Interview Knight Area

Interview: Ruard Veltmaat

Knight Area en Progwereld onderhouden al jaren een warme band, maar de laatste jaren heeft Progwereld weinig gesproken met de band. Daar moet natuurlijk ook aanleiding voor zijn en dat is in dit geval het verschijnen van het nieuwe album “Heaven And Beyond” dat in februari 2017 uitkomt. Naar aanleiding van die release vragen we de band maar eens naar een update over de stand van zaken. Hoe is het nieuwe album ontstaan? We praten met alle bandleden over inspiratie, een nieuw platenlabel en optredens.

Ik heb even weer moeten wennen aan de muziek, zeker in vergelijking met het vorige album. Kunnen jullie die mening als  uitvoerende muzikant onderschrijven?

Mark B: Ja en nee. Ik kan me voorstellen dat iedereen aan een nieuw album moet wennen. Soms is het direct raak, soms duurt het even, soms wordt de plank volledig mis geslagen. Wij als band proberen er in elk geval alles aan te doen om het beste te maken van wat we tot nu toe hebben gedaan. “Hyperdrive” was een stuk heavier dan de voorgaande albums. Als we dan terug gaan naar toch de wat oudere sound, vind men daar ook weer wat van. Er is vaak altijd wel iets. In mijn opinie vind je iets mooi of niet. Los van of iets goed of minder is. Symfonische muziek kenmerkt zich vaak ook door langere stukken en instrumentale passages. Dalen moet het altijd, ik kan alleen maar hopen dat het een goed plekje bij jou en de luisteraars krijgt.

Gerben: Ik kan het me voorstellen, zoiets ontstaat vanzelf, het is niet zo dat we een stijl kiezen, we proberen vooral de kwaliteit van de nummers hoog te houden.

Mark S: Ik vind het verschil in stijl niet echt groot met Hyperdrive eerlijk gezegd. Wel  denk ik dat je wat meer het oude KA erin terug hoort.

Peter: We hebben vaak overpeinzingen hoe de volgende cd moet gaan worden. Deels hebben we natuurlijk rekening te houden met de bestaande achterban, en we moeten nieuwe fans binnenhalen, dus uit dat gegeven zijn “Hyperdrive” en “Heaven And Beyond” spontaan ontstaan. We gaan de Knight Area sound koesteren, en let op: er komen in de toekomst meer verrassingen aan.

Ik hoor vooral een verschuiving in de muziek naar de gloriejaren van Queen. Eigenlijk een beetje een mix van neo prog, Queen, een vleugje Supertramp en stevige gitaarelementen.

Mark S: Dat is een mooi compliment! Ik ben zelf groot fan van Queen en eigenlijk heb ik van hen geleerd hoe je koortjes in elkaar zet. Bij eerdere albums voegden we hier en daar al koortjes toe, maar we hebben er op een gegeven moment bewust voor gekozen om dit standaard in alle arrangementen te doen waar dat iets toevoegt.

Ik begrijp dat de meeste songs al een paar jaar geleden klaar waren?

Mark B: Sommige nummers zijn al een tijdje af. Op het moment dat “Hyperdrive” uitkwam zijn we wel weer gaan schrijven voor nieuw materiaal. Tijdens de repetities hebben we dit uitgeprobeerd en bewerkt. Ook ligt Heaven And Beyond inmiddels al een tijdje op de plank omdat we op zoek waren naar een nieuwe platenmaatschappij die met ons verder in zee wilde gaan. Hoe dan ook, dit is het nieuwste werk van Knight Area en zijn we zorgvuldig met het materiaal omgegaan. We wilden in elk geval in het verlengde van Knight Area denken. Door een nieuwe bezetting is het niet gek dat er gekeken moet worden hoe er een bepaalde invulling gegeven wordt aan de muziek. Ik denk dat we daar erg goed in zijn geslaagd. “Hyperdrive” was juist een stuk heavier dan voorgaande albums, wellicht door mijn komst, nu klinken de gitaren nog steeds stevig, maar aan de andere kant is het totaalgeluid weer wat meer symfonisch geworden.

Gerben: Zoals ik al eerder zei, wordt het niet echt afgesproken. Voor onszelf is het ook een verrassing hoe het uiteindelijke product vorm krijgt en we zijn tevreden met het resultaat.

Een van de prijspakkers op het album vind ik de titeltrack Heaven And Beyond. Wat een heerlijk nummer, ik vergelijk het zelf met Mortal Brow, wordt dat wellicht de toekomstige nieuwe toegift in plaats van Mortal Brow?

Gerben: Dankjewel, een jaartje geleden had ik met Peter een gesprek dat het wel cool zou zijn als er een wat langer,  sfeervol, mooi opgebouwd nummer op deze cd zou komen. Ik ben toen aan de slag gegaan en tijdens een repetitieweekje elders in het land hebben we het als band verder uitgewerkt. Maar, zoals het er nu uit ziet gaat het geen vervanger worden voor Mortal Brow.

