Datum: 25-01-2011
Interview: Hans Ravensbergen
Progwereld besteedde als eerste in Nederland aandacht aan de uit het Noorse Moss afkomstige Magic Pie. We hebben de groep altijd gevolgd en waren bij hun tot nu toe enig optreden in Nederland op Symforce 2008. Op Slottsskogen 2009 in Gothenburg sprak ik met Erling Midstue, manager van de groep. Vol trots kreeg ik de eerste ruwe opnames te horen van het op dat moment nog titelloze derde album. “Hij komt op 1 februari 2010 uit”, zei hij me enthousiast. Tegenslagen, inclusief het afbranden van Magic Pie’s oefenruimte, zorgden voor een vertraging van meer dan een jaar. Als een van de eerste kreeg Progwereld begin 2011 de gelegenheid om te spreken met zanger Eirikur Hauksson over het nieuwe album, die als titel “The Suffering Joy” heeft meegekregen. Een titel die alles zegt over dit sympathieke sextet.
Jullie laatste album “Circus Of Life” dateert al weer van 2007. Wij spraken elkaar voor het laatst tijdens het Symforce festival in 2008. Wat is er sinds die tijd met Magic Pie gebeurd?
Nou, in ieder geval hebben we niet teveel herrie gemaakt. We deden op 15 augustus 2008 nog een optreden in Moss en daarna op 23 augustus 2008 op Symforce. Maar kort daarvoor ontmoette de groep en ik elkaar voor het eerst en hebben we van alles en nog wat gedaan. Daarnaast hadden we op dat moment weinig haast. De nieuwe nummers waren toen nog in het hoofd van Kim Stenberg opgeslagen. We waren van plan in de herfst van 2008 met een nieuw album te beginnen.
Ondanks dat jij nu al meer dan twee jaar zanger bent van Magic Pie is dit je eerste album met de groep. Was dat een voordeel?
Oorspronkelijk zouden wij dit album eind 2009 gaan uitbrengen. Maar er zijn toen zoveel dingen gebeurd weet je. Die veroorzaakten de vertraging en dat was zeker geen voordeel. We maakten ons allemaal bezorgd en raakten gefrustreerd toen het allemaal tegenzat en niets ging hoe wij dat wilde. Maar kijk, we zijn terug!
Hoe is het als enige IJslander tussen die vijf Noren? Wie lijdt daar het meest onder?
Ach, die arme jongens. Wat hebben ze geleden en wat doen ze dat nog steeds. Je weet vast hoe het gaat met minderheidsgroeperingen. En daar komt nog bij dat ik ook nog eens lang rood haar heb. Dat zijn dus twee minderheidssymptomen tegelijk. Maar ik zal je wat vertellen: ik ben slecht en onoverwinnelijk.
Hoe is het album “The Suffering Joy” tot stand gekomen en was er wat betreft het schrijven van muziek en tekst van dit album een rolverdeling binnen de groep?
Kim en zijn broer Tommy Stenberg hadden wat ruwe ideeën over de tekst en Kim was daar al wat bij aan het componeren. Maar hij wist dat ik daarbij betrokken wilde zijn en vroeg van de losse stukken een geheel te maken. Daar ben ik toen voor gaan zitten en al vrij snel kwam er iets tot stand. De tekst voor In Memoriam (het laatste nummer van het album) had ik als eerste klaar. Het gaat over een oude man in de laatste fase van zijn leven en zich afvraagt hoe de mensen hem zullen herinneren wanneer hij dood is. Ik kon deze man maar niet uit mijn hoofd zetten en hij duikt dan ook in andere nummers weer op. Het duurde vervolgens een hele tijd (het leek wel de langste bustour in de historie van de groep) toen de hele puzzel in elkaar viel. We zaten middenin een tour in Engeland waar ik aan het herstellen was van de avonden daarvoor toen ik plots een inval kreeg: het vreugdevolle lijden! Verdraait nog aan toe, hier gaat het allemaal om. En dat geldt ook voor het hele leven. Hoe je het ook went of keert je zal altijd het goede met het slechte en lief en leed moeten verenigen om er uit te komen. Het leven is geen eenrichtingsverkeer, het barst van vreugdevol lijden!
