Monique van der Kolk is leadzangeres van de progband Harvest. Bijna twintig jaar geleden verruilde zij Groningen voor de stad Barcelona. Ze zal ons elke maand iets vertellen over haar liefde voor muziek en wat ze zoal meemaakt.

Monique van der Kolk

Progdieven bestaan niet

Het is alweer wat jaren geleden en ik zal de gebeurtenis nooit vergeten. Ik was op een vrijdagavond op “La Fira del Disc” in de Palau Sant Jordi in Barcelona. Op deze platenbeurs zou Steve Hogarth komen spelen op de vleugel, dus ik was van de partij!

Na het evenement zou ik meteen doorrijden naar mijn ouders, iets ten noorden van Barcelona, om daar het weekend door te brengen. Mijn auto parkeerde ik op de Olympische Ring op de berg Montjuic. In de kofferbak had ik al mijn spullen voor het weekend en ook nog wat cd’s die ik van een vriend had geleend.

Die vriend van mij introduceerde destijds mij aan vele progbands en ik kan me herinneren dat dit stapeltje albums bevatte van bands als Arena, Abraxas, Quidam en Lazuli. Later die avond zou ik hem deze teruggeven en had ze netjes op de grond achter mijn stoel gelegd.

Het was een leuke avond, veel vrienden en medeprogliefhebbers waren van de partij. Ook Hogarth’s solo-optreden was geweldig. Na afloop, terug bij mijn auto, ontdekte ik dat deze was opengebroken en dat alles was gejat. De ‘stomste’ artikelen waarvan je denkt “wie wil dat nou stelen?” waren weg. Mijn afgetrapte paardrijdlaarzen, een Nederlands boek, kleding voor het weekend een etuitje met make-up… foetsie!

Maar… de cd’s… die lagen te blinken in het maanlicht. “Gelukkig!” dacht ik nog, “dan kan ik die in elk geval teruggeven aan mijn vriend.” (Ik baalde natuurlijk wel ontzettend dat al mijn spullen wegwaren, maar goed, dat terzijde).

Nu sprak ik onlangs met een andere, zeer goede vriend van me en hij vertelde me een Anekdote(n). Deze andere vriend van me die ook heel erg into the prog is, had een tijdje terug wat exemplaren van zijn cd-collectie uitgeleend aan een collega van hem. Die collega maakte gebruik van de ritjes in haar auto om ernaar te luisteren en liet de cd’s dan ook in haar auto tussen de albums van wat meer mainstream bands.

Wat gebeurde er nu? (Je voelt hem vast al wel aankomen!) Haar auto werd opengebroken en er werd van alles uit gejat!! Nou nee, alles behalve die geleende cd’s van Marillion, Camel, Focus en Van der Graaf Generator. Daarentegen waren haar eigen cd’s van Nirvana, U2 en Pearl Jam wél meegenomen door de dief. Het was wel duidelijk, er was geen belang bij ‘muziek van bands die ik niet ken’. Mijn vriend natuurlijk wel blij dat zijn cdtjes gespaard bleven.

Natuurlijk moest ik aan mijn eigen verhaal denken en ik dacht… wat als ze die cd’s tóch hadden zien liggen in mijn auto en er expres voor gekozen hadden om ze niet mee te nemen?

Wat zijn wij proggers toch ook een stelletje mazzelaars hè? Niemand zal ooit onze cd’s uit de auto jatten! Nee, eerder zullen ze een ananas stelen.