About FloydAlbum

Muzikanten met een ongebreidelde passie voor een bepaalde groep beginnen nog wel eens een tributeband. Vaak spelen ze de muziek van hun grote voorbeelden met akelige precisie en grenzeloze bezieling na. Die met Pink Floyd als inspiratiebron zijn bijna niet te tellen. Zo niet Jan de Roos en Chris Willemsen. Beiden zijn ongeneeslijk Pink Floyd-liefhebbers en zij staken hun energie in een project dat heeft geleid tot een box met 3 cd’s met door henzelf gemaakte, dus helemaal nieuwe muziek. Het is niet Pink Floyd wat je hoort, maar deze legendarische band zit wel in iedere vezel van de muziek.

De fraaie box bevat ook een boekje van veertig pagina’s, waarin beelden en herinneringen van dit duo een prachtige aanvulling vormen op de ruim twee uur muziek op de drie schijven. Ze noemen hun project About Floyd en de titel laat evenmin aan duidelijkheid iets te wensen over: “A Greatful Homage”. De drie cd’s markeren de periodes in hun muzikale tijdreis: The Lightyears (het experimentele begin 1967-1972), The Brightyears (de succesjaren 1973-1979) en The Fightyears (de ruzies en vechtscheiding 1980-1983). Volgens de makers was het toen afgelopen met het vernuft en de virtuositeit van de band.

Ze spelen en zingen alles zelf, op sommige nummers horen we gastmuzikanten op gitaar, toetsen en saxofoon. En wat hebben ze met “A Grateful Homage” een schitterend document afgeleverd! Ze spelen de Floyd niet na, niemand probeert de solo’s van David Gilmour te imiteren, ze gaan niet voor de makkelijke weg door dankbaar in te haken op alle bekende nummers en thema’s. Nee, ze zoeken hun eigen pad door het rijke oeuvre van deze Britse grootheden. Ze koppelen hun eigen herinneringen vernuftig aan elementen uit de muziek van Waters en Gilmour. Je hoort wel doorlopend Pink Floyd en de stemmen komen aardig in de buurt van die van Roger Waters. De klanken vormen bovendien een feest der herkenning. Ook de songtitels en –teksten, de eenregelige subtitels, alles bevat verwijzingen naar hun grote voorbeelden. Zeer regelmatig veer je even op, als je weer iets hoort dat heel erg klinkt als… Het kan een aardige kwis opleveren: wie vindt de meeste directe links naar PF-nummers of passages daaruit?

Het is ondoenlijk de drie cd’s, de twee uur muziek, door te lopen. Ik beperk me noodgedwongen tot een mini-bespreking. Op cd1 horen we veel psychedelisch werk. Set The Controlls For The Heart Of The Sun, Arnold Layne en Riding My Bike komen voorbij (daar ga je toch op letten), we horen veel geluidseffecten en stemmen van radio of tv. Op den duur (over de drie cd’s) gaan die stemmen een beetje tegenstaan. Maar het is toch vooral gewoon hele mooie muziek wat de klok slaat. Grappig is de aankondiging (in het Nederlands) van een optreden van de Pink Floyd in de jaren 60.

Uiteraard is cd2 erg fraai, omdat About Floyd hierop de gloriejaren bezingt. Klanken van Money en tikkende klokken gaan het o zo bekende gitaargeluid van Wish You Were Here vooraf. Een heerlijke mini-Moog begeleidt een complete boerderij aan dieren. Veel akoestisch gitaarspel ook, bijvoorbeeld om fragmenten van “The Wall” te vatten. Saxofoonwerk, ook zo kenmerkend voor de echte Floyd, ontbreekt evenmin.
Cd3 staat vooral in het teken van de ruzies en het uit elkaar gaan van de band. Dit verpakken de mannen ook weer in zalig toetsenwerk, emotionele zang en gitaarsolo’s om van te smullen.

Het instrumentale A Reference is als slotstuk letterlijk een bedankje voor de inspiratie die De Grote Voorbeelden Roos en Willemsen hebben gebracht. Deze heren verdienen ook zelf minimaal een soortgelijke buiging voor hun voortreffelijke ‘vertaling’ van al die bekende werkstukken. Ga het vooral zelf luisteren. Je hebt wat time nodig om zoveel nieuwe muziek tot je te laten doordringen en voor de money hoef je het zeker niet te laten.