Amazing SpaceAlbum

De naam Amazing Space doet, in combinatie met de Noorse herkomst van deze band, vermoeden dat we hier te maken hebben met een spacerock outfit, met alle hallucinerende geluidseffecten van dien. Het tegendeel is minder waar!

Amazing Space, een samenkomst van muzikanten uit illustere bands die ik geen van alle ken (Mighty Magnolias? Casiokids? Strange Hellos?), maakt muziek die zich bevindt in het grotendeels onontgonnen grensgebied tussen Krautrock en Amerikaanse Westcoast, met hier en daar een vleugje shoegaze. Als je denkt dat dat buitenissige muziek moet opleveren, ben ik hier om je te vertellen dat dat reuze meevalt. “Parallel Dreams” is een zeer toegankelijk album dat, ondanks een paar nummers van ruim zeven of acht minuten, eerder doet denken aan Fleetwood Mac of Echo & The Bunnymen dan aan Hawkwind. Persoonlijk vind ik dat geen slechte zaak, maar het roept wel de vraag op of – en in welke mate – we hier met prog te maken hebben.

Ondertussen is “Parallel Dreams” een zeer fraai album vol schitterende samenzang, lekker ouderwetse synthesizerklanken en een zeer verzorgd, bijna fluwelen geluid. De liedjes, met teksten van zanger Emil Nordtveit, zijn gepolijste composities met bijna direct meezingbare refreinen. Dat wil niet zeggen dat de muziek te gladjes is, afsluiter My Rubicon heeft bijvoorbeeld een minutenlang doordreinende gitaarsolo. Je zou kunnen zeggen dat de composities en de arrangementen de band een beetje gelikt maken, maar dat de uitvoering, met overstuurde gitaren, soms bewust valse synthesizers en sonore basgitaren, er toch een rauw randje aan toevoegt.

De band is erg goed in het schrijven van prettige liedjes die klinken alsof ze al in de jaren 70 of 80 van de vorige eeuw bedacht zijn. Ook daar speelt het vintage instrumentarium een belangrijke rol, maar ook de zanglijnen, akkoordenschema’s en ritmes ademen voorbije tijden. De warme gloed die van “Rumours” zo’n speciaal album maakt, tref je hier ook aan. Toch denk ik te horen dat de new wave bands van de jaren 80 en de indie bands van de jaren 90 een grotere invloed op Amazing Space hebben gehad. Hoe dan ook, het zijn sterke liedjes, knap uitgevoerd.

Als we het bijbehorende persbericht moeten geloven (en waarom zouden we daaraan twijfelen, niet waar) heeft de band inmiddels vijf van de acht stukken als single uitgebracht, met als resultaat dat “Parallel Dreams” op de Noorse nationale radio een favoriet is geworden. Dat snap ik goed, met zulke gemakkelijk in het gehoor liggende stukken, die bovendien het voordeel hebben dat ze getuigen van een authentiek, écht bandje. Afgezien van de al genoemde en verdekt opgestelde krautrockelementen heeft de band met progressieve muziek echter niks te maken. Gewoon lekkere kwaliteitsmuziek, ook wel eens fijn.