Naar aanleiding van het recent verschenen “English Boy Wonders” voelde Markwin Meeuws Big Big Train’s Gregory Spawton eens uitgebreid aan de tand…

ebwpromologo.jpg

THE DIFFERENCE MACHINE

Het vorig jaar verschenen “The Difference Machine” kreeg internationaal zeer goede kritieken. Hoe was je reactie?
Zonder nu gelijk arrogant te klinken, ik was niet verbaast dat de recensies zo positief waren, want ik denk dat het een sterk stuk muziek betreft. Maar aan de andere kant was het fijn dat we wat meer aandacht kregen in de progscene, omdat we ons daar nog niet zo duidelijk geprofileerd hadden. Het maakte ons vastberaden voort te gaan, en er zoveel mogelijk uit te halen. Het is ook ons bestverkopende album, zodat onze toekomst als band verzekerd is.Kan je onze lezers het voornaamste thema van het album uitleggen?
Onderliggend aan het album is de gedachte dat onze individuele acties effect hebben op een kosmologische schaal, het zogenaamde ‘butterfly-effect’. Dat klinkt pretentieus, maar dat valt wel mee. Het is slechts een algeheel, vaag gehouden thema, waarover ik mijn ideeën voor een aantal nummers kon plaatsen. Tijdens het schrijven van het album overleed mijn vader, en ook de moeder van mijn vriendin, dus veel van het album is over dat verlies.

Hoe kwam je in contact met Spock’s Beard-leden Nick en Dave, en Marillion’s Pete?
Door Rob Aubrey (bekende engineer, werkte met vele proggrootheden, red.). We werken al jaren met Rob en hij kent veel muzikanten. Het leuke is dat progmuzikanten die beter in de scene bekend zijn, graag met ons werken, omdat ze weten dat we goede muziek schrijven.

Was het moeilijk voor Andy (bassist) en Steve (drummer) om níet op de tracks van “The Difference Machine” te spelen?
Dat is een goede vraag. Andy heeft een heleboel rollen binnen Big Big Train. Hij begon als bassist, maar hij is nu ook onze engineer en producer. Zijn voornaamste doel is ervoor te zorgen dat Big Big Train-nummers zo goed mogelijk klinken en een groot publiek bereiken. Hij was juist blij dat Dave Meros (Spock’s Beard) en Pete Trewavas betrokken waren bij de opnamen, die daardoor op een hoger niveau getild werden. De baspartijen werden voor het grootste gedeelte geschreven door mijzelf en Andy, maar het was prettig dat Dave en Pete hierin hun eigen interpretaties gaven.
Steve’s rol was louter één van muzikant, dus hij was aan de andere kant niet zo blij. Steve is een fantastische drummer, en ik heb groot respect voor hem, maar Nick D’Virgilio (Spock’s Beard) is van wereldklasse, dus we hadden het gevoel dat we deze kans moesten grijpen. Mocht ik in de toekomst met andere muzikanten van formaat mogen werken, dan zou ik opnieuw die kans zeker grijpen. Nick heeft overigens de drumpartijen voor de volgende Big Big Train-plaat al ingespeeld, en als gevolg daarvan is Steve niet langer deel van Big Big Train. Dat is trouwens een primeur voor Progwereld, niemand weet dit verder nog. We zijn nog steeds vrienden, en ik bezit nummers als Perfect Cosmic Storm en Pick Up If You’re There met Steve op drums, en die gaan we misschien samen met overig archiefmateriaal in de toekomst nog eens uitbrengen.

Op alle tracks lijken wel honderd dingen tegelijk te gebeuren. Hoe behoudt je binnen elke compositie dan toch de juiste richting?
Dat is ook een goede vraag. Het materiaal op “The Difference Machine” is hoogst gedetailleerd en complex, en de truc is voor mij, als componist, ervan verzekerd te zijn dat het verhaal en de richting van de songs niet verdwaald raken in alle details. Het kost enorm veel tijd om dat juist te krijgen, wat in feite betekent dat je constant het nummer doorloopt, zodat elke sectie kloppend blijft. De basisideeën en de structuur van de composities kunnen redelijk snel ontstaan, maar daarna is niets anders dan noeste arbeid.

