Ann My Guard is een Hongaars alternatieve band, opgericht in 2007 in het Zuidoosten van Hongarije. Na een tweetal demo’s nemen ze in 2010 hun eerste ep op, die in hun thuisland de nodige bekendheid oplevert. In 2014 nemen ze hun eerste full-length album, “Innocence Descent”, op, waarmee ze ook internationaal aandacht kregen. Hun album “Ourania” wordt ook in Nederland opgepikt, waardoor ze een plekje krijgen in de akoestische zondag van FemME 2017. Op basis van dit optreden krijgen ze een record deal bij Painted Bass Records en zijn ze op 14 oktober 2018 weer terug op ditzelfde festival.
Tijdens het Female Metal Event van 2018 wordt hun derde album “Moira” uitgebracht. Een album dat muzikaal voortborduurt op de eigen muzikale stijl. Hun muziek is een alternatieve mix van goed in het gehoor liggende poppy rockmuziek, vermengd met stevig metal gitaargeweld, donkere melodielijnen, catchy akkoorden en agressieve uitbarstingen. De zang van Baumann is zuiver, helder en pakkend. Een combinatie van Gabriele Kerner (Nena), Ann Wilson (Heart) en Amy Lee (Evanescence).
Na het rustige a capella gezongen Descent en een ietwat vreemde introductie – dat wellicht de term Doll-metal verklaart – barst de band los in Sacred I. Een stevig popnummer dat mede door de lengte van ruim drie minuten het ook goed zou doen op diverse radiostations. Het is dan ook als eerste single van het album uitgebracht. Mountain II bevat een stevige bass en ritmisch geluid. De basgitaar wordt overigens ook bespeeld door zangeres Eszter Anna Baumann.
Het thema van “Moira” is afkomstig uit de Griekse mythologie, waar het staat voor lotsbestemming. Daarmee borduurt het qua thema ook voort op hun vorige album “Ourania”. In de Griekse mythologie is Aphrodite Ourania namelijk de oudste van de Moiren. De drie vormen van de godin Moira – creëren, handhaven en vernietigen – zijn ook hoorbaar in de muziek van Ann My Guard. Het ene moment is de muziek lieflijk opbouwend waarbij nieuwe gebieden worden verkend, dan weer muzikaal staande blijvend met goed in het gehoor liggende nummers. Maar het is ook muzikaal vernietigend met stevige metal uitbarstingen en destructieve gitaarsolo’s.
De verschillen in de muziekvorm zijn kenmerkend, met soms abrupte overgangen in de nummers. Roseblood is een gevoelige ballad, waarbij de fluit en cello extra melancholie creëren. Het instrumentale Mētéra omschrijft met mysterieuze klanken het mythische thema goed. Echo doorbreekt abrupt de rustige sfeer met een poppy powerballad. Van dit nummer is ook de eerste officiële video te zien op Youtube. The Raven heeft een sombere, ietwat folkloristische touch. Het epische slotnummer Morpheus – de Griekse god van de dromen – brengt tenslotte alles weer tot rust met akoestische gitaar en samenzang. Het nummer dat uiteindelijk 8:38 klokt, eindigt na een kleine zes minuten om na een minuut weer verder te gaan met een rustgevende fluitsolo.
De Hongaarse band Ann My Guard heeft met zijn derde album “Moira” een intrigerend stukje muziek neergezet. Door hun combinatie van alternatieve progressieve metal en catchy poprock met gevoelige dromerige elementen en krachtige uitbarstingen, is iets bijzonders ontstaan. Hitparade gevoelig waardoor menig prog/metal liefhebber zal afhaken, maar ook een brug wordt geslagen en een breder publiek kennis kan maken met deze muziek.
Mario van Os