AndroidAlbum

Het tweede album van Android volgt ‘slechts’ twee jaar na het debuutalbum. Ten opzichte van het eerste album is er echter een heleboel veranderd. Sinds hun derde herrijzenis in 2008 en de heruitgave van hun debuutalbum is de band in eigen land erg succesvol geweest. In september 2008 heeft men in Boedapest in de Sports Arena gespeeld voor een publiek van circa 6000 bezoekers. Verder maken ze nog steeds onbeschrijfbaar moeilijke muziek, maar nu is het geheel aangevuld met zang en gesproken teksten. De zang en teksten zijn in de eigen Hongaarse taal en zelfs voor iemand die al drie jaar Hongaars leert (zoals ondergetekende) blijft het een heel moeilijke taal om te verstaan. En dat is jammer want de teksten zijn allemaal ontleend aan literaire meesterwerken en hebben dus zeker een verhaal te vertellen.

Het album bevat negen nummers die verdeeld zijn over vier zogenoemde ‘minimusicals’. Ten eerste is daar het titelnummer Midnight Ball dat verwijst naar de Russische roman “De Meester En Margarita” van Michail Boelgikov. Het nummer verhaalt het bezoek van Satan aan Moskou tijdens de Walpurgisnacht, alwaar zijn Lentebal gehouden wordt. De zangeressen en de vertelster, die de rol van Margarita vertolkt, geven ook acte de presence op de speciale video die voor dit titelnummer is gemaakt. Naast een literair hoogtepunt is het daardoor ook een theatraal werkje geworden. Deze werkwijze, de gesproken teksten en de zang, geven de elektronische muziek die Android in de basis nog maakt, een extra spannend sfeertje mee. Heel apart zijn ook de eigenzinnig deuntjes en percussie-effecten. Misschien mede door de taal komt hun muziek nu erg dicht bij hun landgenoten Omega.

De ‘minimusicals’ worden voorafgegaan door korte inleidende nummers, die of instrumentaal of met gesproken tekst de minimusical inleiden. Zo wordt “Midnight Ball” voorafgegaan door het instrumentale openingsnummer Remember? en het gesproken The Church Bell Ringer. En zo wordt het nummer Judas Iscariot enigszins geïnspireerd door Robert Graves boek “King Jesus” voorafgegaan door een fragment uit het evangelie volgens Matteus, hetgeen een ogenschijnlijke tegenstelling oproept.
Het langste nummer van de cd “Pharaoh”, geïnspireerd op de gelijknamige roman van Boleslaw Prus, bevat weer langere instrumentale delen met heerlijke synthesizer, drum en gitaarsolo’s. De drang om te experimenteren met hun instrumenten, zoals op hun debuutalbum veelvuldig geschiedde, wordt op dit nummer weer bevredigd.

Zoals ik bij hun debuutalbum ook al opmerkte, is de muziek van Android moeilijk te categoriseren.  Maar hun eclectische, experimentele, klassieke en progressieve muziek, die op deze cd nog meer doorspekt is met (Hongaarse) folkloristische elementen, is voor de liefhebbers van dit soort muziek zeker aan te bevelen. Beluister en bekijk het hierboven genoemde Youtube filmpje en oordeel zelf.
En nu maar hopen dat hun plan om concerten te doen in Nederland doorgang kan vinden. Een dergelijke unieke band met zo’n theatraal voorkomen, wil ik wel eens zien, maar vooral beleven!

Mario van Os