Progwereld – 5 Jaar, een terug- en vooruitblik

eerste druk: 13-04-2006
interview: Markwin Meeuws 
eindredactie: Joop Klazinga

5 jaar en een paar maanden geleden begon er voorzichtig op een paar computerkamers in het Oosten en het Westen van het land iets te broeien. Twee progrock liefhebbers kwamen tot de conclusie dat er eigenlijk bar weinig informatie over nieuwe muziek uit dat genre in de Nederlandse taal te vinden was op het internet. En het duurde niet lang voordat de eerste stappen richting Progwereld gezet werden. De beide initiatiefnemers, Christian Bekhuis en Maarten Goossensen, laten hun gedachten gaan over de eerste 5 jaar maar kijken ook voor uit naar de toekomst.

---

Hoe zijn jullie destijds met elkaar in contact gekomen?

Christian Bekhuis (CB): Eens zien… als ik het me goed herinner zijn Maarten en ik elkaar online tegengekomen op een soort van progrock forum dat toen nog liep via de online Clubs van Het Net. Na wat berichten heen en weer over van alles en nog wat kreeg ik ergens vlak voor Kerstmis 2000 een mailtje van Maarten met de vraag of ik misschien niet een keer naar een website wilde kijken die hij gemaakt had en mijn mening daar over wilde geven. Dat heb ik dus gedaan en niet zo zachtzinnig. Ik meen dat het een mailtje met op- en aanmerkingen was dat zeker twee A-viertjes lang was. Kortom, ik vond eigenlijk dat het niet zo gek veel voorstelde en dacht dus dat ik van hem wel nooit meer iet zou horen. Tot mijn grote verbazing kwam er een bijna blij mailtje van Maarten terug. ‘Blij’ in de zin dat hij het leuk vond dat hij nu eindelijk iemand getroffen had die eerlijk over zijn schrijfsels en zijn website-ontwerp was.

Maarten Goossensen (MG): Die club heette ‘club prog, metal en progressief’. Het was een verkapt forum. Ik had kort daarvoor een klein beetje HTML geleerd uit zo’n doe-het-zelf boek en was een eigen site begonnen bij Yahoo. Ik noemde hem “Maarten’s progressieve site” haha, echt te gênant voor woorden! Op die site zette ik wat biografieën, wat nieuws en mijn eerste recensiepogingen. Ik had werkelijk geen idee waar ik mee bezig was en het zag er echt niet uit. Het probleem was dat iedereen die ik om een mening vroeg positief was, terwijl ik zelf het gevoel had dat er toch wel behoorlijk wat aan schortte. Totdat ik dus Chris vroeg eens te kijken. Hij sabelde de site helemaal neer. Ik was daar echt blij mee, eindelijk iemand die eerlijk zijn mening durfde te geven.

Wat deed je allemaal qua prog voordat Progwereld begon?

CB: Eigenlijk heb ik me altijd al met progressieve rock beziggehouden vanaf een behoorlijk jonge leeftijd. Mijn broer had platen van Mike Oldfield, ELO en heel belangrijk voor mij uiteindelijk: Yes. Met die artiesten als startpunt en mijn voorliefde voor synthesizermuziek zoals die van Jean Michel Jarre en Tangerine Dream, ging ik op ontdekkingstocht. Echter, ik ontdekte de progscene pas echt toen ik in 1993 een lokaal radioprogramma in Almelo, Xymphonia Radio, ontdekte. Vanaf dat moment was het eind zoek, leerde via dat programma progfanaten kennen, werd zelfs lid van het team achter het programma, ging vanaf dat moment fanatiek naar concerten in Nederland maar ook in het buitenland waaronder zelfs Amerika.

