AhleuchatistasAlbum

Het uit Asheville, North Carolina afkomstige Ahleuchatistas heeft mij met zijn derde album, “What You Will” uit 2006, zonder meer aangenaam weten te verrassen. Op dit instrumentale album brengt het Amerikaanse triumviraat namelijk een even opmerkelijke als gedurfde samensmelting van jazz, mathrock, progressieve rock en punkrock ten gehore. Nu is het trio met de opmerkelijke bandnaam alweer terug met een geheel nieuw album, “Even In The Midst…”, het tweede op het vermaarde Cuneiform label.

Aandachtige lezers zullen vast wel gemerkt hebben dat de albumtitel niet volledig is. Ik vermoed echter dat een deel van die opmerkzame lezers ook heeft bemerkt dat deze wordt voortgezet in de titel van het eerste nummer. Op deze manier ontstaat de zin “even in the midst of all of this”, die volgens de bandleden een politieke lading heeft. Ondanks alle narigheid waarin een deel van de Westerse wereld zich door haar drang naar imperialisme en geweld bevindt, tracht de band immers met iets dat eerlijk en oprecht klinkt op de proppen te komen. Althans… dat is de uitleg van de band zelf.

Maar goed… genoeg politiek, terug naar de muziek. “Even In The Midst…” bevat twaalf gloednieuwe nummers, variërend in lengte van bijna één tot ruim zeseneenhalve minuut. Evenals op “What You Will” brengt het drietal hier een mengelmoes van onder meer (avant)prog, (avant)punk, grindcore, jazz en mathrock ten gehore. Drummer Sean Dail, gitarist Shane Perlowin en bassist Derek Poteat hebben echter dit in het oog springend allegaartje verder weten te verfijnen, zodat deze op hun vierde langspeler nog indrukwekkender en intenser in het gehoor ligt.

Na beluistering blijkt dat het gezelschap zijn voorliefde voor complexe composities echter (nog) niet verloren heeft. Omdat de heren ook nu deze stukken met opvallend speels gemak en groot enthousiasme vertolken, is het ensemble andermaal in staat om dit mengsel te realiseren zonder daarbij de essentie van zijn muziek kwijt te spelen en dat is beslist een compliment waard. Sterker nog… ik ben van mening dat deze plaat zijn, toch al niet misselijke, voorganger op veel punten de baas is.

Zo laat “Even In The Midst…” glashelder horen dat Ahleuchatistas sinds “What You Will” een zekere ontwikkeling heeft ondergaan. Dit uit zich onder meer in de composities, die doorgaans (wat) meer om het lijf hebben. Bovendien laat het album ons ook kennismaken met een andere kant van de band. Het drietal laat zich namelijk nu ook (meer) van hun rustige, sentimentele kant horen, zodat de plaat een grotere gevarieerdheid in stemmingen dan zijn voorgangers kent.

Aparte arrangementen en merkwaardige maatsoorten (b)lijken opnieuw het spelplezier niet in de weg te zitten, zodat de poliritmische potpourri met verwijzingen naar Battles, Captain Beefheart, Don Caballero, King Crimson en Ruins nog altijd even prachtig en pretentieloos klinkt. Het klinkt mij af en toe nog wat chaotisch in de oren, maar ik vermoed dat dat meer aan mij ligt dan aan de muziek van Ahleuchatistas. Bovendien zijn die momenten minder talrijk dan op “What You Will” en dat is uiteraard toe te juichen.

Fans van dat derde album van Ahleuchatistas kunnen dan ook zonder enige reserve “Even In The Midst…” aanschaffen. De nieuwe plaat is evenwel ook beslist een verrijking voor de platenkast van iedere liefhebber van avontuurlijke, instrumentale muziek.

Frans Schmidt