Jullie hebben daar ook gekozen voor een Fade out, net als bij Mortal Brow, is dat bewust?

Peter: Ja, dat is bewust.

Erg modern is een fade out niet meer, ook jullie gebruiken het nog maar zelden, wanneer kies je daar als band nu eigenlijk voor?

Peter:  Geen idee dat een fade-out ouderwets is , maar het einde van Heaven And Beyond zou eeuwig door kunnen gaan,  we dachten dat als de hoorn invalt het een mooi moment is om te faden. Live stoppen we wel na vier rondjes.

Mark Bogert heeft evenals Gerben een groot aandeel in het schrijfproces. Benaderen jullie de songs op een verschillende manier, begint Gerben bijvoorbeeld bij de toetsen en Mark bij de gitaarpartijen?

Gerben: Ik laat me eerst inspireren door prachtige nummers van andere bands en met die inspiratie ga  ik alleen aan de slag. Vaak komen er door die inspiratie nieuwe dingen naar boven en die zet ik om in een nieuwe song. Het komt ook voor dat Mark B. kleine stukjes muziek van hemzelf opstuurt en daar maak ik dan een nummer omheen.

Mark B: Voor mij geldt dat niet in elk geval. Ik kan redelijk met een piano overweg en schrijf geregeld aan de piano. Het is maar net wat voor idee je hebt en wat ik om handen heb. Als het om riffs gaat pak ik graag wel een gitaar omdat dat lekkerder wegspeelt voor mij. Maar progressies, coupletten en refreinen moet harmonisch goed in elkaar zitten in mijn optiek. Ik gebruik dan graag een piano.  Unbroken bijvoorbeeld heb ik voor een groot gedeelte met de piano geschreven en heb later pas de gitaarpartijen bedacht.

Over welk nummer ben jij het meest tevreden Mark (Bogert)?

Mark B: Ik denk dat ik over Unbroken ook het meest tevreden ben qua compositie en uitwerking van de melodie. Het is een relatief lang nummer en alle gedeeltes hebben met elkaar te maken. Qua geheel vind ik dit persoonlijk prima gelukt en vind ik de zanglijnen ook erg sterk. Naast Unbroken vind ik Heaven And Beyond ook een bijzonder nummer geworden. Dit is een typisch Knight Area nummer dat helemaal uitbouwt tot het einde. Één van de sterke kanten van Knight Area hetgeen in dit nummer weer goed naar voren komt.

Hoe komt jouw inspiratie naar boven?

Mark B: Tja, dat verschilt nogal. De ene keer kan dat een nummer zijn waarvan ik onder de indruk ben van een andere band, de andere keer wil ik een onderwerp uitmelken. Daar is niet echt een regel voor. Maar grotendeels zit het toch in andere artiesten die mij inspireren en daar weer wat nieuws van te maken.

Hebben de gebeurtenissen in jouw persoonlijke leven (het verlies van zijn ouders, red) ook impact gehad op de songwriting?

De gebeurtenissen van mijn ouders hebben wel invloed gehad op mijn dagelijkse leven. Ik denk onbewust ook wel in de muziek, alleen denk ik daar niet zoveel over na. Memories is een nummer dat aan mijn ouders is opgedragen. Dan is het makkelijk te zeggen dat daar de inspiratie ook vandaan komt. Misschien is dat zo, maar niet bewust inhoudelijk gezien. Het is wel bewust opgedragen. Het was een stevige levensles waar iedereen mee te maken krijgt vroeg of laat. En ik hoop dat ik daar de rest van mijn leven de inspiratie van mag krijgen.

Welke bands inspireren jou Gerben?

Gerben: Ik luister nog altijd naar de oude Genesis, Camel en Saga. Ik heb wat nieuwe goede vrienden ontmoet en die luisteren ook naar metal. Die combinatie geeft mij inspiratie.

In mijn recensie geef ik aan dat ik de teksten en de daarbij behorende zang van Mark Smit regelmatig wat zoetsappig vind, zijn die melancholisch/emotioneel bedoeld, of misschien een knipoog naar de jaren tachtig en praten of discussiëren jullie daar intern over?

Mark S: Ik ben zelf fan van de teksten van bijvoorbeeld Pink Floyd, daarin wordt emotie heel ingetogen en doeltreffend toegevoegd waardoor het juist aan kracht wint. Ik schrijf teksten die in mijn beleving bij de sfeer van het nummer passen, we zijn niet bewust op zoek naar iets wat lijkt op de stijl uit een bepaalde periode.

Jouw zang is in mijn optiek ook anders dan op “Hyperdrive”, minder daadkrachtig maar meer melancholisch?

Mark S: Er zijn naar verhouding misschien wat meer rustige nummers en passages op dit album, daar pas ik mijn zang op aan.

Ik hoor tegenwoordig steeds vaker een timbre in jouw stem, een beetje te vergelijking met die van Feargel Sharkey uit de jaren tachtig. Kies je daar bewust voor of pas je dat op sommige momenten bewust toe?

