Alco FrisbassAlbum

Ja, euh… Wat een bizarre hoes ligt er nu weer voor mij? Op basis hiervan heb ik toch werkelijk echt geen idee wat te verwachten. En erg aanzetten tot kopen doet het ook niet echt, toch? Geloof dat het mij ergens wat Italiaans aandoet, niet een onlogische connectie gezien het album op het Italiaanse Fading Records-label is verschenen. Maar ook dat blijkt dan weer niet correct te zijn, want als ik het promo sheet bekijk doen de namen van de bandleden toch wel erg Frans aan. Ach, misschien laten we die hoes beter voor wat ze is en concentreren we ons op wat echt belangrijk is: de muziek.

Die muziek is dan weer eerder Brits geïnspireerd. Daar gaat ook meteen het laatste vooroordeel dat ik me had gemaakt op basis van de hoes. Er zit dan ook niets anders op dan dit album met een open vizier te beluisteren. En zo hoort het natuurlijk ook!

Alco Frisbass is een jong Frans duo dat in de loop van 2014 boven kwam drijven met enkele aangename demo´s op hun soundcloud-pagina. Op bepaalde prog-forums werden ze als veelbelovend aangezien, ikzelf daarentegen moet eerlijk toegeven dat ik de band nooit ben tegengekomen voor ik deze promo ontving. Maar goed, in 2015 verscheen dan eindelijk het debuut van Alco Frisbass en kon iedereen voor zich uitmaken of deze band inderdaad het predicaat veelbelovend verdient.

Het Franse duo, dat zelf liefst onder hun bijnamen Chfab en Paskinel bekend staat, maakt zoals ik al eerder zei muziek die eerder Brits geïnspireerd is. En dan vooral door de zogenaamde Canterbury sound, dat bekend geworden is door bands als Soft Machine. Hoewel je bij Alco Frisbass eerder Caravan of de vroege Henry Cow in terug kan horen.

Erg belangrijk aan de muziek van Alco Frisbass is duidelijk ook het toetsenspel. Zeker wanneer je ziet dat beide bandleden lustig gebruik maken van hun keyboards, en zelfs een Fender Rhodes piano. Om nog maar over de gast-Mellotron te zwijgen. Hierdoor krijg je soms zelfs dat typische toetsengeluid en dito solo’s die je eerder bij een symfo-album zou verwachten. Toch klinkt deze “Alco Frisbass” wel degelijk als een fris en nieuw geheel.

Bij dit geheel kan je ook echt niet ontsnappen aan de duidelijke jazz-invloeden die het geluid van ons Frans duo kruidt. Geen verrassing natuurlijk, want het is iets wat erg vaak voorkomt binnen het Canterbury genre. Maar zoals eerder gezegd laat Alco Frisbass het fris klinken. Iets waar ik persoonlijk wel blij mee ben, want Canterbury is eerlijk gezegd nooit een van mijn favoriete subgenres binnen prog geweest. Mocht Alco Frisbass’ album een revival inluiden van Canterbury op deze wijze, moet ik zeggen dat het genre mij wel een stuk meer aanspreekt.

Het mag dus duidelijk zijn. “Alco Frisbass” is een verfrissend, erg goed album van een veelbelovend duo Fransen. Ondanks dat ik de hoes nog steeds echt absoluut niets vind, kijk ik nu al uit naar meer van deze band.

Peter Van Haerenborgh