Aangezien “The Century Of Self” zowel bij fans van het eerste tot het late uur als pers bijzonder goed in de smaak viel zijn we voorzichtig optimistisch over deze zevende langspeler van And You Will Know Us By The Trail Of Dead in ruim twaalf jaar. Duidelijk is dat de in 2009 ingezette lijn, zonder prestatiedruk en contractuele sores met label Interscope Records de band goed heeft gedaan. Met een frisse kijk op muziek en in geslonken samenstelling (en zelfs zonder gasten) doet men onder de bezielende leiding van producer Chris Smith (verantwoordelijk voor de productie van het eerste wapenfeit uit 1998) met dit “Tao Of The Dead” opnieuw van zich spreken.
Gelukkig heeft men zich terdege gerealiseerd dat het succes van “The Century Of Self” alles behalve toeval is. Met de rebelse, soms wat schreeuwerige maar altijd melodieuze alternative (post)rock blijft de band wederom heel dicht bij huis. Verwacht dus geen grote veranderingen op dit “Tao Of The Dead” maar vooral een verdere vervolmaking van het eigen geluid, hier en daar wel iets subtieler en zelfs volwassener in de uitvoering. In het verlengde hiervan heeft ook de sound een herkenbare, vaak stevig aangezette productie meegekregen. De mastering gaat goeddeels knalhard door het midden, waarbij de lagere regionen er wat bekaaid vanaf komen. Dat elk detail op deze plaat desalniettemin loepzuiver te horen is, dankt men vooral aan de uitstekende mix van het album die zijn waarde bewijst na meerdere luisterbeurten, wanneer een stortvloed aan pakkende melodielijnen zich binnen de bewust kort gehouden songs in volle omvang openbaart. Overigens spreken we eigenlijk niet van een serie korte songs, maar van twee flink uit de kluiten gewassen composities met alleen tussen track elf en twaalf (waarbij laatst genoemde ook weer uit vijf delen bestaat) een korte pauze. Een dergelijke aanpak leidt nogal eens tot saaie albums met oeverloos geneuzel en slappe thema’s, maar deze valkuil hoef je hier niet te vrezen. De gitaar georiënteerde tracks zijn zonder uitzondering ijzersterk en variëren van compact puntige tot warm relativerende rocksongs, waarbij men met een goed ontwikkeld gevoel voor balans te werk gaat. Hierdoor gaat “Tao Of The Dead” de geschiedenis in als het meest complete en evenwichtige album van And You Will Know Us By The Trail Of Dead. Zo imposant als je na de voorganger mag verwachten en zeker imposanter dan je op het eerste gehoor vermoedt. Volgens de immer weinig spraakzame Conrad Keely mogelijk zelfs zijn beste album ooit. En dat zou zomaar kunnen.
Govert Krul