Interview: Ruard Veltmaat
Toen de ep “Foreign Affairs; A Prelude To The Hitman” op de mat van Progwereld belandde, dacht de dienstdoende recensent in eerste instantie dat hij kennismaakte met een hagelnieuwe band uit het hoge noorden van ons land. Maar wat blijkt, de band heeft al in 2009 een debuutalbum afgeleverd. En omdat de eerste kennismaking met de muziek zo inspirerend is, klimmen we gelijk in de pen om meer informatie te winnen over de ep, de band en toekomstplannen. We spreken dan ook met gitarist en grote inspirator in de band Intentions, Sanne Te Meerman.
Jullie zijn ogenschijnlijk een nieuwe band uit Groningen, maar de muziek op jullie zojuist verschenen ep klinkt al heel ervaren. Kan je wat over de band vertellen?
Nou, we bestaan al een tijdje en we zijn al heel lang samen, ongeveer sinds 2003. Na ons debuutalbum ‘Place In Time’, dat in 2009 verscheen, verhuisde onze toetsenist André de Vries, die muzikaal heel belangrijk voor ons was. Ongeveer de helft van de nummers waren door hem geschreven, of bij hem begonnen. We waren daarna allemaal erg druk met andere dingen, maar zijn altijd samen blijven spelen en schrijven.
Jullie ep is goed verzorgd, muzikaal klopt het allemaal, maar ook de hoes en website zijn prima verzorgd qua styling. Dit straalt uit dat jullie grote toekomstplannen hebben. Klopt dat?
We wilden in de eerste plaats een bijzonder werk maken waar mensen zich in kunnen verliezen en waar veel in te ontdekken valt. Als het aanslaat, gaan we er graag veel mee optreden. Daar hebben we allemaal veel zin in, het was behoorlijk stil rondom onze band de laatste jaren. ‘Like the desert that cries for rain’ – om onszelf te quoten.
Hoe omschrijven jullie zelf jullie muziek?
Sfeervol, beeldend, ietwat mysterieus, stevig, maar ook veelzijdig en melodieus tegelijkertijd. Naar onze bescheiden mening natuurlijk, haha.
Hoe gaat bij jullie de songwritting, doormiddel van jamming of is er vooraf een doordacht plan?
Er is niet echt een doordacht plan, maar meestal begint het bij een persoon die een idee heeft en dat wordt zo ver mogelijk uitwerkt totdat het niet meer lukt en we de hulp van de andere bandleden vragen. En dan blijkt vaak dat het veel eerder had gemoeten. In de meeste gevallen bleek ik die persoon te zijn. Ik heb daarna vooral veel met Erik (Kuipers; bassist) samengewerkt. Die kwam dan eten, wat mijn twee zoons schitterend vonden want Erik is een enorme ouwehoer. Ook weet hij het fantastische eten van mij en mijn vrouw op waarde te schatten, dat is ook niet onbelangrijk, haha. Daarna gingen we aan de slag. Maar ook Roelof (Beeftink, zanger) kwam geregeld en in andere samenstellingen werden ook dingen verder uitgewerkt. En ook door samen te spelen ontstonden er grooves van Petrick (Glasbergen, drummer) en Erik. Jan (Oosterhuis, toetsenist) ging regelmatig met soundscapes aan de gang hetgeen bijdroeg aan het filmische karakter van de songs.
De ep (en wellicht het toekomstige debuutalbum) lijkt een conceptverhaal. Klopt dat en komt dat ook tot uiting op het nieuwe album?
Ja, het is inderdaad een conceptalbum. De bedoeling is dat we “The Hitman”, de toekomstige plaat, in twee delen uitbrengen. Steeds wordt er iets meer van het verhaal duidelijk, ook via de website.
Ook de lijst op facebook met muzikale voorkeuren is erg breed. Van Porcupine Tree tot aan Within Temptation en Van Halen. In hoeverre komt dat tot uiting in de songwriting?