Mark S: Ik kies niet bewust een bepaalde stijl, ik probeer uit mijn stem te halen wat erin zit.

Jullie hebben in het verleden nog wel eens wat moeite gehad met het financieren van een album, hoe is dat dit keer  verlopen?

Pieter: In het verleden hebben we daar niet echt moeite mee gehad hoor, er moest alleen altijd onderhandeld worden met de platenmaatschappij maar daar kwamen we altijd wel uit. Voor onze live dvd wilden wij de audiomix in eigen hand hebben, vandaar dat we daarvoor een crowd funding actie gestart zijn die het benodigde bedrag opleverde.

Voor “Heaven And Beyond” waren de middelen beschikbaar voor de opnamen en de mix en alle andere kosten zijn ook weer prima samen met ons nieuwe platenlabel gedekt. Dat is dit keer soepel verlopen. Het enige dat we daar op aan kunnen merken is dat er weer heel veel tijd met het componeren, opnemen en organiseren gemoeid was, wat uiteraard een investering van onszelf geweest is. We hopen die investering met de verkoop van de cd en de lp’s terug te kunnen verdienen, dus we nodigen iedereen van harte uit om ons mooie album te gaan kopen in de winkels!

Jullie hebben weer een nieuw label, Butler Records, gelieerd aan Bertus distributie. Kunnen jullie wat meer vertellen hoe die samenwerking tot stand is gekomen?

Pieter: Bertus heeft altijd de distributie van onze cd’s in de BeNeLux verzorgd, zij kenden Knight Area goed. Vorig jaar heeft iemand van Bertus ons gevraagd of wij eens langs wilden komen en of we geïnteresseerd waren om ons nieuwe album op hun nieuwe label Butler Records uit te brengen. Na een aantal gesprekken en een goede afweging van alle voors en tegens in vergelijking met The Laser’s Edge waar we alle andere albums hadden uitgebracht, hebben we besloten om voor Butler Records te kiezen. Zij zitten in Nederland hetgeen de communicatie een stuk eenvoudiger en efficiënter maakt en zij kunnen ons heel goed faciliteren met alles wat nodig is om de volgende stap te maken. En in goed overleg met The Laser’s Edge gingen zij ook akkoord met die verandering. De ambitie van Butler Records en Knight Area kwam overeen en Butler heeft ons ervan overtuigd dat zij in ons geloven, wat natuurlijk erg belangrijk is. Voor ons een mooie erkenning en een goede opsteker, want Bertus/Butler is een fantastisch bedrijf met veel ervaring en een enorm netwerk waar wij nu ook deel van uit gaan maken. De mensen waar wij mee werken bij Butler zijn fantastisch en wij denken dat dit de boost gaat geven die wij graag willen waardoor we weer een stapje verder kunnen komen.

De cover van het album laat een verlaten woestijnlandschap zien, verwijzen jullie daarmee ook een beetje naar de Amerikaanse muziek stijl op het album?

Gerben: Nee, niet aan gedacht, wel leuk dat jij en dus ook andere mensen er andere dingen in zien. We hebben gekozen voor iets waarbij je zelf mag invullen wat de hoes uitstraalt. We hebben Gustavo Solinas enkel en alleen gevraagd om een bar in een woestijn te maken, en dit is het resultaat geworden.

Na het raadplegen van jullie concertagenda zag ik nog niet veel geplande optredens. Hoe staat het daar mee?

Pieter: We spelen twee keer in Nederland (De Boerderij Zoetermeer op 11 februari en de DRU Cultuurfabriek Ulft op 3 juni) en in juli in Groot Brittannië (The Robin2 Wolverhampton).

Uiteraard willen wij graag meer spelen. Bookers willen graag de zekerheid dat er veel mensen naar een concert komen, als ze dat zeker weten dan wordt een band veel geboekt. Dat is lastig in ons genre, de markt is beperkt. Het hangt dus vooral af van het aantal bezoekers dat men verwacht en daar kunnen wij als band geen garanties over geven. Een aantal zaaleigenaren heeft daar vertrouwen in met Knight Area en gelukkig komen er dan ook altijd veel fans (onze dank is groot). Maar er zijn er nog veel meer die ons niet eens kennen of denken dat er onvoldoende geïnteresseerden zijn. Daar ligt natuurlijk een taak voor ons als band (goede muziek maken en aantrekkelijke optredens geven, meer bekendheid genereren) maar ook bij ‘het publiek’. Bij dezen dus een oproep om maar vooral naar onze optredens te komen….
Verder is er een grote groep organisatoren (vooral festivals of events waar wij al eerder gespeeld hebben) die het album afwachten en kijken wat dit gaat doen. Op basis daarvan zal moeten blijken of er meer optredens komen. Wij werken er in elk geval hard aan en we hopen nog veel te gaan spelen de komende jaren!