AcumenAlbum

De titel had niet beter gekozen kunnen worden. De Amerikaanse formatie rond zanger/gitarist Dimitrious James toont vele talenten en rake vondsten, maar het leidt niet tot een goede plaat. De zompige rock van Acumen ligt diep geworteld in de jaren zeventig. Invloeden van The Who, Led Zeppelin en Black Sabbath, tot zelfs Heart (ook dankzij de vocalen van Kristi Spurlock in een aantal nummers) Echolyn en Tragically Hip. Volgens eigen zeggen is James ook beïnvloed door Yes, Kansas, Jethro Tull en Pink Floyd, maar dat hoor ik nergens terug in de muziek.

De plaat gaat in ieder geval voortvarend van start met het uitstekende titelnummer, dat de lekkere rauwe stem van James tentoonstelt en kan tippen aan bovenstaande voorbeelden. Eveneens een lekker rockend en zeer goed nummer is All Behind Me, gezongen door Spurlock, bijna het aanschaf van het werkje waard. Hawk wordt eveneens door haar gezongen en is een welkom rustpunt, dat echter wordt ontsierd door James’ verkeerd gezongen tweede stem. Daarna gaat het in vliegende vaart mis, en wordt langzaam de titel van de cd duidelijk. Het werk op deze plaat is duidelijk ‘out of balance’.

Onbetekenende liedjes als World Gone Mad en Between Us, worden zomaar voor onze voeten geworpen. De vocalen worden brutaal en zonder opsmuk uitgejammerd en de irritatiegrens wordt langzaam bereikt. De wollige, onprofessionele productie zorgt ervoor dat je het idee krijgt naar een verzameling demo’s of b-kanten aan het luisteren bent. De liedjes erna klinken stuk voor stuk moeizaam, ze ontberen enige compositorische kwaliteit. Het langzaam beginnend en daarna wat overstuurd klinkende My Gods mag zelfs gelden als het absolute dieptepunt. Gypsy kent wat zigeunerkenmerkjes en aangenaam percussie- en baswerk, maar mijn aandacht is inmiddels zover weggezakt dat het me niet meer zoveel kan schelen.

Er is hier twee jaar aan gewerkt. Gezien het aantal gastmuzikanten zal het gezellig zijn geweest in de studio. Jammer dat er geen producer is langs geweest.

Markwin Meeuws