Wie moeite doet Antique Seeking Nuns beter te leren kennen, zal snel doorhebben dat de band graag tekst en uitleg geeft over de muziek en gebruikte instrumenten. Zo is het tekstvel bij deze ep aan drie kanten volledig benut, zodat het lezen over de band en zijn muziek langer duurt dan het luisteren naar de ep (overigens de derde in een serie, steeds met een interval van drie jaar) zelf. En dat terwijl over de muziek op zich eigenlijk niet zo heel veel te zeggen is. Prima composities hoor, productioneel ook allemaal dik in orde, maar het duurt maar twintig minuutjes en dat is voor ondergetekende niet genoeg om lekker in de stemming te komen. Een finaal oordeel vellen valt mij dan ook zwaar, dus maak ik het mezelf gemakkelijk met een korte track voor track beschrijving.
Leave Us A Message verrast mij eigenlijk omdat ik op basis van de bandnaam en hoes iets eigenzinnigs had verwacht. Niet dus, het betreft hier een zonnige, best relaxte song die nog het meest doet denken aan de meest poppy songs van Enchant, waarschijnlijk mede door de zang. Het luistert in elk geval lekker weg, maar erg opzienbarend is het niet. Zo ook het tussendoortje The Foulness! The Stench! Gitaar, xylofoon, geen vuiltje aan de lucht. Dead Cheese doet wat meer moeite om indruk te maken en grijpt terug naar de belangrijkste bron van deze band: Frank Zappa. Deze song klinkt lekker dynamisch, heeft die typisch jazzy breaks en mooi gelaagde gitaarpartijen. The Bearded Bag Lady is een heerlijk lome song waarbij je jezelf ook in winter of herfst direct in het zonnetje door de duinen ziet wandelen. Doet vaag denken aan zo’n ‘foute’ jaren ’70 tiroler-tune maar dit bedoel ik positief. Jammer dat het erg kort is en de laatste veertig seconden nergens over gaan.
Rest ons nog Ointment For Flies, een song vergelijkbaar met de openingstrack. Wederom een uitstekende compositie die ik erg graag beluister. Mid-tempo, prettige zang, soepele basgitaar, ritmisch drumwerk, alles klopt eigenlijk wel. Maar wat is er dan mis met deze schijf? Nou, niet zoveel, anders dan dat het allemaal veel meer indruk had kunnen maken als men er een compleet album van had gemaakt en het aanwezige talent volledig zou benutten. Deze band is namelijk in staat een prachtig album af te leveren. Nu beperkt men zich tot een uitstekend klinkende en uitgevoerde ‘demo’. Onder de huidige naam zul je helaas ook geen nieuwe muziek meer te horen krijgen, maar Joff Winks geeft een en ander een vervolg onder de naam Sanguine Hum en heeft eerder wat intrigerende, behoorlijk experimentele en nauwelijks songgerichte muziek uitgebracht onder de naam Joff Winks Band. Ben benieuwd wat we in de toekomst nog te horen krijgen.
Govert Krul