IOEarth: Bevlogen vrienden creëren met IOEarth een eigen genre

Interview: Hans Ravensbergen
Fotografie: Wendy Vissers – Hagenbeek (© 2012 IOEarth)
Datum: 06-03-2012

In 2009 was daar plots IOEarth die met hun (dubbel) debuutalbum een siddering door de progressieve rockmuziek wereld deed gaan. Kennelijk hebben we bij Progwereld wat zitten dutten, want de groep is toen behoorlijk aan onze aandacht ontsnapt. IOEarth speelde in 2011 voor het eerst in Nederland, maar dat was uitgerekend op de viering van het 10-jarig verjaardagsfeestje van deze website… De herkansing die we driekwart jaar later kregen grepen wij met beide handen aan. Op 4 februari 2012 kregen we voorafgaande aan het concert in Zoetermeer als enige de kans de band een exclusief interview af te nemen. Het leerde ons meer over het ontstaan en de ontwikkeling van een groep die buitenaards mooie muziek maakt. Wij lagen dan ook aan de lippen van Dave Cureton en Adam Gough, de bevlogen oprichters en cultuurbewakers van IOEarth.

Vertel eens wie Dave Cureton en Adam Gough zijn en wat is IOEarth?
Adam: We zijn al dertig jaar lang vrienden waarin we samen muziek schrijven. Wanneer je het hebt over het geluid van IOEarth dan zijn we daar beiden voor verantwoordelijk. Dave (Cureton) zorgt als gitarist voor de hardere rockelementen en ik als toetsenist voor de meer ambient en gelaagde stukken. De uitzondering op deze regel is Smoky Wood van de eerste cd. Daarin heb ik de gitaarpartijen geschreven en Dave de toetsen. Hetzelfde geldt voor Live Your Life Part 1 van “Moments”. Het is wel grappig hoe dit zich voltrekt. We schrijven de muziek vanuit de gedachte hoe het in ons hoofd klinkt.

Dave: (spreekt voor een niet-Brit een lastig te volgen dialect uit Birmingham: brummie, HR) We jammen samen ook veel om tot het juiste geluid te komen. We vormen een echt partnerschap want we weten precies van elkaar wat we willen. Omdat we ook samen de productie van onze muziek doen, weten we ook precies waar het anders moet.
We hebben vroeger ook samen in andere (cover) bandjes gespeeld. Toen we 18 jaar waren hebben we nog een ep opgenomen met gitaarmuziek. Met die groep hebben we ook opgetreden in pubs. We werken ook samen veel stukken uit en discussiëren hoe het uiteindelijk moet worden. Dat hebben we bijvoorbeeld gedaan met Opus II en Harmonix van het eerste album (Dave geeft wat voorbeelden van riedels waar ze over gediscussieerd hebben, HR).
Adam: We schrijven niet alleen de muziek samen maar ook de teksten samen. We hebben allebei niet dat zelfvertrouwen omdat individueel te doen. Schrijven van goede teksten is best lastig. Het gaat niet alleen om de betekenis van de tekst maar ook om de klank van de teksten. We proberen ook altijd te vermijden dat onze teksten wat goedkoop klinken met voor de hand liggende teksten en clichés.
Dave: “Moments” kent ook meer tekst dan de eerste cd waar veel instrumentale stukken op staan.

Dave: Om terug te komen op onze samenwerking en wat en wie IOEarth is; Adam en ik zijn een soort van muzikale broers al zit mijn echte (oudere) broer ook in de band als drummer. Onze bassist Christian Nokes is een jonge knul die ook in een andere band speelt. Voordat hij erbij kwam hadden we een andere basgitarist, Mark Williams. Onze vaste zangeres is Claire Malin. Vanwege haar zwangerschap hebben we bij onze optredens in 2011, waaronder het iO Pages festival, gebruik gemaakt van een andere zangeres. De auditie daarvoor was best wel moeilijk want niemand kan Claire echt vervangen. Op dit moment bestaat IOEarth uit de muzikanten die hier vanavond (zaterdag 4 februari 2012, HR) op het podium staan (raadpleeg voor die bezetting het verslag van dit optreden, HR).

