3 dreAms neVer DreamtAlbum

Als band moet je het nodige lef bezitten om de cover van een iconisch album te benaderen.

Toegeven, als je de details gaat bestuderen zijn er genoeg verschillen te vinden, maar iedereen die de voorkant van dit album  bekijkt zal door de afbeelding en kleurstelling snel denken aan King Crimson’s “In The Court Of The Crimson King”. Daar houdt de gelijkenis tussen de bands dan ook op.

3 dreAms neVer Dreamt (AVD) is een band ontstaan in 2007 in Milaan, Italië. Dit album is het tweede cd van het gezelschap; “A Vanishing Day” verscheen als debuutalbum in 2013. Zowel de band als het label zetten deze plaat in de markt als “Surrealistic Avantgarde Metal”, maar die omschrijving zie ik als recensent echt niet zitten. Kort gezegd; er is stilistisch en muzikaal gezien weinig avantgarde en surrealisme te vinden op deze plaat. Daarmee wil ik op voorhand geen afbreuk doen aan de kwaliteit.

Masterminds achter de muziek en de teksten zijn gitarist Andy Signorelli en de charismatische zanger Gianluigi Girardi. Die laatste zorgt voor een overeenkomst met een Zweedse band die opvallend is. Het duurde een paar luisterbeurten, maar een vergelijk met de Zweedse band Wolverine was voor mij snel gerechtvaardigd hoewel er muzikaal enkele verschillen zijn. De Italianen componeren vooral minder episch en meeslepend dan de Zweden, maar op vocaal gebied zijn er overeenkomsten tussen Girardi en Stefan Zell. Gianluigi Girardi zingt zeker net zo goed als Zell, zowel technisch als in het melancholisch klankenpallet van beide zangers.

Het conceptuele verhaal van “Another Vivid Detail” draait om Jack, de directeur van een circus die naast kunstzinnig vooral ook schizofreen is. Hij wordt beheerst door verschillende karakters, die elk een persoonlijkheid vertegenwoordigen. Naast hem zijn twee andere karakters belangrijk, John en Elise, die eerder op het debuutalbum al hun opwachting maakten. Na research kan je zeggen dat in elk geval het verhaal surrealistisch gebracht wordt, maar dan heb je het meer over de teksten en het concept, muzikaal gezien dus veel minder.

Binnen het muzikale aspect kan je naast die van Wolverine ook sporen van Queensrÿche (“Operation: Mindcrime”) vinden. Vooral door de theatrale kenmerken in de vorm van geluidsfragmenten van joelende menigten, monologen en een sterk gevoel voor tragiek. Muzikaal gezien is de kwaliteit van de Italianen nog niet zo ver als Queensrÿche in diens topjaren, maar het komt allemaal redelijk in de buurt. Ook 3 dreAms neVer Dreamt balanceert evenals Queensrÿche voor lange tijd op het randje van progressieve rock en metal.

Het album heeft geen echte muzikale uitschieters, maar dat wil niet zeggen dat het een gemiddelde cd is. Na de nodige volharding en draairondes gaat de cd per draaibeurt meer leven. Hoe dan ook is dit een fijn album dat aanbeveling waardig genoeg is.