MG: Ik deed eigenlijk niets daarvoor. Ik ben pas relatief laat met het genre in aanraking gekomen. Pas in oktober 1998 hoorde ik mijn eerste progplaat (Arena – The Visitor) en raakte ik verslingerd aan de muziek. Toen ik Chris leerde kennen was ik qua prog nog zo groen als gras. Maar wat er bij mij aan kennis ontbrak, compenseerde ik met een enorme dosis leergierig- en nieuwsgierigheid. Ik ging me verdiepen in het enorme scala aan progressieve rock en leerde de fijne kneepjes van het recenseren. Ik las alles wat over prog ging en plunderde de bibliotheek om maar zo veel mogelijk bands te leren kennen. Daarna ben ik wel steeds meer gaan doen. Zo heb ik een paar jaar geschreven voor het ledenmagazine van The Cage (Arena fanclub) en heb ik de site van Timelock en Flamborough Head gemaakt.

---

Wanneer en waarom besloten jullie met Progwereld te gaan beginnen?CB: Dat moet dus ergens zo rond die Kerstmis 2000 zijn geweest. Ik meen dat Maarten met het voorstel kwam om de bestaande site aan te passen, waarop ik opperde dat het waarschijnlijk veel makkelijker was om helemaal van voren af aan te beginnen.

MG: Ik had wel door dat mijn site van dat moment te slecht was om mee door te gaan. Er moest dus eigenlijk een nieuwe site gemaakt worden. Een klus die ik niet alleen zou kunnen en willen doen. Ik kan me herinneren dat ik Chris nog best een beetje moest overhalen, maar daarna zijn we er ook echt voor gegaan.

CB: We hebben toen de oude site nog wel een beetje strak getrokken qua opmaak en bleven die wel nog met enige regelmaat bijwerken, maar onze aandacht ging al snel uit naar de nieuwe site.

Wat ging er allemaal aan vooraf voordat Progwereld online ging?

MG: pfff… heb je even.

CB: Uren en uren van filosoferen over hoe de site er uit moest zien, hoe we over recenseren dachten, wat we absoluut niet wilden zien op de site en wat natuurlijk wel. En dat dus allemaal voornamelijk via e-mail, want Maarten woont dus in Zoetermeer en ik dus in Tubbergen (Overijssel).

MG: Wat Chris hier zegt is echt de kracht van Progwereld! We hebben alles besproken en overlegd. De basisprincipes voor de site zijn daar verankerd en daar vallen we tot op de dag van vandaag nog op terug. Chris heeft toen het aantal mails dat we naar elkaar stuurden nog eens geteld, het aantal weet ik niet meer, maar het waren er echt honderden in slechts drie maanden! Mijn broer Andres heeft destijds het eerste logo ontworpen, evenals het basisframe voor de site. Met dat ontwerp zijn we vervolgens verder gegaan.

CB: Dat aantal mailtjes liep volgens mij behoorlijk in de richting van 1000! Vervolgens was het echt uren en uren van ploeteren achter de pc door met name Maarten in het begin, waarbij ik elke keer weer keek of ik nog punten zag die voor verbetering vatbaar waren. Ik maakte dan actielijstjes voor Maarten waarbij ik per sectie van de website de aan te passen punten vermeldde. Volgens mij wordt Maarten nu nog à la minute onpasselijk als ik het woord actielijstje in de mond neem

MG: Hou op, schei uit! We hadden 13 april als target gesteld en al snel bleek dat eigenlijk niet te gaan lukken. Gelukkig staakte het openbaar vervoer in die week ervoor en kon ik niet op mijn werk komen. Die hele dag heb ik toen aan de site kunnen werken en dat scheelde enorm! Waar zouden we zijn zonder de trein. De laatste uren voordat Progwereld online ging waren zenuwslopend. Overal zaten nog foutjes en moesten er zaken anders. Zowel Chris, Joost als Ruud bestookten me met mails. In die paar uur ben ik een jaar ouder geworden! Toen de site eenmaal online stond voelde ik me wel echt King of the Hill hoor!

