Bij beluistering van deze ruim vijfentwintig minuten durende mini-cd wordt al gauw duidelijk dat dit een voortreffelijke, maar zeer beknopte, weergave is van het fenomeen Anekdoten op het podium. De band klinkt tijdens de vier nummer namelijk zo mogelijk nog onstuimiger en intenser dan op plaat. De drie reeds bekende nummers, waarvan twee van “Vemod” en één van “Nucleus”, illustreren dat met verve. Ook live is de band prima in staat de verschillen tussen harde en zachte stukken tot uitdrukking te brengen. De muziek spat werkelijk uit de luidsprekers!
Dat doet het vrijwel de gehele duur van deze EP. Het begin van het niet eerder verschenen A Way Of Life vormt eigenlijk het enige rustpunt van dit minialbum. Deze, uit verschillende improvisaties ontstane, compositie markeert een nieuwe richting in het geluid van de band. Daarbij refereert het viertal enigszins naar een band als Pink Floyd.
De opname klinkt nagenoeg perfect, met de aantekening dat er tussen alle nummers helaas een korte stilte valt. Naar mijn mening gaat dit duidelijk ten koste van het livegevoel. Alle gebruikte instrumenten zijn echter duidelijk waarneembaar en dat komt vooral het spel van Anna Sofi Dahlberg (Mellotron en cello) en Nicklas Berg (Mellotron) ten goede. Daarnaast valt het strakke drumspel van Peter Nordins erg op tussen het vaak vervormde basgeluid van Jan Erik Liljeström.
Omdat deze EP zeer strikt gelimiteerd is (slechts 5000 stuks), wil ik iedere Anekdoten fan aanraden dit kleinood direct aan te schaffen wanneer men deze mocht tegenkomen op de gekende platenbeurzen of op het wereldwijde web. De gewone muziekliefhebber doet er echter beter aan, dit zeldzame tussendoortje links te laten liggen. Omdat van de vier nummers op “Live EP” alleen A Way Of Life niet op het dubbele live-album “Official Bootleg – Live In Japan” staat, is deze laatstgenoemde dubbelaar immers een beduidend beter alternatief.
Frans Schmidt