Interview Steven Rothery – 5 augustus 2014
Door Mario van Os

Steven Rothery is bekend als de gitarist, medeoprichter en langst dienend lid van Marillion. Zijn unieke stijl van gitaarspelen, het gemak en rust waarmee hij op zijn gitaar lijkt te spelen, maar vooral zijn onnavolgbare solo’s en gitaarspel dat mij keer op keer kippenvel bezorgt, maken hem tot één van de beste gitaristen die er onze wereldbol rondlopen. Als je dan gevraagd wordt om een interview te doen met deze man, dan zeg je daar geen nee op. Zelfs tijdens mijn vakantie maak ik daar tijd voor.

Goede avond, bedankt dat je dit interview wilt doen.
Jij ook bedankt dat je mij te woord wilt staan tijdens je vakantie.

Ik moet je vooraf zeggen dat ik al vanaf het begin een grote fan van Marillion ben, maar we gaan het nu toch vooral over je soloalbum hebben. Kun je vertellen hoe dit tot stand is gekomen?
Ja, natuurlijk. Ik loop eigenlijk al heel lang rond met het idee om een echt soloalbum te maken. Maar om een of andere reden is er dit nooit van gekomen. Mijn eerste prioriteit ligt altijd bij Marillion en er kwam dus altijd wel wat tussendoor.

Ik begrijp dat de eerste mogelijkheid voor een soloalbum zich al in 1985 – tijdens de opnames van “Misplaced Childhood” – voordeed?
Ja, maar dat is toen op niets uitgelopen en heb ik het idee laten varen. Tien jaar later heb ik toen de voorkeur gegeven om een album met The Wishing Tree op te nemen, dat in 1996 uitkwam.
En ook nu is het min of meer toevallig tot stand gekomen. Ik was vorig jaar uitgenodigd om op het Plovdiv International Guitar Festival te spelen in oktober. Dat had ik geaccepteerd omdat we met Marillion toch in een wat rustigere periode zaten. Maar dan moet je ook wat gaan spelen. Ik had een paar ideeën en die heb ik verder uitgewerkt met Dave Foster. Daarna is het balletjes gaan rollen en besloot ik om er een album van te gaan maken.

Vorig jaar tijdens het Marillion Weekend hebben jullie inderdaad aangegeven om een langere vakantie te gaan nemen. Heb je nog vakantie gehad?
Het heeft mij de tijd gegeven om dit soloproject te gaan doen. Maar hier heb ik heel veel plezier aan beleefd.

Het album gaat “The Ghost Of Pripyat” heten. Waarom deze titel en wat betekent het?
Pripyat is een verlaten spookstad in het noorden van Oekraïne, vlak bij de grens met Wit-Rusland, die volledig werd ontruimd na de kernramp van Tsjernobyl in 1986. Voor een nummer dat ik had geschreven was ik op zoek naar een beeld van een verlaten speeltuin en toen stuitte ik op de stad Pripyat.  Dat beeld raakte mij en ik ben op internet steeds meer gaan opzoeken. Des te meer ik daar over las, des te geïnteresseerder raakte ik daarover.

Is het album dan een soort conceptalbum geworden?
Nee dat niet, maar het is wel een centraal thema in het album geworden. De nummers zijn filmisch. Ik heb het album benaderd als een filmsoundtrack, kleine filmpjes die een verhaal vertellen. Ik wou beelden schilderen die bij deze denkbeeldige films horen.

Als ik naar “Live In Rome” luister – ik heb helaas het studioalbum nog niet gehoord – dan hoor ik een zeer enthousiaste band. Natuurlijk speelt jouw gitaar de hoofdrol, maar de bandleden zijn er ook duidelijk.
Dat klopt zeker. We zijn gewoon een aantal vrienden onder elkaar, die plezier hebben in muziek maken. Het zijn stuk voor stuk goede muzikanten. Dave Foster ken ik al heel lang en hij is een hele goede vriend van mij. Dave en ik hebben samen veel mooie muziek gemaakt en uitgewisseld. Voor de ritmesectie heb ik Leon Parr op drums en Yatim Halimi van Panic Room op basgitaar gevonden. Leon Parr kende ik van Mr. So & So, de band waar Dave ook bij speelt. Hij heeft ons (Marillion) tijdens “Cruise To The Edge” ook uit de brand geholpen en met ons meegespeeld omdat Ian (Mosely) om medische redenen niet meekon. En tenslotte is Richardo Romano op toetsen opgenomen in de band. Ricardo speelt in de Italiaanse band Ranest Rane, waarmee ik vorig jaar een paar nummers heb opgenomen.

