7even BridgesAlbum

De Nederlandse band 7even Bridges debuteerde drie jaar geleden met “#Breakthesilence”, een conceptplaat die volgde op het boek “Operatie Geslaagd” van Erik Krikke. Hij is Afghanistan-veteraan en lijdt aan een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Met beide projecten vertelt en zingt hij zijn ervaringen, waarna hij met de groep een gelijknamige theatertournee deed en tussen de bedrijven door op een tweede album broedde.

“Million Voices” ligt in het verlengde van het debuut, maar is ambitieuzer. De arrangementen en het artwork zijn betere uitgewerkt en ook de thematiek van de teksten gaat breder en dieper. De plaat laat de voortschrijdende therapie van Krikke horen. Over de strijder die leeft in een schaduwwereld, gevangen tussen hoop en wanhoop. Met twee opties: terugvallen of sterker terugkomen. Dat pakt in deze suite goed uit, ook omdat de muzikale thema’s veel diepgang hebben en zodoende tekst en productie versterken. De stemmen van de gebroeders Rysavy hebben persoonlijkheid, uitstekende dictie en een prettig geluid – categorie Richard Page, Chris Thompson en Neal Morse.

Balancerend tussen AOR en symfonische rock baant 7even Bridges zich een weg door het verhaal, opgevoerd door pittig gitaarspel, sfeervolle toetsen en af en toe een strijkje. Productioneel ligt het accent op de teksten/storytelling en de (soms zevenstemmige) samenzang, de overwegend mid-tempo muziek speelt veelal een begeleidende rol. Erg smaakvol is het gebruik van elektronica, zoals in Running Man, waarin we de stem van Krikke horen. Wel slibt op sommige momenten – zoals in New Day Part 1 – met name de ritmesectie (bas en drums) behoorlijk dicht en is de dynamiek in de muziek net iets te beperkt: met een daadkrachtige en ervaren producer had “Million Voices” op die punten echt meer kracht kunnen uitstralen.

Neemt niet weg dat 7even Bridges met deze tweede plaat echt een visitekaartje aflevert. Hier is een stel musici vol passie aan de slag, een hechte vriendengroep die de emoties muzikaal uitstekend weet te vertalen in de teksten en het concept van Krikke. Dit zou op het podium een verrassing van formaat kunnen worden: je ziet het al voor je, inclusief visuals en strijkerensemble. Ook het artwork en de mastering – door Miles Showell van Abbey Road Studios – zijn dik in orde en tillen dit ambitieuze werk naar een hoger plan. Luistertip: kies voor de vinylversie, want dit album werkt het beste als een vierdelige suite en de hoes komt natuurlijk veel beter uit de verf dan op cd-formaat.

“Million Voices” is het bewijs dat het fenomeen conceptalbum binnen de progressieve rock in ons land geen opeenstapeling hoeft te zijn van clichés. Een werk dat een hoog aha-erlebnis in zich heeft en van begin tot eind boeit.