Ooit gedacht over een 5.1 surround mix voor “The Difference Machine”?
Ja, zeker. Het is in feite een album dat profijt zou hebben van een 5.1 mix, daar alle details dan duidelijker naar voren zouden komen. Het zou een kostbare aangelegenheid zijn echter, want we hebben geen 5.1 mix gemaakt gelijk met de normale stereomix, dus we zouden dan de studio in moeten en alles opnieuw mixen.

Het lijkt alsof “The Difference Machine” de pastorale sfeer van “Bard” combineert met de melodische kracht en urgentie van “Gathering Speed”. Is dat een bewuste keuze geweest, of groeit dat gewoon zo?
Ik heb altijd belangstelling gehad voor ambient en gedeelten van “Bard” en “The Difference Machine” reflecteren dat. Aan de andere kant, wat betreft stijl en richting, “The Difference Machine” is meer gerelateerd aan “Gathering Speed”

GATHERING SPEED

Hoe kijk je terug op “Gathering Speed”
Ik ben er heel trots op en het was een belangrijk album voor ons. Ik was eigenlijk niet van plan meer albums met Big Big Train te maken na “Bard”, omdat het ernaar uitzag dat de band een prettig soort eindpunt leek te hebben bereikt. Maar ik ontdekte rond die tijd Sigur Rós en begon te luisteren naar meer muziek in die stijl. Ik ging weer nieuwe liedjes schrijven en bereikte daardoor een soort hybride tussen symfonische rock en post-rock. Dat werkte erg goed voor me en binnen enkele weken had ik een heel album geschreven. Deze nieuwe stijl van Big Big Train muziek is naar mijn inzicht nog completer uitgewerkt op “The Difference Machine”, maar het begon met “Gathering Speed”. Het album heeft goed verkocht en ik denk dat nummers als Powder Monkey en Fighter Command goede songs zijn.

Hoe kwam je op het thema?
Dat begon met een bezoek aan het Imperial War Museum in Londen waar ik een angstaanjagende foto zag van soldaten die hun vrouwen vaarwel zeiden, op weg naar de oorlog. Onderaan de foto was te lezen: ‘In elk afscheid zit een aspect van de dood’. Deze frase bleef bij me hangen (het zou oorspronkelijk de titel van de cd worden) en daarna las ik het boek van Patrick Bishop, “Fighter Boys” dat me nog meer ideeën gaf voor het verhaal.

Het is Filkins eerste keer dat hij zingt voor Big Big Train. Hoe hebben jullie hem gevonden, en wat is zijn belang in de band?
Volgens mij gewoon via een advertentie. Sean is een goede zanger en hij heeft sterke bijdragen geleverd aan zowel “Gathering Speed” als “The Difference Machine”. Echter, “The Difference Machine” zal het laatste album zijn waarop hij meewerkt. Als onze nieuwe zanger hebben we David Longdon gevraagd. David zong onlangs op het solo-album van Martin Orford, en was op auditie bij Genesis voor hun “Calling All Stations”-plaat, alvorens ze besloten door te gaan met Ray Wilson. David Longdon heeft een fantastische stem en we zijn erg benieuwd naar zijn bijdrage bij Big Big Train.

BARD

Ik hou erg van de ambiente, pastorale atmosfeer van “Bard”. Is het Big Big Train’s ‘minst begrepen plaat’, denk je?
Je hebt absoluut gelijk – zelfs ik begrijp het niet! “Bard” is eigenlijk mijn minst favoriete plaat van al onze albums. Het bevat veel muziek dat was overgebleven uit de periode rondom “English Boy Wonders”, en het was de eerste keer dat we de opnamen deden in onze eigen studio, dus we waren zeer onervaren om het materiaal goed te produceren. Ik denk dat het als album niet zo goed werkt, maar ik kreeg inderdaad veel mails van mensen die net als jij de pastorale, ambiente sfeer van het album zeer waarderen.

A Short Visit To Earth is een poging een compositie te schrijven zonder thema’s te herhalen. Hoe ontstond die track? Is het een experiment dat je in de toekomst zou willen herhalen?
Dit nummer was geschreven vlak na de “English Boy Wonders” sessies. Het was compleet lineair geschreven, dus eerst één sectie, daarna de volgende, en zo door. Het is zeker geen slechte compositie.