Op dat moment wordt het eten de kleedkamer binnen gebracht. Het is echte Hollandse kost van andijviestamppot met een gehaktbal. Dave biedt me vriendelijk een prak aan maar ik sla af…

Zijn jullie professioneel met muziek bezig of hebben jullie naast muziek een vaste baan?
Dave: Heel langzaam worden we beroepsmuzikanten. Ik ben chauffeur bij een klein cateringbedrijf. Gelukkig heb ik een begripvolle baas die goed meewerkt en niet moeilijk doet. Daar ben ik erg blij mee.
Adam: Ik ben software engineer bij een groot bedrijf. De situatie is voor mij anders omdat ik wat lastiger vrij kan krijgen, ondanks dat mijn baas best begripvol is. Daarom proberen we alle optredens in de weekenden te plannen. Het is nu eenmaal het gevolg van de droom die we proberen na te streven. Daar moet je erg veel voor doen en laten. Wanneer je faalt is dat je eigen schuld.
Dave: Christian Nokes is muziekleraar en Luke Shingler is de enige beroepsmuzikant. Hij is eigenlijk loodgieter maar daar doet hij helemaal niets meer in.

Wanneer landde IO op Aarde en hoe zijn jullie eigenlijk tot deze bandnaam gekomen?
Dave: Je zegt dat er een planeet bestaat die Io heet? Daar hebben we nog nooit van gehoord (zegt hij met volle mond, HR). Vroeger heette onze band Infinite Ocean.
Adam: Ik had vroeger een leraar die altijd zei dat je een nummer, album of groep nooit moet noemen naar iets wat met water te maken heeft. Dat advies hebben we toen in de wind geslagen, haha. We kwamen er snel achter dat de naam niet werkte en gingen ons toen voor het gemak IO noemen, de afkorting. We waren van plan om de titel van ons eerste album “Earth” te geven. Maar toen kwamen we er na wat Googelen achter dat er al een progband was met de naam IO. Toen hebben we IO en Earth maar aan elkaar geplakt en het eerste album ook zo genoemd.

Waar halen jullie je muzikale inspiratie vandaan en door welke muziek zijn jullie beïnvloed?
Dave: We zijn heel erg ‘open minded’ wanneer het gaat om muziek, teksten en inspiratie. De een vindt dit leuk en de ander weer wat anders. Wat de een goed vindt, vindt de ander waardeloos. We vinden onszelf een rockband maar willen niet in dat genre blijven steken. Daarom houden we ook van jazz, dance en ambient-achtige muziek. Eigenlijk alle soorten muziek.
Adam: Ook nemen we graag invloeden van wereldmuziek op in onze composities. Dat kun je vooral op “Moments” horen. Het geeft onze muziek een andere dimensie.

Het eerste album “IOEarth” gaat verder dan progressieve rock. Hoe zien jullie dat?
Adam: Dat is juist. Wanneer je goed naar het eerste album luistert hoor je daar flink wat rockmuziek. Maar op een nummer als Smoky Wood hoor je een flinke portie jazzmuziek, ondanks dat het nummer zijn ‘roots’ in rock heeft met al die gitaren. De trompetsolo in het nummer is pure jazz. Luister eens naar Harmonix en het is of je naar dance luistert. Op “Moments” hoor je nog veel meer dance en ook wereldmuziek.

