Belov, AntonAlbum

Anton Belov is het wonderkind van de Russische band Kauan. Hij is op moment van schrijven (2019) nog relatief jong en het is wachten op de absolute doorbraak van de band Kauan, maar ook op de doorbraak als individueel muzikant. Belov is een soort van Steven Wilson, of Devin Townsend, alleen dan meer gericht op toetsen.

Ik hoor u denken, dit zijn grote woorden! Maar ik ben er van overtuigd dat ik over een aantal jaren nog volledig achter die uitspraken sta en hoop dat tegen die tijd mijn woorden dan ook daadwerkelijk zijn uitgekomen. Dat we over pakweg tien jaar ervan balen dat we de kaartjes voor een Kauan of Anton Belov concert niet op tijd hebben aangeschaft. Dat een optreden in 013 in Tilburg of de Boerderij in Zoetermeer al na een paar uur is uitverkocht.

Zoals gezegd: Anton Belov is de grote man achter Kauan. Belov staat met zijn werk synoniem voor atmosfeer en dan vooral die van melancholische sferen, vermengd met metal elementen en elektronische soundscapes. Datzelfde karakter produceert hij ook met het digitale album “Piano Works 1”, wat eigenlijk de aftrap is voor zijn solocarrière. Wat die solocarrière op moment van schrijven inhoudt is niet helemaal duidelijk, omdat hij in een interview met Progwereld al heeft aangegeven dat hij gewoon verder gaat met Kauan. Hoe dan ook lanceert Belov met dit werkstuk duidelijke plannen om zijn solocarrière een impuls te geven.

Het fundament op dit album bestaat volledig uit de piano, aangevuld met een elektrische gitaar en electronica die eigenlijk alle kanten opgaat. Harp, viool, cello, maar ook geluiden uit de natuur. Tevens ultra verfijnde geluidsgolven die je in een opperste staat van berusting brengt, getuige het nummer Reticent. De elektronische soundscapes van Belov zijn in de basis niet bijzonder vernuftig of vernieuwend, maar ze vullen de pianoklanken in optima forma aan. Verwacht geen elektrische gitaren binnen dit werkstuk, bas of drums zijn hier nauwelijks te vinden. Als ze wel te horen zijn spelen die een kleine bijrol in de productie. Vergelijkbare projecten voor de kenners onder ons zijn Hammock, Ed Carlsen en Slow Meadow.

Af en toe verraden de melodieën binnen zijn solowerk dat Belov inspiratie put uit zijn eigen brouwsels van Kauan. Neem bijvoorbeeld de track Ina, die refereert naar het laatste albumfeit “Kaiho”. Maar ook de zangpartij dat Synecdoche opent refereert naar het laatste werk van Kauan. Het neemt niet weg dat het onbegrensd genieten is, want je fantasie neemt al snel de overhand waarmee je in een metafoor kan schrijven… Al zittend op de rand van een rotspartij kijk ik over een woeste zee, met helemaal niets en niemand om mij heen. De wind raast langs mijn hoofd die vol met mijmeringen over het leven gaan.

Kortom; prachtige muziek en de piano van Belov klinkt als magie.

Hoewel je dit album tot op heden niet fysiek kan aanschaffen is via bandcamp een mogelijkheid dit album digitaal te bemachtigen. Voor het vriendelijke bedrag van zes euro en dertig cent heb je een heerlijke cd die eigenlijk buiten het spectrum valt van de traditionele progressieve rock, maar door de vele raakvlakken met het genre zeker en vast aanbevolen.

Ruard Veltmaat