Anubis GateAlbum

Binnen de prog metal zijn bands uit Scandinavië vaak goed vertegenwoordigd. Ook in 2017 zijn we al weer verblijd met de nodige muzikale uitspattingen uit het noorden van Europa. Eerder dit jaar verschenen al uitstekende platen van Pain Of Salvation en Leprous, nu kan dan ook de laatste van Anubis Gate aan dat rijtje worden toegevoegd. En waar Leprous met “Malina” de prog metal wat meer losliet ten opzichte van het verleden, trakteert Anubis Gate ons hier op een heerlijke ouderwets potje progressieve metal.

Hoewel ouderwets? De plaat klinkt eigenlijk heerlijk modern. Dit is voor een groot deel te danken aan de prima productie, die zoals altijd weer in handen is van gitarist/toetsenist Kim Olesen en vaste producer Jacob Hansen. Het album klinkt heerlijk uitgebalanceerd. Het zijn echter toch vooral de liedjes die hier de regie voeren. Zonder uitzondering barsten deze van de kracht en diversiteit. De gitaren voeren de boventoon, maar het smaakvolle gebruik van de toetsen van Olesen zorgt ervoor dat het nergens een ondoordringbare gitaarmuur wordt. Waar menige prog metal band nog wel eens moeite heeft met het vinden van voldoende variatie op een album, heeft Anubis Gate daar geen enkel probleem mee. Het mooiste voorbeeld daarvan is het prachtige Operation Cairo dat druipt van de dynamiek en waar op smaakvolle wijze wat oosterse klanken zijn toegevoegd.

De band klinkt goed op elkaar ingespeeld en het is te merken dat de band sinds 2012 eindelijk een stabiele bezetting heeft. Het is ook omstreeks die tijd geweest dat bassist Henrik Fevre van achtergrondzanger naar leadzanger is gepromoveerd. Ook dat is een prima beslissing geweest, want Fevre beschikt over een goed en krachtig stel stembanden. Zijn stem is tamelijk prominent; iets wat ook te horen is bij Einar Solberg van Leprous. Dat is sowieso wel een band waar Anubis Gate zo af en toe dicht bij in de buurt komt. Een klein verbeterpuntje is misschien dat hij wel iets meer variatie in zijn manier van zingen mag brengen.

Hoewel “Covered In Black” geen conceptalbum is, bevat het wel een thema. De inspiratie hiervoor kwam voort uit een periode tijdens het schrijven van het album, waarin één van de bandleden last had van een slechte geestelijke gezondheid. De teksten zijn hierdoor wat donkerder dan we van de band gewend zijn. Het drieluik Black, Blacker en Blackest is wat dat betreft illustratief.

“Covered In Black” is het zevende album van Anubis Gate en bevat voldoende kwaliteit om te kunnen doorstoten naar de hogere regionen van de prog metal competitie, waar de band vreemd genoeg nog niet eerder tot is doorgedrongen. Wellicht dat de band er ook zo over denkt, want voor The Combat is al een videoclip geschoten en alle eerdere album zijn in de compilatie “Orbits” opnieuw uitgebracht. Aan “Covered In Black” zal het in elk geval niet liggen.

Ralph Uffing