Kunnen jullie meer vertellen over waar “IOEarth” en het tweede album “Moments” over gaan?
Dave: “IOEarth” was een conceptalbum met een (driedelig) verhaal door het hele album. We zien beelden voor ons als een soort van film. Daar ontstaat dan een gevoel bij. Zo gaat het verhaal op “IOEarth” over wezens die in de zee leven. Eigenlijk is het een reis terug in de tijd. Het vrouwelijk wezen wil terug aan land om dat te verkennen en ontdekken of het daar goed is. Daar komt ze in aanraking met een stel corrupte organisaties. Ze komt daarna in aanraking met wezens waarvan er eentje een masker draagt. Ze kijkt in zijn ogen en merkt dat ze hem bekend voor komt, maar ze weet alleen niet waarvan. Ze slaat op de vlucht omdat ze bang is en probeert terug te gaan naar huis. Wanneer ze wordt ingehaald door het wezen met het masker en hij dat af doet ziet ze dat het haar vroegere minnaar was. Ze worden voor de tweede keer verliefd en dan… gaan ze dood, haha.
Adam: Ze blijven bij elkaar en besluiten om samen van de rotsen in zee te springen en daarna als geesten bij elkaar te blijven. Daarmee is het verhaal weer rond, vanuit het water, naar aarde en via de lucht weer in het water.

Dave: Het verhaal op “Moments” gaat over een vrouw die wanhopig de weg kwijt is geraakt in haar eigen hoofd. Ze is helemaal verward en heeft ook flashbacks naar het verleden. Het gaat om een persoon met een tunnelvisie die alleen om zichzelf geeft en in een sleur van het alledaagse leven is geraakt en daarbuiten niets meer herkent… en dan gaat ze dood, haha. Nee hoor, in haar hoofd spookt van alles rond tot de oorlog aan toe. Vandaar ook dat we de ‘Never Surrender’ speech van Winston Churchill in een van de nummers hebben verwerkt.

Hebben jullie met “Moments” dingen anders aangepakt ten opzichte van “IOEarth”?
Dave: Beide albums zijn zuiver IOEarth maar totaal verschillend. We zien ons meer als een genre van muziek. Iedereen zou in staat moeten zijn om onze muziek te spelen.

Gaat RoSfest 2012 het voorlopige hoogtepunt uit de bandgeschiedenis worden? Hoe zijn jullie daar terecht gekomen?
Dave: Dat is heel opwindend. We wilden natuurlijk in de Verenigde Staten spelen net als andere bekende progbands. Toen kregen we een e-mail van de organisator dat het jammer was dat de line-up van 2011 al vol was, maar of we in 2012 wilden komen spelen. We zijn er zeer blij mee want het is een van de bekendste festivals daar in een heel mooi theater. De organisatie is ook professioneel. Je moet eens weten in wat voor zalen we in Engeland spelen. Soms zouden wij het zelf nog beter organiseren… En dan komen we hier waar alles zo goed geregeld is en er ook genoeg personeel aanwezig is. Dan wordt je wel verwend.

Hoe ziet de toekomst van IOEarth eruit of hebben jullie geen vastomlijnde plannen?
Dave: Vanavond gaan we een dvd opnemen en komt er van dit optreden wellicht ook een live album. Deze gaan dienen als een brug tussen “Moments” en het derde album. Verder hebben we geen speciale plannen. We hebben daar ook geen haast mee. Op Facebook lees je regelmatig over groepen die al weer een nieuw album hebben. We willen er zelf zeker van zijn dat wat we maken ook het beste is. We willen onze fans ook niet teleurstellen. Daarom verschillen onze livesets ook van elkaar. Onze fans zitten trouwens ook verspreid over de hele wereld. Wanneer al onze fans in Engeland zouden wonen konden we daar vaak voor volle zalen spelen.

Hebben jullie nog iets bijzonders te melden aan de lezers en bezoekers van Progwereld?
(Dave en Adam hebben heel wat bedenktijd voor deze vraag nodig, HR.).
Dave: Ja, er komt een dvd uit! Koop onze muziek!
Adam: Ik heb wel een goed idee. Ga ons opzoeken op Facebook en laat ons weten wat je favoriete IOEarth-nummer is. Daarna gaan we met de nummers die de mensen het meest kiezen wat speciaals doen.

Na afloop van het interview praten we nog wat na en worden ondertussen de andere bandleden opgetrommeld uit de zaal en de bar voor een fotosessie. Met veel plezier signeert iedereen een exemplaar van “Moments” voor de prijswinnaar van de IOEarth-wedstrijd op deze website. Ik kom er al snel achter dat er binnen de groep en begeleiding een ontspannen sfeer heerst…