eerste druk: 09-08-2008
interview: Hans Ravensbergen
eindredactie: Hans Ravensbergen
Op de mooie zomerse avond van 29 juli 2008 bezocht ik Markwin in zijn flatje in Delft-Zuid met uitzicht op het complex van de TU en het uitgebrande karkas van de faculteit Bouwkunde. Een groot deel van zijn flat ademt progressieve rock. Nee, het is niet vreemd dat deze man ons genre een warm hart toedraagt. In deze atmosfeer heb ik hem een half uurtje ‘doorgezaagd’ over de Wereldse Tien. Ter sprake kwamen diverse zaken vanaf het ontstaan tot en met de toekomst van de Wereldse Tien. Kortom, het relaas van een lijstjesfreak.
Freaks
Uiteraard wil ik bij het begin beginnen Markwin. Hoe is de Wereldse Tien (WT) eigenlijk ontstaan?
“Ik ben altijd al een freak geweest van lijstjes en persoonlijke top tiens. Vroeger verzamelde ik ook de uitgaven van de Top 40. Van hitlijsten gaat ook een bepaalde aantrekkingskracht uit. Wat andere mensen kopen – en daardoor hoog in de hitparade staat – zal dan wel kwalitatief hoogstaand zijn. In de prog houden wij er toch wel andere ideeën op na, dus zocht ik naar een formule om dat vorm te geven. Toen kwam ik op het idee om als een soort van poll de mensen zelf op hun drie favoriete platen te laten stemmen en die dan te verwerken in een tweewekelijkse (inmiddels maandelijkse) top tien. Op deze wijze is de Wereldse Tien ontstaan. Ik heb mijn collega’s Christian Bekhuis en Maarten Goossensen goed moeten uitleggen wat precies de bedoeling was, waarna ze mij het groene licht gaven. Ze waren niet gelijk overtuigd omdat ze niet zulke lijstjesfreaks zijn zoals wij (de interviewer is dat ook, HR). De meeste symfonische rockfans zijn dat ook. Het succes was gelijk overweldigend.”
Kan je nog eens vertellen wat precies de doelstelling van de WT is.
“De voornaamste doelstelling is om te laten zien dat ook vandaag de dag kwalitatief goede symfonische rock wordt gemaakt en dat het niet stopt bij Genesis, Yes en Marillion. Dat is ook de reden dat albums niet ouder mogen zijn dan één jaar en verzamel, live albums en dvd’s niet mee mogen doen. Dat zijn meestal oudere nummers. We willen dat nieuwe muziek onder de aandacht wordt gebracht. Het klopt dat we die nieuwe platen ook onder elkaar’s aandacht willen brengen. We vragen de stemmers dan ook om mensen in hun omgeving mee te laten stemmen”.
Hoe zit de concrete puntentelling in elkaar?
“Elke nummer 1 krijgt 5 punten, de nummer 2 krijgt 4 punten enzovoort. Je hebt wel eens dat mensen maar drie platen opgeven of zelfs maar één. In dat geval krijgt de hoogste plaat respectievelijk maar 3 punten of zelfs 1 punt. Ook medewerkers van Progwereld stemmen mee, de albums waarop zij stemmen krijgen dubbele punten. Dat is eigenlijk bedacht omdat wij er als Progwereld medewerkers – hoe arrogant het misschien klinkt – meer verstand van hebben”.
Kort geleden is de honderdste editie van de WT gepubliceerd. In al die jaren is de formule nagenoeg niet veranderd. Wat maakt deze lijst zo ijzersterk?
“Ik denk continuïteit. Dat mensen al weten dat als een plaat hoog in de lijst staat het onherroepelijk een klassieker is. Als je bijvoorbeeld kijkt naar bands als Sylvan, Gazpacho en Knight Area, zij enorm hebben geprofiteerd van de aanwezigheid van de Wereldse Tien. Ik moet er bij Knight Area en ook Plackband wel bijzeggen dat de fanclub van deze groepen een groot aandeel heeft gehad in de populariteit van de stemmen. We denken er ook over na om bijvoorbeeld vaste stemmers bijvoorbeeld ook het recht te geven op dubbele punten”.
Wat heeft je doen besluiten om de frequentie aan te passen van een tweewekelijkse lijst in een maandelijkse?
“De voornaamste reden is dat bij een tweewekelijkse lijst de fluctuaties te hoog zijn. Ook kwam ik er achter dat het weinig zin heeft elke twee weken te stemmen, maandelijks is genoeg. Binnen de symfonische rock hebben we ook een langer geheugen. Platen worden soms pas na één of twee maanden aangeschaft”.
Kan je nog herinneren hoeveel stemmers er in het begin waren? Is dat aantal in de loop van de jaren veel veranderd?
