Anubis GateAlbum

Het Spaanse Locomotive Label brengt over het algemeen cd’s uit die het ene oor in en het andere oor uitgaan. Het toevluchtsoord voor doorsnee bands die nergens anders onderdak kunnen vinden. Het Deense Anubis Gate zou in dat bestaande beeld van de platenmaatschappij wel eens verandering kunnen brengen. Na het debuut in 2004, “Purification”, ligt een jaar later de opvolger “A Perfect Forever” al in de schappen. Anubis Gate maakt progressieve metal die complexe kanten kent, maar ook verrassend makkelijk in het gehoor liggende.

Opener Sanctified is een progressief nummer met meer dan voldoende afwisseling, stevig soleerwerk van gitaristen Jesper M. Jensen en Kim Olesen en bovengemiddeld zangwerk van Torben Askholm, maar bovenal een zeer aanstekelijk refrein. Niet zo zeer om mee te zingen, maar meer door de prettig in het gehoor liggende melodie. Ook het korte, net geen vier minuten durende, Kingdom Come kent zo’n briljant refrein. De zang in dit nummer is voor het overgrote deel vervormd. Gitaristen Jensen en Olesen laten horen dat niet alle progressieve metalgitaristen zich uitsluitend in vingervlugheid verliezen. Van hun solo’s is elke noot raak.

Future Without Past start met een heerlijk lome intro om vervolgens om te slaan in een hoofdschudder van grote klasse. Korte afgemeten riffs, hamerende basdrums en rustige passages gaan met opmerkelijk gemak hand in hand. Anubis Gate draait de hand niet om voor een ballade. Het vrij obligate Curfew valt deze ‘eer’ te beurt. Een weinig opzienbarend nummer en na één keer beluisteren voldoende om het nummer bij een volgende draaibeurt over te slaan. De dubbele gitaarlijnen van het begin van Children Of The Pauper King klinken als een klok. Afwisseling is troef. De gitaarsolo’s lossen elkaar in perfecte eendracht af. Helaas wordt het einde van het nummer weggedraaid.

Approaching Inner Circle kent een rustig gedeelte met akoestische gitaar waarover heerlijk gesoleerd wordt. Deze stukken keren later in het nummer terug. In het stevige The Wanton Blades Of Lust zit een zeer bekend in het gehoor liggend gedeelte, maar tot op heden heb ik het nog niet kunnen thuisbrengen. Geeft niets, want het is een heerlijk nummer vol afwisseling en afgemaakt met een gotisch sausje. Beide gitaristen gaan nog een duet met elkaar aan dat doet denken aan bekende gitaartandems uit legendarische bands als Thin Lizzy, Judas Priest en Iron Maiden.

En dan Epitome Of Delusion… Het gotische begin compleet met grunts en de overgang naar de rustige gedeelten maken dit tot één van de betere nummers van “A Perfect Forever”. Een album dat, afgezien van Curfew, volstaat met juweeltjes. Het sferische einde gaat ongemerkt over in het ultrakorte Endless Grief dat op zijn beurt opmaat is voor het epische titelnummer, A Perfect Forever. Een zeer afwisselend nummer vol met tempo- en sfeerwisselingen, spetterende solo’s en sferische stukken. De twaalf en een halve minuut vliegen voorbij.

Locomotive Records heeft zichzelf een goede dienst bewezen door het uitbrengen van “A Perfect Forever” van Anubis Gate. Het is voor de band te hopen dat de koper verder luistert dan het verleden van het label, want anders blijft dit album steken in de grijze middenmoot en daar hoort het absoluut niet thuis!

Rob van Oosten