We horen de lieflijke Jo Michaels in één van de hoogtepunten Broken English. Enige kans dat ze in de toekomst vaker zal werken met Big Big Train?
Jo is inderdaad lieflijk en zal in de toekomst opnieuw met ons samenwerken.

Komt er van “Bard” ook een remaster, zoals van “English Boy Wonders”?
Eén of twee liedjes zullen waarschijnlijk opnieuw opgenomen en heruitgebracht gaan worden in de nabije toekomst. Ik denk dat The Last English King één van onze sterkste songs is, maar niet erg goed opgenomen, dus we zullen die zeker doen. Echter, de meeste composities spreken me niet zo aan, dus ik wil er niet naar terug.

ENGLISH BOY WONDERS

Jullie niet-zo-nieuwe nieuwe cd.  Was het niet raar het verleden te bezoeken en waarom was het volgens jullie nodig “English Boy Wonders” opnieuw te doen?
Het was eigenlijk hartstikke leuk. “English Boy Wonders” was oorspronkelijk uitgekomen bij Giant Electric Pea in 1997 en zonk daar zonder spoor. Ik denk dat GEP het product verafschuwde of er in elk geval niet achter stond, dus de uitgave betrof niet meer dan een contractuele verplichting. De band was op dat moment wat uit elkaar aan het vallen, dus ons kon het toen eigenlijk ook niet schelen, doch recentelijk raakten we wat gefrustreerd dat het album niet beter bekend en gewaardeerd was. Veel van onze beste songs staan op het album, en het heeft een interessante ‘sound’ – een soort mix tussen Genesis en XTC. Uiteindelijk was GEP zo vriendelijk ons de rechten van het album terug te geven, en we begonnen na te denken over een heruitgave. Echter, het album was oorspronkelijk opgenomen met een beperkt budget en daar we het geluid van de uitgave drastisch wilden verbeteren, begonnen we kleine gedeelten opnieuw op te nemen en het geheel opnieuw te mixen. Het één leidde tot het andere, en zes maanden later bleken we het grootste gedeelte opnieuw te hebben opgenomen, en alles opnieuw gemixt en geremasterd. Het was een bevredigende ervaring en ik denk dat het album net zo sterk is als “The Difference Machine”, hoewel het een totaal andere ‘sound’ heeft.

Waarom verliet zanger Martin Read de band? Hebben jullie nog contact met hem, en hoe reageerde hij op het resultaat?
Ik heb al jaren niet meer met hem gesproken en heb daarom geen idee wat er met hem gebeurd is. Zijn leven ging op dat moment niet zo goed, en ik geloof dat hij naar Canada is teruggekeerd. Toen Martin voor het eerst meedeed met Big Big Train, dacht ik dat hij als zanger een groot potentieel voor de band had. Helaas zat zijn hart er niet geheel in, wat lui eerlijk gezegd, en ik had in de band juist iemand nodig met meer toewijding en focus. Toch denk ik dat wat hij presteerde op “English Boy Wonders” behoort tot zijn sterkste werk, en ik hoop dat hij een kopie kan bemachtigen van deze re-release.

DE KOMENDE TIJD

Vertel onze lezers jullie Grote Grote Plannen!
We hebben inderdaad wat snode plannen.. we zijn aan het opschieten met ons volgende album, dat “The Underfall Yard” gaat heten. Het is erg in dezelfde stijl als “The Difference Machine”, alleen ambitieuzer en naar ik hoop gaat het worden beschouwd als een mijlpaal binnen ons oeuvre. Ik heb mijn eerste, en waarschijnlijk laatste, epos geschreven, die 25 minuten duurt, en ik denk dat het een sterk muziekstuk is. We hebben zelfs al wat composities geschreven voor het album ná “The Underfall Yard”, en zoals het er nu naar uitziet zal de richting wat veranderen qua stijl, zodat het één en ander fris en interessant blijft. Tenslotte hopen we een archief-cd uit te brengen van nog niet eerder uitgebracht materiaal uit onze carrière.