Rigoni, AlbertoAlbum

‘Probeer … iets anders!’.

Deze drie woorden uit een oud computerspel van mijn dochter staan (nog steeds) in mijn geheugen gegrift. Ik moest er gelijk weer aan denken bij het onder ogen komen van het debuutschijfje van Alberto Rigoni. En nu wil je natuurlijk graag weten waarom ik precies aan deze woorden dacht.

Ik wordt altijd zeer achterdochtig wanneer een willekeurige muzikant, in dit geval een bassist, van een willekeurige groep, in dit geval Twinspirits, kort na het uitbrengen van een debuutalbum zonodig een soloalbum op de (Prog)wereld moet deponeren. Of de man in kwestie lijdt aan grootheidswaanzin, of hij baalt van de kwaliteit van dat debuutalbum, in dit geval “The Music That Will Heal The World“, of hij was niet tevreden met de aan hem toebedachte speelruimte (lees dat letterlijk en figuurlijk) om eens lekker loos te gaan. Kortom, hij wilde gewoon iets anders proberen.

Wat moet je schrijven over een bassist die op de solotoer gaat en een album uitbrengt met amper de totale speelduur van een vroegere LP (jongelui, dit staat voor langspeelplaat, vinyl dus). Dominant basspel, zeker. Wanneer van de tien nummers, waarvan er acht instrumentaal zijn, ook nog eens slechts vier nummers een gangbare compositie genoemd mogen worden, blijft er wel bitterweinig om te bespreken over. Wanneer je nu geneigd bent met me mee te gaan in deze negatieve teneur moet ik ons beiden toch een ‘halt’ toeroepen. Ik heb zat albums gehoord die tot het gaatje waren volgebrand, maar waarvan niet eens de helft het beluisteren waard was. Al met al komt onze vriend de bassist er hier beter vanaf.

Alberto Rigoni demonstreert op “Something Different” technisch begenadigd te zijn. Compositorisch doet hij het ook niet eens slecht. Het is wel verstandig de muziek op deze schijf geheel gescheiden te houden van zijn bijdrage aan het progmetal album van Twinspirits. Wat we hier horen is zonder meer progressief te noemen, experimenteel tegelijkertijd. We horen een mengeling van stijlen, zoals funk, rock, ambient en zelfs jazz.

Handige zet van Rigoni is om de zeer talentvolle gitarist Tommi Ermolli (ook uit Twinspirits) te laten meespelen op een groot aantal nummers. De man is gewoon virtuoos, naar zijn soloalbum ben ik zéker benieuwd.

“Something Different” is een leuk en speels tussendoortje met een speelduur van lunchtijdlengte. In het geval van een beperkte lunchpauze adviseer ik om alleen de volgende nummers te beluisteren: The Factory, Glory Of Life, SMS en prijsnummer Roller Coaster.

Een goed excuus om tegen je baas te zeggen: “ik probeer eens even iets anders”.

Hans Ravensbergen