41Point9Album

Brian Cline en Bob Madsen waren beiden Echant-leden van het eerste uur. Ze verlieten de band echter weer voordat het eerste album een feit was. Tien jaar laten zijn de heren weer bijeen, samen met toetsenist Kenny Steel en een aantal indrukwekkende gasttrommelaars.

De muziek die het trio maakt is toegankelijke prog met pop en ’80’s invloeden. De muziek is veelal uptempo en bevat prima instrumentale passages. De ene keer moet je inderdaad aan de muziek van Enchant denken, maar ook bands als Kansas, Xinema, Forgotten Suns en Level 42 schieten je te binnen wanneer je dit schijfje beluistert.

Wat direct opvalt is de solide basis van drums en basgitaar. Met name Bob Madsen plukt heerlijk aan de snaren en geeft de muziek zo een tikje meer. De stem van Brian Cline klinkt een beetje als een standaard metalzanger, maar toch weet hij genoeg kleur in de nummers te brengen en hij kan, als de registers meer open gaan, uitstekend meekomen. Ook het gitaarwerk is dik in orde. De solo’s zijn lekker pittig en divers. Vooral de gitaarsolo’s op Living In Hard Times maken indruk.

Dit soort muziek, met popinvloeden, valt of staat met sterke melodieën en juist daar wringt de schoen bij 41Point9. Deze bevatten te weinig kracht en creativiteit. De nummers die je hoort vallen na de laatste tonen direct weer van je af. De muziek blijft niet hangen, het weet je nergens te raken. En dan wordt maar weer eens duidelijk dat hoe goed de muzikanten ook spelen en hoe lekker er ook gesoleerd wordt, wanneer de melodieën niet op orde zijn, is het een lege huls. Deze cd is als eten bij de McDonald’s, het smaakt best lekker, eventjes heb je het gevoel vol te zitten, maar korte tijd later heb je al weer trek.

Maarten Goossensen