Wat betreft de rolverdeling. Op dit moment wil Kim alle muziek zelf schrijven. Maar ik ben blij dat ik kan zeggen dat hij zich in enkele van mijn ideeën is gaan verdiepen. Om eerlijk te zijn had ik dat nooit verwacht. Maar toen ik die kans kreeg heb ik die met beide handen gegrepen en daarvan heeft de groep voordeel gehad denk ik. Ik noem een voorbeeld. Kim had het idee van een mooie synthesizer solo aan het begin van het album. Ik voelde toen aan dat dit iets voor mij was. Vervolgens heb ik daar een melodie voor geschreven en daarna de tekst die erbij hoort. O man, je moet eens weten hoe ik van dat begin houd. Het geeft me nog iedere keer rillingen.
Welke impact heeft het afbranden van de oefenruimte op 11 maart 2010 op jullie gehad? Kan je aangeven hoe erg dit allemaal was en welke gevolgen dit allemaal had, want jullie waren toch alles kwijt?
Ja, dat was een ware tragedie. Ik dacht eerst dat het een slechte grap was toen Kim mij belde met dit bericht. En we waren bijna klaar met het afronden van de opnames. We waren echt kapot, boos en sprakeloos. Hoe ga je met een dergelijke ramp om? We waren de opnames van een aantal toetsenpartijen kwijt en een deel van de koorzang. En inderdaad, we waren alle instrumenten en apparatuur kwijt. Uiteindelijk besef je dat het maar materiële zaken zijn. We dachten dat wanneer we hier als groep overheen zouden komen en vooruit zouden kijken, we daar alleen maar sterker van zouden worden. En ik denk dat dit ook gebeurd is.
Was die brand er de oorzaak van dat de release ruim een jaar is vertraagd of zijn er nog andere redenen?
Nee, maar het is wel de hoofdoorzaak. Er waren ook andere dingen die meespeelden, maar die blijven intern. We hebben zo onze gevechtjes gehad maar dat is ‘part of the deal’. We vochten en stonden weer op. Het is net als in een huwelijk, ha ha.
En tot overmaat van een kleine ramp moesten jullie het releaseoptreden op 27 januari 2011 afzeggen…..
Het enige wat ik kan zeggen dat wij ons portie wel gehad hebben. Eigenlijk hebben we meer dan genoeg ellende gehad. Dus van nu af aan is het bergafwaarts, met de wind in onze rug, eten we grote stukken lekkere taart en zitten we op een magische wolk.
Is “The Suffering Joy” een concept album en zo ja wat is het thema?
Er is zeker sprake van een bepaald thema. Ik wil het alleen geen conceptalbum noemen want dat klinkt veel te serieus! Maar toen ik die oude man van In Memoriam beter leerde kennen was hij veranderd in een soort van meedogenloze geldverstrekker of andere idioot die mijn geboorteland IJsland haast van de kaart afveegde. En waarvoor? Je raadt het al: geld en macht. Mijn land lijdt er nog steeds onder en heel veel mensen hebben al hun bezittingen verloren. Vanuit mijn gezichtspunt mogen we deze ‘haaien’ niet vergeven, nooit!
De titel is een tegenstelling (lijden en vreugde). Staat deze titel symbool voor Magic Pie als groep?
Het symboliseert in ieder geval mijn persoontje. Maar wanneer je mijn eerlijke mening wil, het symboliseert het leven zelf. Magic Pie is een deel van mijn leven, dus…
Waar gaat het epische nummer A Life’s Work over?
Het ontvouwt het verhaal van de oude man. We zijn getuige van zijn geboorte en zien hem opgroeien omgeven door ouderlijke zorg. Maar gaandeweg wil hij zich losmaken van het systeem, hij noemt het een spel van winnaars en verliezers, om een rijke en invloedrijke man te worden. Daar hij slaagt hij ook in. Maar dat gaat niet zonder het brengen van offers en op het einde is de vraag ‘waarvoor is het allemaal waard’ nog steeds onbeantwoord. De rest van het nummer gaat over delen van zijn leven. Wie is hij? Een redder of een smeerlap? Een man met illusies of met een geniaal inzicht? Is hij betrouwbaar of een beetje gek? Maar vrienden, kijk gewoon naar jezelf. Ik heb het gewoon zo geschreven, het is nu aan jouw om het te lezen, op jouw manier.
