AnekdotenAlbum

Met het tweede album “Nucleus” spreiden Nicklas Berg, Anna Sofi Dahlberg, Jan Erik Liljeström en Peter Nordins een welhaast meesterlijke doorontwikkeling en progressie van hun bekende sound ten toon. Terwijl het album zeker trouw blijft aan de band’s muzikale identiteit, zoals dat op “Vemod” gedefinieerd is, heeft het viertal zich toch wat gedistantieerd van de overduidelijke King Crimson-invloeden op haar debuutalbum.

Toch is de relatie met “Vemod” duidelijk aanwezig. Zo vertoont het hoekige gitaarwerk van Nicklas Berg nog steeds veel kenmerken van Robert Fripp en is het ronkende basspel van Jan Erik Liljeström duidelijk geïnspireerd door dat van John Wetton. Ook het kleurrijke en vaak zeer inventieve drumspel van Peter Nordins is onmiskenbaar afgeleid van Magma’s Christian Vander. En voor diegenen die zich enigszins ongerust beginnen te maken… ook de Mellotron (wederom bespeeld door Nicklas Berg en Anna Sofi Dahlberg) heeft weer een prominente rol verkregen.

Daarnaast zijn de ietwat iele zangpartijen nog steeds de grote achilleshiel van de band, ondanks het gegeven dat op dit album gitarist Nicklas Berg ook zingt. Daarbij dient te worden aangetekend dat een nummer vaak door meerdere leden wordt gezongen, waardoor de zang niet zo monotoon klinkt als op “Vemod”.

Qua composities heeft de band zich ook verder kunnen ontwikkelen. Daarbij maken ze, net als op het debuut bijzonder effectief gebruik van verschillen in dynamiek, stemming en contrast. De meeste tracks op “Nucleus” zijn ontstaan uit samenspel van Berg, Liljeström en Nordins. Hierbij is door zowel Berg als Liljeström veelvuldig gebruikt gemaakt van allerlei gitaareffecten, waaronder het distortion pedaal. Deze stevige klinkende fundatie wordt vervolgens door Berg en/of Dahlberg met hun toetsinstrumenten of cello voorzien van een nog voller arrangement. Daarbij wordt dit tweetal af en toe muzikaal bijgestaan door pianist Tommy Andersson en violiste Helena Källander.

Tijdens de rustige passages doet de muziek op “Nucleus” mij meer dan eens denken aan het werk van het, helaas, ondergewaardeerde Landberk. De toevoeging van nieuwe instrumenten als een Fender Rhodes elektrische piano, een Hohner D6 Clavinet, een pomporgel (alle gespeeld door Nicklas Berg) en een viool in combinatie met het inventieve gebruik van Mellotron en cello, stelt Anekdoten in staat om de, op het eerste gehoor buitengewoon heftige, muziek te voorzien van enige fraai klinkende subtiliteiten. Om dit alles goed op waarde te kunnen schatten, wil ik dan ook beluistering met de hoofdtelefoon aanraden. Pas dan kan men echt genieten van de af en toe buitengewoon stille en kalme gedeeltes.

Ondanks de inmiddels bekende inspiratiebronnen King Crimson, Van Der Graaf Generator en Magma, klinkt Anekdoten op “Nucleus” af en toe buitengewoon modern en eigentijds. Dat heeft de groep vooral te danken doordat de muziek op die momenten refereert aan het werk van Nirvana, Primus, Pearl Jam of Soundgarden. Deze verwijzing moet voor de, vaak conservatieve, progfan echter beslist geen reden zijn om dit product links te laten liggen. Deze overeenkomsten zijn immers marginaal te noemen.

Niettegenstaande het gegeven dat de band nog steeds voornamelijk verwijst naar King Crimson halverwege de jaren zeventig, is Anekdoten op “Nucleus” in staat gebleken om haar muziek te injecteren met een grotere dosis originaliteit en creativiteit dan op haar debuut. Dit is een extreem krachtig en goed uitgedacht album geworden, dat qua originaliteit en pure heftigheid duidelijk de meerdere is ten opzichte van “Vemod”.

Net als de voorganger kent ook “Nucleus” een voortdurende wisseling tussen de melancholische, zacht klinkende stukken en de welhaast ongecontroleerde agressieve passages. Deze liggen op dit album echter beduidend verder uit elkaar dan op het debuutalbum. Hierdoor kan “Nucleus” nogal veel van de gemiddelde muziekliefhebber vragen. Dit is immers absoluut geen standaard progressieve rock. Wie echter de tijd neemt om alle geheimen, die het album zeker herbergt, probeert te ontrafelen, zal daarvoor zeker beloond worden.

“Nucleus” is een buitengewoon opmerkelijk en dynamisch werkstuk, waarbij Anekdoten door het toevoegen van enkele verrassende noviteiten in staat is gebleken haar eigen muzikale horizon te verbreden. Nu de luisteraar nog… de bal ligt in uw hoek!

Frans Schmidt