Wat waren jullie verwachtingen toen jullie begonnen?

MG: Volgens mij hadden we niet echt veel verwachtingen. Je hoopt wel op veel bezoekers, maar verwachten… Op de eerste dag hadden we 137 bezoekers en ik weet nog dat ik dat onwijs veel vond. Na de eerste maand stond de teller op 932 en toen hadden we zoiets van “dat wordt nog wel minder”. Maar dat denken we nu eigenlijk nog steeds en inmiddels hebben we het tienvoudige aantal bezoekers, maar dan per dag.

CB: Ons motto was en is eigenlijk nog steeds dat het ons gaat om de inhoud en dat we die zo simpel mogelijk willen presenteren. Niks geen flitsend, technisch hoogstaand ontwerp maar gewoon lekker simpel dus. De gedachte erachter was dat als de inhoud maar goed is uiteindelijk de bezoekers vanzelf wel komen. Het enige waar je voor moet zorgen is dat ze het gevoel krijgen dat ze zo snel mogelijk weer terug willen komen. Vanaf het allereerste begin is ons speerpunt dan ook geweest om de updates van de site met de grootst mogelijke regelmaat uit te voeren. Eerst nog maar één keer in de twee weken, maar ik meen dat we al snel genoeg materiaal hadden om wekelijks te publiceren.

Hoe zijn jullie destijds aan je recensenten gekomen?

CB: Oei, eigenlijk heb ik me daar nooit zo mee bemoeid. Veel mensen kwamen via-via tot ons waarbij met name Maarten daar toch wel een goede neus voor had. Joost Boley was ook één van de mensen die op de eerder genoemde Club bij Het Net rondhing, dus die was al snel van de partij. En een collega van Maarten bleek toetsenist Julian Driessen van Timelock te zijn die hem vervolgens wees op het feit dat hun zanger Ruud Stoker in het verleden ook al recensies had geschreven.

MG: Klopt, hij had een paar jaar voor SymInfo geschreven en wilde dat wel weer oppakken. De nieuwspagina werd destijds door mijn zwager Corné Brouwers gemaakt. Met dat clubje zijn we eigenlijk begonnen. Al snel bleek uitbreiding nodig omdat we de promostroom niet meer aan konden. De rest van de recensenten hebben we zelf benaderd of zijn via-via binnengekomen. Ik ben super trots op het team dat we hebben. We zijn ook echt een team, ondanks dat we allemaal ver van elkaar vandaan wonen. We spreken elkaar vrijwel dagelijks per mail en twee keer per jaar komen we bij elkaar om over de site te vergaderen en na afloop gaan we dan altijd uit eten.

Hoe kijken jullie terug op 5 jaar Progwereld? Noem eens wat hoogte- en dieptepunten?

CB: Met ontzettend veel voldoening. Vanaf het vroege begin hebben we altijd al gedacht dat de keuze om in het Nederlands te publiceren de meest logische keuze voor ons was. Muziekbeleving is niet alleen subjectief maar ook een emotionele activiteit. Die emotie omzetten in woorden kan eigenlijk alleen maar goed in je eigen taal. Als je vervolgens in het Engels gaat schrijven is het moeilijk om bepaalde subtiliteiten goed weer te geven. Dat de bezoekersaantallen sinds onze start in 2001 altijd zijn blijven stijgen, vind ik dus eigenlijk één groot hoogtepunt. Elke maand stellen we met verbazing vast dat het gemiddeld aantal bezoekers per dag weer is gestegen.

