Silent Sound, AAlbum

Het is 1 september 2015 als Tom Luchies en Linda Baur vertrekken vanaf Zaventem (Brussel Airport) voor hun wereldreis. Luchies – die we onder andere kennen van Sky Architect en Mayra Orchestra – heeft besloten om tijdens zijn reis regelmatig een nummer op te nemen om de mood van het land waarin zij verblijven te vangen. De reis door Mongolië, China, Vietnam, Thailand, Australië en Nieuw Zeeland heeft hen geïnspireerd in een muzikale reis die ze tot A Silent Sound hebben gedoopt.

Na terugkeer in Europa is het tweetal – vergezeld van hun Sky Architect vrienden Christiaan Bruin en Rik van Honk en bassist Auke Haaksma – de studio ingegaan om dit project om te zetten in een tastbaar resultaat. In een social media post van 20 september 2016 zegt Tom Luchies hierover “YES! I came back from traveling the world and settled down in the beautiful country of Sweden. Now it’s time to record all the impressions from wandering around the globe”. Op hun Soundcloud pagina vinden we overigens naast de nummers van het album “Compass” ook de nummers die tijdens de wereldreis zijn opgenomen. De eerste 75 bestellingen van het album hebben deze nummers als een bonus cd gekregen. Een uniek cadeautje voor de trouwe volgers van het stel.

Het nummer begint gevoelig met Setting Foot On The Hills. De reis start met dubbele gevoelens, afscheid nemen van al hetgeen dat bekend is, maar tegelijkertijd volwassen het leven tegenmoet gaan. De stem van Lucies is hier fragiel en breekbaar en die hier overeenkomsten vertoont met die van Aviv Geffen (Blackfield). Het middenstuk van Lake Okaru start met rustig gitaarspel, waarbij de aanslagen overduidelijk en steeds heftiger worden en door het toevoegen van verschillende instrumenten doet dit heel sterk denken aan het werk van Mike Oldfield.

Het drumwerk in City One geeft een extra dimensie aan een stadsbezoek. Christiaan Bruin geeft hier gevoel aan het drukke, hectische stadsleven, dat later overigens overgaat in een beklemmende rustige sfeer die de eenzaamheid in een drukke stad weergeeft. De invloeden van Steven Wilson’s “Hand.Cannot.Erase” zijn hier voelbaar; de eenzaamheid in een drukke moderne stad. De tweede stad – City Two – is duidelijk een andere stad qua gevoel en beleving. De sfeer is vrolijk en feestelijk, hier is wat te beleven.

Over elk nummer op het album is een verhaal te vertellen en ik vermoed dat Luchies uit zijn eigen beleving hier honderduit over kan vertellen. Bij een kampvuur met een gitaar, dan weer uitbundiger of gevoeliger. Alle emoties die je tijdens het reizen kunt ervaren komen voorbij. Het album sluit heel toepasselijk af met Home. Teruggekeerd van de wereldreis bezingt dit de thuiskomt, herkenning maar ook de onzekerheid over het thuisgevoel en de weemoed naar de opgedane ervaringen en herinneringen. Het nummer heeft een Crosby, Stills & Nash geluid, met voornamelijk gitaar en zang.

“Compass” voert je mee over de verschillende continenten die tijdens de wereldreis van Luchies en Baur zijn aangedaan. Een document waarin je kunt verdrinken, ondergedompeld wordt in verschillende emoties, culturen en diversiteiten. Een ontdekkingstocht van een muzikant naar zijn innerlijke rust. Goede en slechte ervaringen zijn op een expressieve wijze gevangen in muziek.

Mario van Os