Het album is gefinancierd door middel van een zeer succesvolle Kickstarter campagne. Met Marillion zijn jullie zo’n beetje de bedenkers van dit soort crowdsourcing. Hoe is dit in zijn werk gegaan?
Inderdaad, het heeft mij zelfs verbaasd. Binnen 24 uur hadden we onze target al gehaald en uiteindelijk hebben we vier keer meer dan de target opgehaald. Dit stelt me ook in de gelegenheid om wat extra speciaals te doen met het geld. Met Marillion hebben we dit natuurlijk vaker gedaan en in het begin verbaasde ons dit ook. Maar we hebben onze fanbase nooit teleurgesteld en dat zal ik nu ook niet doen. Natuurlijk heb ik vooraf laten horen wat ze de fans konden verwachten, met opnames van het Plovdiv concert. Maar dit grote succes had zelfs ik niet verwacht. Bedankt aan een ieder die mee heeft gedaan!
In de aanloop naar het nieuwe album zal ik ook wat speciale dingen gaan doen. Zo brengen we eerst nog het live album “Live In Rome” uit en zal ik vooraf nog een gratis download op internet zetten. Dan weten de mensen wat ze kunnen verwachten. (p.s. Dit gratis nummer is ondertussen verschenen op zijn bandcamp pagina).

Op de Promo sheet en via internet heb je aangegeven dat er een aantal gast muzikanten mee doet op je studioalbum, waaronder Steve Hackett. Wie hebben nog meer hun bijdrage geleverd?
Steve Hackett levert inderdaad een bijdrage op twee nummers, op Morpheus en The Old Man Of The Sea. Op dat tweede nummer levert ook Steven Wilson zijn bijdrage. Ik bewonder beide gitaristen enorm en het was dan ook een groot genoegen om met ze samen te werken.

Kunnen we je ook nog live zien spelen met deze band?
Ja, in oktober en november hebben we een tour gepland om het album te promoten, daarbij doen we op 23 en 24 oktober ook Nederland aan. (MvO: op 23 oktober 2014 in Cultuurpodium Boerderij te Zoetermeer en op 24 oktober 2014 in DRU Cultuurfabriek te Ulft).
Dit zullen kleinschalige, gezellige optredens worden met een persoonlijke tint. We spelen natuurlijk het nieuwe album en in de toegiften zullen we Marillion-nummers spelen. Waarschijnlijk de wat oudere nummers die we bij Marillion niet meer zo vaak spelen. Het worden dan ook speciale optredens waarbij ik de fans kan bedanken voor hun loyaliteit.

En op het Marillion Weekend in 2015?
Ja, daar ben ik natuurlijk ook aanwezig. Haha… Maar ook de gehele Steve Rothery Band zal er zijn en we kunnen er niet onderuit om daar dan wat te spelen.

Kunnen we nog meer solowerk verwachten?
Misschien over een jaar. We zijn nu begonnen met de voorbereidingen voor de opnames van het volgende album voor Marillion. Na die opnames hoop ik wat tijd te vinden. Er is altijd wel wat tijd tussen het einde van de opname van een album en de nieuwe tour die daarop volgt. Dus misschien aan het eind van volgend jaar. Ik hou er zeker van om het te doen.

En het nieuwe Marillion materiaal?
We zijn nu in het eerste beginstadium. We hebben onze tour in oktober en dan een Marillion-tour in december. Dan hebben we de drie conventies die de eerste vijf maanden van het nieuwe jaar gaan beslaan. Dus hopelijk zullen we in staat zijn om in de zomer 2015 enige vooruitgang te boeken.

Hebben jullie al een datum gepland?
Nee, maar dat wordt waarschijnlijk ergens begin 2016.

Ik heb nog een laatste vraag over je naam. Volgens mij is jouw officiële voornaam Steven, maar de band noem je Steve Rothery Band, dus zonder ‘n’, wat is het nou?
Haha … eigenlijk vind ik dat niet zo belangrijk. Mijn officiële naam is Steven, dus met een ‘n’, maar iedereen noemt met Steve. Dus dat heb ik zo maar gelaten.

Tenslotte,  wil je nog wat meegeven aan onze lezers?
Ik wil jullie allemaal bedanken voor de fantastische ondersteuning die ik heb ontvangen met dit soloproject. Ik hoop dat jullie het album goed gaan vinden en dat ik een flink aantal van jullie mag ontmoeten bij de concerten in oktober. Bedankt!