“Zweedse Blog King weet wat muzikaal samenwerken is”

Datum: 19-04-2011
Interview: Hans Ravensbergen
Fotografie: Miranda Bril

Inleiding

Het sabbatical jaar van The Flower Kings is hard op weg een sabbatical lustrum te worden en de vraag mag worden gesteld of de groep ooit nog bij elkaar komt. Voor de individuele groepsleden was dit geen beletsel om op eigen houtje verder te gaan. Frontman Hasse Fröberg greep de gelegenheid aan om zijn eigen muzikale samenwerking op te starten en vroeg daarvoor enkele oude vrienden. Meer dan een jaar werd keihard gewerkt aan “Future Past”, een rockalbum dat in 2010 verscheen en over het algemeen zeer goed werd ontvangen. In het kader van een kleine Europese tour werd ook Zoetermeer aangedaan. Daar wist ik de altijd vriendelijke en spontane Hasse Fröberg te strikken voor een interview.

Vlak voordat het interview begint vraagt Thomson eerst of hij wat foto’s van mij mag maken met zijn iPhone. Omdat ik toch geen fotograaf bij me heb kwam dat dus goed uit…

Er is al veel gezegd en geschreven over Hasse Fröberg & Musical Companion (HFMC). Daar wil ik het dus niet over hebben. Is er nog iets niet gezegd en geschreven wat je/jullie graag kwijt willen.
Hasse Fröberg (HF): Laat ik om te beginnen zeggen dat deze groep helemaal vanuit niets is begonnen. Een jaar of twee geleden in 2009 zijn we begonnen. Het heeft even geduurd voordat we met onze cd “Future Past” kwamen en we zijn nu voor het eerst aan het touren. We vinden dit geweldig om te doen en willen ook bewijzen dat we een show kunnen neerzetten. We waren ook benieuwd naar de reacties van het publiek, want voordat we op pad gingen hadden we geen idee hoe het publiek op ons zou reageren. Maar tot nu toe gaat het goed en zijn we tevreden en blij met alle positieve reacties. En daarboven op komt dat op pad zijn met deze mannen een groot plezier is. Het mooie is dat we niet alleen veel lol met elkaar hebben maar dat het onderling ook goed klikt.

HF: Thomson (basgitarist) en ik kennen elkaar al vanaf onze kindertijd en Ola Strandberg (drummer) kwam er in 1983 bij toen we met zijn drieën in Spellbound zaten. Met Kjell Haraldsson (toetsenist) heb ik wel eens samengespeeld maar echt kennen deed ik hem niet. Hij stond dan ook niet bovenaan mijn lijst toen ik deze groep ging formeren. Anton Lindsjö (gitarist) was de grote onbekende en helemaal nieuw voor iedereen van ons. Hij is ook de jongste van de groep. (Ik leg de mannen vervolgens uit dat we zo iemand in Nederland een Benjamin noemen, waarop iedereen hard moet lachen).

Wat is er zo bijzonder aan Ola Strandberg dat je al zo lang met hem samenspeelt?
HF (lachend): Hij is een bijzonder aardige jongen en hij kan ook lekker drummen (noemt vervolgens wat technische drumtermen, HR). Het voornaamste vond ik toen ik de groep ging formeren dat iedereen bij elkaar in de buurt woonde. De leden van The Flower Kings wonen verspreid over half Zweden en meer dan 700 kilometer van elkaar vandaan en dat is nogal lastig wanneer je elkaar wat wilt laten horen. Daarnaast ben ik blij dat ik deze gasten ken. Maar met Thomson speel ik met tussenpozen al meer dan 35 jaar in verschillende groepen samen.

En wat is er zo bijzonder aan die andere gasten… of niet?
HF: Uiteraard hun vaardigheden en ervaring en natuurlijk hun karakters, al ken je die van tevoren nog niet goed. Dat blijft natuurlijk ook een gok. Ik wilde ook dat het een groep werd en geen project dat eens in de zoveel tijd een album maakt en dan weer van bezetting verandert. Daarom zijn we ook aan het touren als een echte groep.

Hoe is het met de voetbalcarrière van je dochters nu je geen coach van hun team meer bent?
HF: Eigenlijk is mijn dochter al met voetbal gestopt voordat ik dat deed, ha ha. Ik hield het nog een jaartje langer uit. Maar vanaf dat moment ben ik echt nummers gaan schrijven. Daarvoor schreef ik  af en toe wat voor The Flower Kings. Maar nu heb ik de tijd om rustig achterover te leunen en aan nummers te werken. Zeker sinds ik besloten had om met deze groep te beginnen. Ik heb nu al bijna genoeg nummers voor een tweede album. Ook de andere groepsleden heb ik uitgenodigd om hun inbreng te leveren.

Het is me opgevallen dat je alle public relations helemaal zelf doet. Wat is daar de reden van?
HF: De reden dat ik dit doe is om zoveel mogelijk mensen te bereiken en te informeren. Voor sommige mensen zal het best teveel zijn wat ik allemaal schrijf. Toen ik begon wilde ik gelijk goed beginnen en zoveel mogelijk bekendheid geven voordat het eerste album zou uitkomen. Dat deed ik onder andere door regelmatig blogs te publiceren over de voortgang. Men vond het ook leuk om te lezen want de reacties waren erg positief. Het heeft nog een jaar geduurd voordat de cd uitkwam. Ik had ook geen enkel idee hoeveel blogs ik zou gaan schrijven. Op een moment raakte ik zelfs wat in paniek omdat ik bang was dat ik niets meer te schrijven zou hebben, ha ha.

