Alamaailman VasaratAlbum

Met “Huuro Kolkko” brengt één van de grote inventieve Finse bands alweer zijn derde album uit sinds het, door de critici verklaarde, meesterwerk “Käärmelautakunta”. Almaailman Vasarat (want daar gaat het hier over) is een instrumentale band ontstaan uit de assen van Höyry-Kone die een zeer inventieve vorm van muziek speelt waarbij ondermeer folk, metal of rock tot een geheel gesmeed wordt.

De legende wil dat ene Richard Kolkko, een groot fan van Alamaailman Vasarat, een pakket met oude brieven, dagboeken, foto’s van Huuro Kolkko ontving. Deze Huuro Kolkko was een Fins ontdekkingsreiziger van het begin van de vorige eeuw die, ondanks vele reizen en studies over onbekende volkeren, nooit veel erkenning heeft gekregen van zijn collega’s of van het publiek. In de dagboeken vermeldt Kolkko zelfs van verloren eilanden of zelfs een onbekend continent. Nu wil het toeval dat Alamaailman Vasarats eerste album “Vasaraasia” over een zelfverzonnen continent ging. Zo kwam de fan Richard Kolkko dan ook op het idee de dagboeken naar de band toe te sturen. De heren van de band waren dan ook meteen onder de indruk en besloten een album te maken geïnspireerd op Huuro Kolkko’s reizen. Huuro Kolkko zelf zou tijdens de Eerste Wereldoorlog verdwijnen in Marokko en zou daar dan ook het leven gelaten hebben. Maar er is dan nu toch een eerbetoon gekomen aan hem, de ontdekker waar niemand ooit maar iets van heeft gehoord…

Muzikaal borduurt Alamaailman Vasarat verder op wat we al kenden van “Maahan” en vooral van “Käärmelautakunta”. Een vorm van door ondermeer Miriodor beïnvloede prog die zichzelf vermengd ziet met typische Scandinavische (Finse in dit geval) folkinvloeden. Maar wat Alamaailman Vasarat zo speciaal maakt in vergelijking met andere bands die zich in dezelfde genrehoek bevinden, is de invloed van hardrock tot zelfs metal in hun muziek. Op deze stevige manier openen ze dan ook “Huuro Kolkko”. Steviger dan ze al op eerdere albums hebben laten zien.

Avant-garde rock of avant-garde prog wordt vaak als saai of langdradig gezien door de mainstream rock en progliefhebber. En ik moet toegeven, er zijn verscheidene bands waarop dit tot mijn grote spijt wel van toepassing is. Maar Alamaailman Vasarat trapt niet in deze val: zij slaan er hier wel in de muziekstukken gedurende een kleine 40 minuten boeiend te houden. Meteen is dat ook het grootste manco van dit album. “Huuro Kolkko” is namelijk relatief kort te noemen en eindigt wat mij betreft te snel. Het gevoel dat het verhaal niet af is, bekroop me meteen na een eerste luisterbeurt al en heeft me eigenlijk nooit meer losgelaten.

Hetgeen Alamaailman Vasarat net zo speciaal maakt, zal ongetwijfeld een hoop mensen ook afschrikken. De combinatie van metal en avant-garde prog (tot de RIO aan toe) is namelijk niet de meest voor de hand liggende. Maar Alamaailman Vasarat doet het hier wonderwel tot een geheel werken. Doch wordt de sfeer en de klank van “Huuro Kolkko” naar het einde toe een stuk minder zwaar. Daar grijpen ze meer naar de Scandinavische folkgeluiden. Met Stakula hebben ze dan ook iemand in huis die verscheidene folkinstrumenten zeer goed beheerst.

Ondanks het onaffe gevoel, de relatief moeilijk verteerbare muziek, bewijst Alamaailman Vasarat met “Huuro Kolkko” eens te meer dat ze één van de inventiefste bands zijn in het RIO/Avant-Prog genre. Zij slagen met hun metal-RIO-folk combinatie wel waar Mike Patton vaak de bal misslaat. Met andere woorden is “Huuro Kolkko” voor de fans weer een zeer aangenaam album geworden in de lijn der verwachtingen. Voor alle anderen met een avontuurlijk ingestelde geest, kan ik dit alleen maar aanraden. Het zal je zeker raken.

Peter Van Haerenborgh