Albion

Lakesongs of Elbid

Info
Uitgekomen in: 2024
Land van herkomst: Verenigd Koninkrijk
Label: Eigen beheer
Website: www.albionofficial.bandcamp.com
Tracklist
The Lake Isle of Innisfree (2:11)
Arthurian Overture (Based on themes from Trevor Jones' 'Merlin' OST (1998) (9:35)
Pagan Spirit (7:56)
The Dream of Rhonabwy (6:59)
Llyn Cwm Llwch (3:26)
Finding Avalon (7:18)
Canens (Maya) (2:34)
Barrett's Privateers - A Tribute to Stan Rogers (5:35)
Black Lake (Llyn y Fan Fach) (4:18)
Llyn y Fan Fawr (Sister Lake) (5:33)
Silvaplana Rock (7:55)
Camlann (6:28)
Mikey Ciancio: drums
Jack Clark: gitaar, achtergrondzang
Ollie Medlow: drums
Joe Parrish-James: zang, gitaar, dwarsfluit, mandoline, programming
Peter Szypulski: basgitaar

Met medewerking van:
Rhiannon Parrish-James: achtergrondzang
Miguel Vargas: dwarsfluit
Lakesongs of Elbid (2024)

Albion is de oudst bekende naam voor de Britse eilanden. Onder deze naam debuteert een Londense groep met het mooie “Lakesongs of Elbid”. Verwar deze Albion dan ook zeker niet met zijn Poolse equivalent. Dus geen lekker in het gehoor liggende neo-prog, maar gevarieerde progressieve folk, vaak krachtig, soms kwetsbaar. De nummers worden met elkaar verbonden door de nadruk te leggen op de melodie en de Keltische sfeer. Bandleider Joe Parrish-James is zowel minstreel als rocker.

Het album begint met The Lake Isle of Innisfree, waarbij Parrish-James een ballade voorschotelt, zichzelf begeleidend op akoestische gitaar. Daarna gaan de heren rocken met Arthurian Overture, een instrumentaal nummer dat gebaseerd is op de soundtrack van de film “Merlin” uit 1998. De dwarsfluit van Parrish-James geeft het nummer bovendien een Jethro Tull-randje mee. De muziek is behoorlijk bombastisch en doet bijvoorbeeld denken aan Epica. Ook “Pirates of the Carribean” komt bij mij op.

Het album komt pas echt goed los met het fraaie Pagan Spirit. ‘A pagan spirit but a Christian heart’, zingt Parrish-Jones. Het nummer begint als een mooie folksong. De dwarsfluit geeft echt een meerwaarde aan de muziek. Na ruim twee minuten doet het metalen geweld zijn intrede en ontvouwt zich een song waarin folk en symfonische metal samengaan. Wederom komt de cinematische bombast om de hoek kijken.

De afwisseling tussen ‘echte’ folksongs en de hardere nummers maakt “Lakesongs of Elbid” aantrekkelijk om naar te luisteren. Finding Avalon is zo’n nummer dat erg aan het (vroege) Epica doet denken. Met Barret’s Privateers brengt Albion een ode aan de folkzanger Stan Rogers. Een echt zeemanslied, dat bij mij vooral The Pogues en The Dubliners in herinnering brengt. Het album besluit met de fraaie folksong Camlann. En daarmee is de cirkel rond.

Albion presenteert op hun debuutalbum een mooie afwisseling van pure folk en harde(re)  bombastische cinematische nummers met een folksfeertje. De muziek zit goed in elkaar, het album is goed geproduceerd en Parrish-James heeft een goede stem. Wat mij betreft is “Lakesongs of Elbid” gewoon goed, niks meer en niks minder.

Send this to a friend