Ik noemde je op Facebook al eens de BlogKing…
HF (lachend): Ja, dat heb ik toen gelezen. Maar ik vond het ook inspirerend om te doen.

Ik wil alles weten over July waar je over zingt op “Future Past”.
HF: Het is geen dame hoor. Dat had natuurlijk gekund, maar ik heb het nummer geschreven toen het in Zweden hartje winter was en het enorm sneeuwde waarbij ik erg verlangde naar de zomer. Het nummer gaat dan ook over de maand juli en over de zomer. Niets meer en niets minder. Het heeft ook een lekker zomerse melodie.

Halverwege het album hoor ik het gekraak van een naald op vinyl. Ik schreef in mijn recensie dat dit symbolisch is gezien het feit dat je uit het tijdperk van vinyl/lp stamt. Klopt dit of is het een markering tussen Future en Past?
Kjell Haraldsson (KH): Hmmmm, daar hebben we nog niet eens aan gedacht.
HF: Het is inderdaad symbolisch voor het vinyl tijdperk. Het album heeft geen A en B kant, als je dat soms denkt waarbij kant A ‘Future’ is en kant B ‘Past’. Ik wil daarmee enkel een nostalgisch gevoel overbrengen. Je moet de albumtitel ook niet filosofisch zien. Oorspronkelijk had ik een andere titel in gedachte: “Ancient Technology”. Later leek me dat wat moeilijk om te onthouden dus heb ik de titel gewijzigd.

Een vraag voor Kjell nu. Ben je soms fan van Supertramp?
KH: Oh, je bedoelt zeker die riedel in Wouldn’t Change A Thing? Ja, ik houd absoluut van Supertramp maar het zijn maar een paar seconden hoor, ha ha.

Gesproken over de toekomst. Over tien jaar brengen jullie dus het vijfde album uit…
HF: Ik heb helemaal geen lange termijnplan gemaakt. Ik bekijk het van album tot album. Ik ben nu bezig met het tweede album. Het hangt er ook vanaf hoeveel cd’s er verkocht worden en hoeveel kaartjes we verkopen voor onze optredens. Met de verkoop van “Future Past” zijn we erg tevreden. De eerste persing is nu helemaal uitverkocht. En dat valt me best mee vandaag de dag. Jonas Reingold (baas van het label waarop het album is uitgebracht) vertelde me ook dat het aantal betaalde downloads tot tevredenheid stemt. Ik wacht gewoon af wat er na het tweede album gebeurt. Een tweede album is altijd lastig zoals je zegt.

Gesproken over het verleden en de toekomst. Geen Flower Kings meer…
HF: Een gedurfde vraag hoor. Er komt ongetwijfeld een nieuwe cd van The Flower Kings maar in elk geval niet dit jaar. Misschien volgend jaar want ik begreep dat Roine Stolt en Tomas Bodin al weer met elkaar aan het praten zijn. We hebben ook wat wisselingen op drums gehad, het leek Spinal Tap wel, ha ha.

The Flower Kings heten nu toch Agents Of Mercy…. Ben jij daar overigens niet voor gevraagd Hasse?
HF: Jaja, ha ha. Ik begrijp prima wat je bedoelt. Dat is ook de reden dat ik een groep ben gestart met allemaal nieuwe namen. Want Karmakanic en Agents Of Mercy, je weet soms niet meer wie in welke groep speelt. Het zijn twee aparte groepen maar ze treden gezamenlijk op met verschillende groepsleden. Dat is niet mijn ding.

Iedereen adviseerde jullie om niet te gaan touren. Maar jullie zetten door. Wie heeft er uiteindelijk gelijk gekregen?
HF: Natuurlijk heb ik gelijk! Voor mij persoonlijk maakt het niet uit of ik voor 50 of voor 500 mensen speel. Het gaat mij en de andere jongens erom dat we laten zien dat we er zijn en dat we bestaan. Te laten horen hoe we klinken en dat we in staat zijn om een liveshow neer te zetten. We hebben ook nagedacht hoe we live wilde spelen. Het moest ongecompliceerde muziek zijn zonder allerlei lagen zoals je in The Flower Kings kunt horen. In die muziek zit zoveel. In mijn groep gaat het voornamelijk om ritme en melodie.

Als laatste leg ik jullie enkele keuzes voor. Wil je daar zonder nadenken op reageren.
* Future of Past?: Future!
* Spellbound of Solid Blue?: Spellbound (roept men in koor)!
* Project of Groep? Groep!
* Progrock of Rock’n Roll?: Progrock, of beter nog Prog ’n Roll!
* Podium of Studio? Podium voor zeven dagen per week!
* Flower King of BlogKing? (Iedereen lacht hard, waarop ik Hasse zeg dat hij niet hoeft te antwoorden): Dan maar Flower King!

Hebben jullie tot slot nog iets te zeggen aan de lezers en bezoekers van Progwereld?
HF: Bedankt dat jullie Progwereld bezoeken en bedankt voor jullie steun aan Hasse Fröberg & Musical Companion en we hopen jullie bij onze toekomstige optredens te ontmoeten.