doen. Door het surfen heb ik dat ook sterk ervaren.
Wat is je favoriete nummer op dit album en waarom?
Dan kies ik toch voor Colours. Ik heb het zelf geschreven. Gewoon met mijn akoestische gitaar. Er zit een mooie lijn door dat nummer en de emotie blijft op de voorgrond in het nummer. Tekstueel is het gebaseerd op een verhaal dat ik van Jordi hoorde. Een kennis van hem was gaan windsurfen en is nooit meer teruggevonden. Dat inspireerde mij voor de tekst.
Wat zijn jullie plannen verder?
We zouden heel graag veel willen spelen. Het liefst in Nederland, Engeland en Duitsland natuurlijk. Hier in Spanje worden we wel wat meer geaccepteerd. We hebben hier in het voorprogramma gestaan van IQ en Steve Rothery en op die avonden merkte je echt dat de mensen ons waardeerden. De zaal was echt stil tijdens ons optreden en het applaus was steeds hartverwarmend. Je merkt echt dat mensen onze muziek waarderen.