MG: Elke keer als ik een mail van een lezer krijg dat hij / zij een cd heeft gekocht n.a.v. mijn recensie en helemaal blij met zijn aankoop is, zie ik dat weer als een hoogtepunt. Wij schrijven om de lezers te informeren. Niet om bands / labels te vriend te houden en zo meer cd’s te kunnen krijgen. Als een cd slecht is, dan is hij gewoon slecht. Is het een topper, dan is het een topper. Zo simpel is dat. Als je niet eerlijk bent dan kan het zijn dat mensen door jouw recensie op het verkeerde been gezet worden. Dat kan je twee keer doen, maar dan nemen de mensen je recensies echt niet meer serieus. Het grote aantal lezers is absoluut ook een hoogtepunt. Ook de Meet & Greet met Rush wedstrijd en de Wereldse Tien Bronzen Editie vond ik een hoogtepunt.

CB: Echte dieptepunten hebben we denk ik niet gehad (of ik moet ze hebben verdrongen…), hoewel ik de recente reactie van een bekende Engelse gitarist op een recensie van een nieuw album van zijn band toch wel dieptriest vond. De man in kwestie had niet de moeite genomen om even om een goede vertaling te vragen van de recensie en had de tekst door een online vertaalmachine getrokken. Met als gevolg dat hij dacht dat de recensie een persoonlijke aanval op hem was, maar hij dus niet meekreeg dat de recensie in het tweede deel toch nog naar het positieve werd omgebogen. Wij snappen best dat het voor mensen moeilijk is om te verkroppen dat wij een mening geven over iets waar zij heel hun ziel en zaligheid in hebben gelegd, maar als je een te tere ziel hebt moet je geen muziek uitbrengen en die ter recensie aanbieden. Wij zijn er uiteindelijk voor om onze bezoekers te informeren over wat wij van bepaalde albums, bands en muziek vinden. Wij zijn er gepast trots op dat we dit zo onafhankelijk mogelijk doen.

MG: Als je ziet wat voor een reacties wij soms krijgen! We zijn zelfs een keer gesommeerd om een recensie weg te halen, deden we dat niet, dan zouden ze het via de rechter afdwingen. De recensie was kritisch maar er werd niemand afgefikt. We hebben de recensie laten staan. Eigenlijk wachten we nog steeds op het proces. Persoonlijk vond ik het erg jammer dat Ruud Stoker met schrijven is gestopt. Hij wilde meer tijd voor andere dingen vrijmaken. Ik vond zijn recensies altijd erg goed en ik kon het erg goed met hem vinden.

---

Wat is het grote verschil met vijf jaar geleden en nu?CB: Zo af en toe krijgen we wel eens mailtjes van bezoekers waarin ze laten weten dat ze zo blij zijn met muziek die ze via ons hebben ontdekt. Wij pretenderen niet dat onze invloed zo verreikend is, maar uiteindelijk is datgene wat wij over een cd schrijven altijd wel voor een deel van invloed op hoe iemand zijn hard verdiende geld gaat besteden. En dat besef was er natuurlijk in het vroege begin niet. Toen was het meer dat we ons persoonlijke ei kwijt wilden en dat we het al leuk vonden als dit ‘ei’ door 10 mensen werd gelezen.

MG: In het begin schreven we nog wel eens over albums uit eigen collectie en was er meer tijd om archiefstukken te schrijven. Doordat we nu enorm veel promo’s krijgen komt dat er bijna niet meer van. Archiefstukken moeten we nu echt plannen. Gelukkig hebben we nu Piet Michem die zich volledig op archiefzaken stort.

Hoe zien jullie de toekomst van Progwereld?

MG: Weet je dat ik dat heel moeilijk vind? We hebben al zoveel bereikt in deze vijf jaar. Ik hoop dat we door zullen groeien en dat nog meer mensen ons zullen vinden. Verder is een jaarlijks terugkerend Progwereld festival iets waar ik wel over kan dromen. Wie weet komt dat er nog eens.

CB: Toen Maarten en ik hier aan begonnen was voor ons één ding duidelijk: dit is niet een korte bevlieging maar een avontuur dat zo maar de rest van ons leven zou kunnen gaan duren. Het is feitelijk een marathon waar we aan zijn begonnen alleen dan zonder een echt vaste finishlijn.