Simon, Alan

Excalibur III The Origins

Info
Uitgekomen in: 2012
Land van herkomst:  Frankrijk
Label: Cherry Red
Website:  http://www.alansimononline.com/eng.html
Tracklist
The Origins, Pt. I (3:34)
Saman (3:35)
Tamlah (3:24)
Evil Day (3:31)
Iron Age (5:11)
Motherland (3:36)
Skye (3:13)
Beltaine (2:44)
Incantations (3:41)
The Promise (3:50)
The Legend of Oisin (4:09)
The Origins, Pt. II (3:54)
Fame and Glory (3:19)
Fir Mhor (4:36)
Sacred Lands (2:51)
Roma (1:47)
The Lost Season (4:00)
Dun Aengus (3:24)
The Wind of Celtic Dream (3:16)
Alan Simon: muziek, zang en instrumenten

Budapest Symphony Orchestra

Martin Barre: gitaar
Moya Brennan: zang en achtergrondzang
Bob Callera: styx
Cecile Corbel: harp
Gerry Conway: drums
Morgan Creach: zang
Geoff  Downes: toetsen
Marco Fadda: percussie
Mick Fleetwood: drums
Bruce Guthro: zang
Less Holroyd: zang en koor
John Helliwell: saxofoon en klarinet
Kohann: zang
Chris Leslie: viool, bouzouki, koor
Andrea Malladone: elektrische gitaar
Pat O May: gitaar
Konan Mevel: merlin wistle, Ierse fluit, doedelzak en red pipe
Jimmie O Neill: zang
Dave Pegg: basgitaar
Billy Preston:toetsen
Basile Leroux: akoestische gitaar
Olivier Roussau: piano
Claude Samard: gitaar
Roc Sanders: viool
Bernie Shaw: zang
Jacqui MC Shee: zang
Manose Singh: bamboe fluit
Jeremy Spencer: gitaar
Roberto Tiranti: zang, koor en achtergrondzang
Beannica Vasic: koor
John Wetton: zang
James Wood: gitaar en koor
Excalibur IV, The Dark Age Of The Dragon (2017)
Excalibur III, The Origins (2012)
Excalibur II, L'Anneau des Celtes 2007)
Excalibur, Le Concert Mythique (2000)
Excalibur I, La Légende des Celtes (1999)

Bij elk deel in de “Excalibur” reeks van de Franse multifunctionele talent Alan Simon kan je wel een paar kenmerken opnoemen die het album typeren. Hoewel Simon zowat bij elk album gebruik heeft gemaakt van het Praags Symfonisch orkest, zoekt hij op dit album de samenwerking met het Symfonisch orkest van Budapest. En daarmee breekt hij dan ook gelijk de trend qua muzikale herkenbaarheid, want het orkest is op dit album prominent aanwezig. Dat orkestrale karakter is dan ook gelijk kenmerkend voor het derde deel in de “Excalibur” reeks: “The Origins”.

Ik ga het toch weer even vermelden, Alan Simon is befaamd om het feit dat hij de beste muzikanten om zich heen verzamelt en dat is op dit album niet anders. Om de prog puristen onder ons gelijk maar lekker te maken: Martin Barre van Jethro Tull, John Wetton en Geoff Downes van Asia/Yes, Les Holroyd van Barclay James Harvest, John Heliwell van Supertramp, Jacqui McShee van The Pentangle en Moya Brennan van Clannad, stuk voor stuk kanjers die de prog liefhebber pur sang moet aanspreken. Maar om de gemiddelde leeftijdgroep van Progwereld nog even extra wakker te schudden vinden we bijvoorbeeld ook Mick Fleetwood en Jeremy Spencer van Fleetwood Mac terug in de line-up.

“The Origins” is als album zonder meer te typeren als filmisch, de muziek zou zonder twijfel toepasbaar zijn in verschillende genres film. Dat filmische karakter wordt voornamelijk gecreëerd door het Budapest Symfonisch Orkest.  Zo is Roma groots en een tikje dramatisch en bewijst het orkest heel wat in zijn mars te hebben. Waarom Simon dit keer zijn heil zocht bij het Budapest Orkest en niet bij het Praags Symfonisch Orkest waar hij vaker mee samenwerkte is mij niet duidelijk. Nog een goed voorbeeld van het filmische aspect is Don Aengus, dat klinkt indrukwekkend, emotioneel en meeslepend. De elektrische gitaar van Martin Barre zorgt voor het gevoel dat je naar een rockopera luistert, en het imponerende koor is zinderend. Het is een fantastisch stuk muziek dat wordt afgesloten door een onheilspellend einde.

Er staan ook nummers op het album waar niet intensief gebruik wordt gemaakt van een orkest, zo is The Promise fantastisch. Deels door de opbouw, de akoestische gitaarpartijen, de geweldige Ierse fluit en door het vocale aandeel van zanger Bruce Guthro. Vocaal sterk op het album is ook Roberto Tiranti in The Legend Of Oisin en Evil Day, zijn vertolking van “Dun Aengus” is knap en hij levert met die nummers sterke prestaties af. Maar ook van het pretentieuze Saman druipt de kwaliteit af. Niet zo gek ook, want de instrumentalisten zijn onder meer de Fairpont Convention, Mick Fleetwood, Less Holroyd, Billy Preston, John Helliwell en Jeremy Spencer. Een vrachtlading met topartiesten die garantie voor succes biedt.

Wat eveneens kippenvel oplevert is het gebruik van koortjes, samengesteld uit de vocale toppers die participeren op het album. Tamlah bijvoorbeeld opent met zo’n koor dat is samengesteld uit zangers als John Wetton, Les Holroyd, Moya Brennan en Roberto Tiranti. En zo zijn deze vaker op het album te vinden (bijvoorbeeld in het eerder genoemde Roma) en zorgen daardoor voor een indrukwekkend achtergrondgeluid op de cd.

“The Origins” behoort tot één van de betere albums in de Excalibur reeks en toont wederom de veelzijdigheid van Alan Simon aan. In essentie laat hij wederom blijken dat hij een groot componist is, maar ook op het gebied van film en soundtrack muziek slaat hij geen slecht figuur. De connecties om tot grote filmische daden te komen heeft hij namelijk al in zijn adresboekje staan.

Ruard Veltmaat
Koop bij bol.com

Send this to a friend