AmarokAlbum

Amarok is een Poolse band met als spil multi-instrumentalist Michal Wojtas. Deze band was in het begin van dit millennium erg actief met drie platen die kort op elkaar volgden. Daarna bleef het stil tot 2017 en was Amarok terug met het album “Hunt”.

Als ik de muziek in het kort zou beschrijven kom ik op een kruising van hun landgenoten Albion met een elektronische versie van het latere Riverside terecht. Smaakvolle en melancholische prog waarbij de toetsen zorgen voor repeterende en sfeervolle soundscapes waarbij de gitaar alle ruimte krijgt om hartverscheurend te janken. Als hier bovenop gloedvolle zang wordt gelegd, heb je een fijn stukje prog.

“The Storm”, inmiddels de vijfde cd van Amarok, voldoet aan deze criteria maar toch ook weer niet. Het is een beetje een vreemde eend in de bijt. Want het grootste gedeelte van dit album bestaat uit een instrumentaal muziekstuk dat Wojtas schreef voor de dansvoorstelling The Storm van James Wilton.

Toen ik voor de eerste keer naar de muziek van “The Storm” luisterde was het al wat later op de avond en met de hoofdtelefoon op. Ik werd wel direct de muziek ingetrokken met een pulse en zich ontvouwende ambient klanken. Maar op een gegeven moment was voor mij de koek wel een beetje op. Daarvoor blijft de muziek teveel in hetzelfde tempo en lijkt het voor mij teveel op elkaar. In het derde nummer, Natural Affinity, zit bijvoorbeeld een mooie melancholische gitaarsolo, maar het is uiteindelijk voor mij te weinig om er echt mijn aandacht bij te kunnen houden.

Er worden vooral soundscapes gecreëerd. Die reflecteren goed het thema van de cd: de innerlijke strijd die we als mens hebben. De sfeer van het album is introspectief en wat donker. De muziek is dus geschreven voor een dans en ik denk dat de muziek compleet met de dans beter tot zijn recht komt. Op het YouTube kanaal van Amarok staat een filmpje met dans (zie de video bij deze recensie). Het nummer hoort niet bij de dansvoorstelling zelf, maar bij één van de gewonere nummers (lees: songs) die dit album afsluiten. Deze nummers hebben ook zang. De muziek geeft een goede indruk van wat je op deze cd te wachten staat.

Ik kan er weinig meer van maken dat het op zich interessante muziek is, maar niet helemaal voor mij. Daarvoor blijft het teveel in soundscapes hangen en mis ik in elk geval de zang. Voor wie dit geen probleem is, heeft aan “The Storm” een mooie plaat.