Hoofdredacteur Maarten Goossensen vertelt waarom deze vier albums van Hostsonaten tot de beste van de afgelopen twee decennia behoren.

De vier seizoenen behoren tot de meest indrukwekkende verschijnselen in de natuur. Een perfecte cadans waarin zij steeds weer wordt uitgedaagd. Elk seizoen heeft zijn schoonheid en toont een haast magische veelzijdigheid. In de winter lijkt alles dood en verloren, maar maakt het witte landschap de wereld kleiner en zorgen ijskristallen voor spectaculaire beelden. In de lente komt alles met enorme kracht tot leven om in de zomer tot een kokend hoogtepunt te komen. In de herfst nemen de veranderende kleuren je adem soms bijna weg. En zo herhaalt deze cyclus zich keer op keer.

In 1723 completeerde Antonio Vivaldi zijn vier vioolconcerten als ode aan dit thema. 288 jaar later completeerde Fabio Zuffanti zijn instrumentale symfonische vierluik. Fabio Zuffanti bracht in 2001 het eerste deel “Springsong” uit. Toen was al de bedoelding dat het tot een vierluik moest leiden. Hij had zichzelf opgelegd om in de productie geen moderne studiotrucjes of computeraanpassingen door te voeren.

Kort voordat Progwereld werd gelanceerd leerde ik dit album kennen. Het Sublime Label was een van  de eerste labels die ons hun muziek toestuurde. Het album heeft me nooit meer losgelaten. Zelden hoorde ik een album dat zo goed in elkaar zit als deze ode aan de lente. Het centrale thema dat hier wordt gepresenteerd is wonderschoon en keert ook op alle andere albums terug.

Later volgde “Winterthrough” (ik kocht hem op vinyl op een prachtige picture disc, waar maar 500 exemplaren van geperst zijn. Ik had toen nog niet eens een platenspeler, maar moest hem in deze versie hebben). Het hele winterse klimaat is hierin perfect op muziek vastgelegd. Ook “Autumnsymphony” en “Summereve” blinken uit in schoonheid en vakmanschap.

Elk seizoen komt het bijbehorende album wel een keer voorbij in huize Goossensen. Maar “Springsong” heeft het meest een plekje in mijn hart veroverd.

Als we terugkijken op de periode 2000 – 2019 dan kun je sowieso niet om Fabio Zuffanti heen. Als er iemand is die in die periode is opgestaan en productief is geweest dan is het deze man uit Genua, Italië.

We mochten deze periode het volgende van hem ontdekken:
– 6 soloalbums
– 5 albums met La Maschera di Cera
– 2 studioalbums met Finisterre
– Een Merlin Rockopera (in 2000)
– 2 albums met Aries
– 5 albums met Hostsonaten
– 1 album onder de naam LaZona
– 1 album onder de naam Rohmer

En dan ben ik vast nog iets vergeten. Dat zijn 23 albums in 20 jaar. Indrukwekkend!