Epica

The Phantom Agony

Info
Uitgekomen in: 2003
Label: Transmission
Website: www.epica.nl
MySpace: www.myspace.com/epica
Tracklist
Adyta (1:28)
Sensorium (4:50)
Cry For The Moon (6:46)
Feint (4:21)
Illusive Consensus (5:02)
Façade Of Reality (8:14)
Run For A Fall (6:34)
Seif Al Din (5:49)
The Phantom Agony (8:59)
Yves Huts: bas
Mark Jansen: gitaar, grunts en screams
Coen Janssen: toetsen
Jeroen Simons: drums
Simone Simons: zang
Ad Sluijter: gitaar
The Divine Conspiracy (2007)
The Road To Paradiso [Photo Sound Book] (2006)
The Score [An Epic Journey] (2005)
Consign To Oblivion (2005)
The Phantom Agony (2003)

De gekozen bandnaam Epica heeft een dubbele achtergrond. Het is allereerst een ode aan de band Kamelot, waarvan de leden enorme fans zijn. Epica is de titel van Kamelot’s laatste cd. Daarnaast staat het woord Epica voor een oord in het universum waar alle antwoorden op de levensvragen te vinden zijn. Een betekenis die perfect aansluit op de strekking van de teksten op dit album.

De stofwolken zijn inmiddels opgetrokken en het verhaal Mark Jansen versus After Forever mag eenieder bekend zijn. De liefhebbers van gotische metal zijn uiteindelijk de grote winnaars. Door alle perikelen heeft Nederland er weer een topformatie bij in dit genre. Epica doet met haar debuut direct een gooi naar de koppositie en legt de lat bijzonder hoog.

“The Phantom Agony” is een prachtige plaat geworden. Het is en blijft gotische metal, maar de klassieke invloeden hebben duidelijk aan terrein gewonnen. Luister maar eens naar het, in het Latijn gezongen, intro Adyta met meerstemmige koorzang of het pompeuze Run For A Fall. Ook de (pas) achtienjarige zangeres Simone Simons draagt hieraan bij met haar klassiek geschoolde sopraanstem. Een stem die regelmatig heerlijk contrasteert met de grunts en screams van Jansen.

Ook Jansen’s voorliefde voor filmmuziek steekt zeer frequent de kop op. Een goed voorbeeld is het epische titelnummer The Phantom Agony en dan met name in de laatste paar minuten. Dit nummer kent veel bombast, massale koorzangen en emotionele strijkers. De meest complete song is misschien wel Façade Of Reality, waarin een toespraak (n.a.v. 11 september 2001) van Tony Blair is verwerkt. Hierin komt alles samen: grootse gitaren, stemmige strijkers, grimmige grunts en fluwelen fluisterstemmen. Ook betoverend mooi is Seif Al Din, een bijzonder afwisselende compositie die druipt van de Arabische invloeden.

Mark Jansen is er in geslaagd om getalenteerde muzikanten om zich heen te verzamelen. Epica is sinds de demo “Cry For The Moon” (toen nog onder de oude bandnaam Sahara Dust) als band enorm gegroeid en zet de nieuwe standaard voor de gotische metal. Verfrissend en gedurfd.

Tenslotte nog een ferme schouderklop voor producer Sacha Paeth (oa. Rhapsody en Kamelot). Hij levert met “The Phantom Agony” wederom  een product van wereldklasse af. Zijn invloed op het eindresultaat mag zeker niet onderschat worden. Trouwens, de acht strijkers en het klassieke koor verdienen ook alle lof voor hun niet geringe bijdrage aan dit meesterwerkje.

Joost Boley
Koop bij bol.com

Send this to a friend