Kan jij je ziel en zaligheid voldoende kwijt in Magic Pie. Hoe staat dit in verhouding tot je deelname aan Ken Hensley’s Live Fire, waarmee je veel optreedt.
Laat ik het zo zeggen: Magic Pie is mijn verloofde. Ik houd erg veel van haar en als het allemaal loopt zo als ik zou willen, wie weet trouw ik dan wel met deze schoonheid. En het zal dan zijn vanwege het feit dat ik mijn ei er helemaal in kwijt kan. Op dit moment kan ik wat ik het liefste doe, optreden, helemaal waarmaken met Ken Hensley’s Live Fire en mijn andere projecten. Maar ik prijs de dag wanneer mijn prinses (Magic Pie…) 200 optredens per jaar doet. Dan ben ik helemaal van haar, alleen van haar.
Ondanks wat rustige nummers als Headlines en Endless Oceans staan er op “The Suffering Joy” een aantal stevige stukken. Ik denk zelfs het hardste wat jullie ooit gespeeld hebben zoals de intro van Slight Mad. Is dat een bewuste keuze en zijn dit soms jouw invloeden?
Niet helemaal, maar wel voor een beetje. Op onze muzikale reis, met vreugdevol lijden, is Kim onze stuurman en kapitein. Maar ik heb geprobeerd zijn werk te omarmen en het op een hoger niveau te brengen. Ik heb een vrij groot aandeel heavy metal in mijn bloed, dus voor mij is het vrij natuurlijk om hier mee om te gaan. Mijn doel voor het vierde Magic Pie album is dat we wat harder worden maar ook wat rustiger of romantischer wanneer wij daarvoor in de stemming zijn. Voor mij is er geen middenweg, ik wil er helemaal voor gaan. Natuurlijk zullen we ons altijd blijven richten op de melodie.
Van wie kwam het idee om Maria Bentzen mee te laten zingen? En waarom?
We wisten direct dat dit het juiste moment was voor de juiste vrouwelijke vocalen. Gilbert Marshall stelde Maria Bentzen voor. Ze had al eerder wat studiowerk met hem gedaan en hij vond haar de juiste stem hebben. Daar heeft hij gelijk in gehad.
Voor het artwork hebben jullie gebruik gemaakt van Thomas Ewerhard. Waarom speciaal hij?
Magic Pie bewondert zijn werk al heel lang. We gokten erop en stuurde hem een e-mail met een grove uitleg wat ons doel was. En ‘hup’, daar was het resultaat. Exact zoals het ook in ons hoofd zat. Ik kan nog herinneren dat wij ons afvroegen of hij onze gedachten kon lezen. Het ontwerp is gewoon perfect. Duimen omhoog en heel erg bedankt Thomas!
Wat zijn jullie plannen voor de nabije toekomst? Ik neem aan veel optreden en naar ik hoop ook in Nederland.
We willen nu echt gaan optreden en ja, absoluut in Nederland net zo graag als elders op de wereld. We denken nog steeds dat dit kan en wie weet is 2011 het jaar waarin iedereen Magic Pie wil zien.
Jullie zullen vast genoeg materiaal hebben voor een DVD of live album. Hoe staat het met de plannen daarvoor?
Natuurlijk hebben wij hier het materiaal voor, maar hebben we ook het geld? Nee dus. Maar met de manier waarop we live spelen is een live album geen optie, maar een must.
Progwereld besteedde als eerste in Nederland aandacht aan jullie en is jullie altijd blijven volgen. Wat willen jullie nog tegen ons en onze lezers zeggen?
We zijn al dankbaar voor het kleinste wat er voor ons gedaan wordt. Vanuit het diepste van ons hard bedanken we jou en Progwereld voor alle steun. We willen daarnaast ook iedereen bedanken die ons goed vind en onze muziek verspreid. Onze reis is net begonnen, dus blijf bij ons!