“Het is op een gegeven moment extreem toegenomen, daarna weer een stukje afgenomen. Toen we een jaar bezig jaren stemden er meer dan 300 mensen. Ook in de periode dat “Marbles” van Marillion uitkwam hadden we veel stemmers. In die periode kwam er ook een album uit van Fish dat erg meeliftte op het succes van Marillion. Dat is ook typerend voor de lijst, want wanneer er een album van een grote naam uitkomt, kan het aantal stemmen stijgen met wel honderd per maand. We vinden het dan ook prima als de fanclub van zo’n groep daar achter gaat staan en allemaal mee gaan stemmen. Een goede plaat selecteert zichzelf toch wel”.
Oor
Vertel eens iets over de leuke, vervelende en andere reacties die je zoal ontvangen hebt over de WT?
“De leukste anekdote is wel afkomstig van de man die dit interview afneemt (gelach alom; HR). In het verleden hadden we het item Wereldvreemd waarvoor jij ook een paar keer geschreven had (in dit item mochten stemmers hun persoonlijke nummer één plaat in een paar regels aanprijzen). Ik wist dus dat je daar talent voor had. Ik heb mijn collega’s toen gezegd dat hij wel eens een goede aanwinst voor het team zou kunnen zijn. Inmiddels schrijf je al meer dan een jaar voor ons.
Een andere leuke anekdote kwam als een donderslag bij heldere hemel. In een boekenwinkel las ik in Oor een recensie over een plaat van Threshold, ik weet niet precies welke. Dat artikel sloot af met de zin ‘een hoge positie in de Wereldse Tien zou niet meer dan terecht zijn’. Ja, daar ben je wel trots op”.
Zijn er zover jij weet mensen die alle honderd edities meegestemd hebben op de WT?
“Ik hou niet bij wie er altijd stemmen, maar er zijn er zeker een heleboel die trouw stemmen en waarvan ik de namen ook altijd weer tegenkom. Dat zijn vaak ook de mensen die je weer tegenkomt op forums, Hyves en zelfs MySpace”.
Je hebt de ultieme lijst over honderd WT’s gezien. Verbaast jou de top 3 en de nummer 1 “Marbles” van Marillion?
“Nee, dat verbaast mij niet. Marillion heeft natuurlijk ontzettend veel betekend voor de symfonische rock, al vanaf de jaren tachtig. Hun publiciteitscampagnes zijn ook fabuleus. Met name “Marbles” en zeker de dubbel-cd versie is een onbetwist meesterwerk. In die zin zou je kunnen zeggen dat het de beste plaat is van de afgelopen jaren. Al zouden we ook weer eens een poll moeten doen zoals we al eerder hebben gedaan met de Wereldse Toen (een lijst met platen van de afgelopen jaren). Ook de poll met alleen Nederlandse platen leverde veel aardige reacties op, dus dat gaan we ook zeker nog een keer doen. Ook gaan we eens kijken of we op tien platen blijven zitten of dat we naar twintig gaan. Als lijstjesfreak vond ik de tipparade vroeger ook het meest interessant. In de onderste regionen staan vaak de meest interessante platen, vandaar dat we ook de nummers 11 tot en met 20 publiceren. Ik zou de lezers en stemmers dan ook willen meegeven om vooral op nieuwe albums te stemmen. Durf die platen gewoon bovenaan te zetten. Wanneer je een album van bijvoorbeeld Porcupine Tree erg goed vindt, zet die dan niet een heel jaar op nummer 1″.
Wat vind je van het volgende. Wordt het geen tijd voor een Wereldse dvd lijst of een Wereldse lijst met de beste live albums aller tijden?
“Ik ben er wel een voorstander van om een keer een Wereldse dvd allertijden te doen. Het zijn meestal oudere nummers en ook verkapte live platen. Ook een lijst met live albums is een goed idee. Als Progwereld is het wel belangrijk dat we het goed aansturen, door het geven van bepaalde tips”.
Hoe zie jij zelf de toekomst van de WT?
“Die is goed, er is ook al een Wereldse Tien op Hyves. Misschien kunnen mensen wel ook via die Hyves gaan stemmen. Misschien gaan we ook weer oude items van vroeger terug halen. Wat ik ook heb gemerkt is dat de lijst wel honderd keer meer wordt geraadpleegd dan erop wordt gestemd. In die zin heeft de lijst dus een behoorlijke impact”.
Wat is jou meest recente top 5?
“Haha, nou ik heb al een tijdje The Pineapple Thief op 1 staan en ook Demians staat er in. Ik bepaal mijn lijst trouwens pas op het laatste moment en stem ook niet openbaar”.