Interview: David Nummerdor
Datum: 2 juli 2013
Het Britse Leafblade verraste deze maand (juni 2013) met “The Kiss Of Spirit And Flesh”. Waar het debuut “Beyond, Beyond” dreef op vakkundig uitgevoerde pastorale akoestische folk, staat de tweedeling vol met langere, dynamische composities met een progressieve inslag. Genoeg reden voor Progwereld om met frontman en voornaamste componist Sean Jude in gesprek te gaan. De beste man bleek een ware spraakwaterval te zijn. Na een korte introductie van zijn band voerde het gesprek ons langs de betrokkenheid van Danny Cavanagh en Daniel Cardoso (bekend van Anathema), het platencontract bij Kscope, de invloed van middeleeuwse wijsgeren, paganistische levensopvattingen en heilige geometrie in zijn teksten en nummers . Ook legt hij uit waarom de overgang naar een zwaarder, progrock-georiënteerd geluid bepaald niet uit de lucht komt vallen.
Hallo Sean, zou je de band willen voorstellen aan de lezers die nog niet van Leafblade gehoord hebben?
De band bestaat nu uit Danny Cavanagh (elektrische gitaar), Daniel Cardoso (drums) en Kevin Murphy (basgitaar). De laatste ken ik al sinds we twintig jaar geleden samen in Valle Crucis zaten. Leafblade ligt in het verlengde daarvan. Pete Gilchrist is inmiddels ook weer terug als gitarist.
“Beyond, Beyond” is al vier jaar oud, maar de nummers op het nieuwe album maakten daarvoor al deel uit van de setlist tijdens optredens. Waarom duurde het zo lang voor dit album uitkwam?
Na “Beyond, Beyond” wilden we gebruik maken van het momentum en er zo lang mogelijk mee optreden. Daarnaast hebben we allemaal een volle agenda. Danny is de afgelopen jaren erg druk geweest met Anathema en ikzelf ben naast muzikant ook nog acteur en schrijver. Ook wilden we een goede keuze maken uit de nummers die er al lagen, veel aandacht besteden aan het uitwerken en opnemen van die nummers. Zodoende konden we Kscope benaderen met een kwalitatief goed product.
Aangezien de nummers voor beide albums al klaar waren voor het eerste album werd opgenomen, moet er een selectieproces aan vooraf zijn gegaan. Kun je wat uitleggen over de gedachten achter dat proces?
Zeker, de dynamiek van het werk speelde een grote rol. Het nieuwe album staat bewust voller met nummers die progressiever en experimenteler zijn. We wisten dat deze nummers die potentie hadden om wat ambitieuzer te werk te gaan met arrangementen en toevoegingen als drums en elektrische gitaren. De meeste mensen zullen Leafblade toch kennen van het akoestische werk, maar stiekem zat ik ook toen al thuis met mijn elektrische gitaar op schoot om de grenzen van mijn nummers op te zoeken! Het nieuwe album is daarmee ook iets meer upbeat geworden dan “Beyond, Beyond” en in die zin lijkt het meer op wat ik deed met Valle Crucis vroeger. Daarnaast hebben Danny en ik onze keuze vooral gebaseerd op de nummers die we het leukst vonden om live te spelen.
Wat brengen de jongens van Anathema mee naar Leafblade?
Ik ken Danny al vanaf onze jeugd in Liverpool, en aan elke opname van Valle Crucis was wel Ãemand van Anathema betrokken, ofwel in de band, ofwel achter de knoppen in de studio. Danny houdt veel van mijn wat meer bard-achtige werk, maar we delen ook de visie dat de muziek van Leafblade in potentie erg intens kan zijn. Daar kwam Daniel Cardoso om de hoek kijken. Bij het opnemen kwam hij, zonder gerepeteerd te hebben, de studio in, en met zijn slagwerk heeft hij de lat meteen een stuk hoger gelegd.
Kan je wat vertellen over de live plannen rondom het nieuwe album?
Met de volle agenda’s van Danny en Daniel zit optreden met de bezetting van het album er uiteraard niet in. Ik ga vanzelfsprekend wel touren, en daarvoor heb ik een line-up bij elkaar gezocht. Kevin Murphy is er bij en onze teruggekeerde gitarist Pete Gilchrist, waarmee we al op enkele festivalletjes in Engeland gespeeld hebben. We hebben in elk geval al enkele aanbiedingen om te spelen binnen. De volledige line-up zal binnenkort bekend worden gemaakt. We hebben dus zeker plannen om dit album met een volledige band ten gehore te gaan brengen.
Jullie hebben getekend bij Kscope, als toch een beetje een a-typische band. Hoe voelt dat, en heb je het idee nu ook omarmd te zijn door het progrock publiek?
Het voelt erg goed. Kscope staat wel voorop in het lanceren van nieuwe bands in het progressieve genre. Ik weet niet precies hoe je ons nieuwe album daar tussen moet plaatsen. Volgens mij is het een warme, aanstekelijke plaat. We doen niet gek met dingen als ritme of tempoveranderingen, maar er staan zeker nummers op, zoals Oak Machine en Portrait die binnen ons eigen spectrum erg progressief zijn. Daarnaast is het gehele plaatje, met thema´s zoals de natuur, mystiek, psychologie, alchemy, poëzie, verwantschap, heilige geometrie, onze plaats als mensen in het kosmisch geheel, en de toestand van de mens op zich, natuurlijk wel herkenbaar en toegangelijk voor liefhebbers van progressieve muziek. Dat zijn serieuze onderwerpen, maar toch denk ik dat het geheel wel catchy is. Achter de schermen is er dus wel sprake van een conceptuele eenheid van mijn werk. Ik weet niet of ik het ‘full prog’ zou noemen. Daarbij denk ik meer aans bands als Yes en Rush, die ik allebei erg goed vind trouwens.
Zou je onze lezers nog wat mee willen geven?
“first of all, a huge dankjewel” voor de interesse vanuit Progwereld en Nederland. We hebben al vaak in Tilburg en in de Boerderij gespeeld en dat waren erg mooie concerten voor ons. We komen zo snel mogelijk weer terug. “Keep the prog flag flying!”