Chinese Firedrill, AAlbum

Het is me niet helemaal duidelijk waarom het zo lang duurde voor deze plaat op onze burelen belandde, maar ik ben wel blij dat het uiteindelijk gebeurd is. OSI, Fates Warning en Chroma Key bassist Joey Vega knutselde deze plaat bijna in zijn eentje in elkaar en dat is een indrukwekkende prestatie.

“Circles” ligt erg in het verlengde van de bands waarmee Vera heeft gespeeld, met een zware nadruk op OSI. Dezelfde soort zang, dezelfde sombere toon, dezelfde zware metalen afgewisseld met rustige passages. Het belangrijkste verschil met OSI is – het ligt voor de hand – de nadruk op de basgitaar. Vera speelt regelmatig een solootje op zijn bas en dat is een aangename variant op de eeuwige scheursolo.

Melancholie dus, geen al te vrolijke kost. Dat viel ook niet te verwachten; Vera geeft op het bijgevoegde promo-velletje als zijn belangrijke invloeden onder andere Pink Floyd, Tool en Porcupine Tree op, geen verzameling lolbroeken. Ook in dat opzicht sluit “Circles” aan bij de twee platen van OSI.

Vergeleken bij “Free“, de tweede OSI plaat, steekt de Chinese brandoefening bijzonder gunstig af. Dat komt door de liedjes, die voor het merendeel gewoon sterker zijn dan wat Kevin Moore wist te bedenken. Liedjes met een kop en een staart, dynamiek en een fraaie productie. De plaat klinkt erg goed, met veel sampletjes, mooie toetsenpartijen en andere versieringen. De toevoeging van akoestische gitaren bijvoorbeeld is een zeer gelukkige greep.

Twee puntjes van kritiek: Vera is niet de beste zanger die ik ken. Hij komt er wel mee weg, maar af en toe klinkt het wat onzeker en da’s jammer. Belangrijker punt vind ik de constatering dat Vera wel heel erg zijn best heeft gedaan om de derde plaat van OSI te maken. Een meer eigen geluid zou deze nummers niet hebben misstaan. Al die krakende radiogeluidjes hebben we nou wel eens gehoord.

Voor het overige niets dan lof. Vera klinkt in zijn eentje (alleen de drums heeft hij uitbesteed) als een complete band. De muziek beukt behoorlijk, is afwisselend en lekker bombastisch als het moet. Daardoor luistert “Circles” lekker weg. Het is niet allemaal even spannend, maar dat hoeft ook niet als de liedjes goed zijn.

Het is te hopen dat deze plaat een vervolg krijgt. En als Vera dan in tussentijd eens wat andere cd-tjes draait dan die twee van OSI, heb ik goede hoop dat dit een wereldplaat wordt. “Circles” is in elk geval zeer veelbelovend.

Erik Groeneweg