Ik denk dat je het qua sfeer wel terug hoort, je zou bijvoorbeeld Porcupine Tree als invloed kunnen noemen. Maar we hebben nooit heel bewust geprobeerd om ergens op te lijken, of om ergens niet op te lijken. En ik vind het zelf niet erg inspirerend als een riff of song teveel lijkt of iets lijkt wat ik ken, dan zoek ik vaak verder. Af en toe zit er een gitaarsolo in de tracks omdat dit het nummer verrijkt, maar niet in de regel. Daar zit misschien wat Van Halen’s achtig in, al ontkomt wat mij betreft geen enkele rockgeoriënteerde gitarist daaraan; Eddy van Halen is in mijn opinie de meest invloedrijke gitarist na Jimmy Hendrix. Within Temptation is voor mij in elk geval nooit echt een invloed geweest en dat bedoel ik zeker niet respectloos, maar het is gewoon niet echt mijn ding. Roelof is overigens wel gecharmeerd van Within Temptation en female fronted metal. Als iets me geïnspireerd heeft tot het gebruiken van een vrouwenstem is het waarschijnlijk “Always” van the Gathering geweest, dat ik in mijn jonge jaren beluisterde. Een soort episch ‘Beauty and the beast’ duet tussen een vrouw en een monster. Schitterend. En Queensryche ook waarschijnlijk. Overigens dacht ik eerst aan Minka in een rol als stemacteur. Maar later kwam Roelof met ideeën voor zang aan als ik me niet vergis.
Mooi dat je over Minka Zaal begint, zij is namelijk een prachtige en bijzonder aanvulling in jullie muziek. Hoe is dat contact ontstaan en is zij nu volledig lid van de band?
Petrick kent Minka. Ze had voor ons debuutalbum een enkele keer met ons meegespeeld. Bij het schrijven van het conceptalbum heb ik haar steeds in m’n hoofd gehad bij het verhaal. Ik bedoel, die stem, die uitstraling, ze heeft iets heel bijzonders. En toen we klaar waren om haar stemmen op te nemen, bleek ze het gelukkig heel leuk te vinden. En ze begreep het concept direct. Heel bijzonder, ik snap het zelf nog niet eens helemaal, haha.
Ik vind vooral jullie website goed in elkaar zitten, wat ook goed aansluit bij de muziek. Ik quote mijzelf uit mijn recensie: “Het is mysterieus, een tikje donker, uitnodigend om verder te speuren om vervolgens enigszins teleurgesteld te raken over de spaarzame informatie die er te vinden is”. Zit er een doorgedacht plan achter die website?
Het is de bedoeling om via de website, zodra deel één uitkomt van ‘The Hitman’, langzaam steeds meer informatie prijs te geven via de site.
Treden jullie al live op?
Dat hebben we in het verleden wel gedaan, maar we hebben op een gegeven moment een heel bewuste keus gemaakt: als we zouden gaan optreden zouden we teveel afgeleid worden en zou de cd niet afkomen. Maar het idee is na het verschijnen van “The Hitman” veel op te gaan treden.
Ik constateer dat er nog een beginnende band in de VS is die dezelfde naam heeft als jullie band. Ook zij hebben net een ep uitgebracht. Zien jullie dat als een bedreiging voor jullie naamsbekendheid?
Oei… ik zie grote rechtszaken, op de voet gevolgd door Paparazzi voor me. Maar zonder gekheid, het is wel wat lastig. In het internettijdperk telt dat. Wie had dat vijftien jaar geleden kunnen denken dat een bandje uit Nederland en een band uit Amerika elkaar in de weg zouden zitten? Maar we zitten allemaal op dezelfde Spotify en Itunes.
Wat zijn de toekomstplannen op korte en lange termijn?
Op de korte termijn, willen we nu dus “The Hitman”, deel één afmaken. Dan optreden en ondertussen ook deel twee opnemen en mixen. En dan willen we dus veel live gaan spelen met een goed verzorgde, sfeervolle show. Daar spelen we ook de beste nummers van onze eerste cd, en het liefst vul ik het aan met wat nieuwe nummers, want het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan. Maar de nummers van “The Hitman”, deel één en deel twee zijn klaar.