Ape ShifterAlbum

Jeff Aug is een in Amerika geboren en getogen gitarist en woont al zo’n 18 jaar in Allgäu, Duitsland. Hij is wellicht bekend als een ‘Solo Acoustic Instrumental Fingerstyle Guitarist’. Bekendheid die hij opliep door optredens met onder anderen Allan Holdsworth, Soft Machine, Albert Lee, Ice-T, John Stabb en Anne Clark. Verder is hij tweemaal wereldrecordhouder in de ‘meeste concerten opgevoerd in 24 uur in verschillende landen’. Echter in tegenstelling tot zijn akoestische vingerstijl gitaarspel waarmee hij bekend is geworden, is het album dat hij samen met Kurty Münch en Florian Walter heeft opgenomen een stevig instrumentaal rockalbum met invloeden van shred gitaristen uit de zeventiger en tachtiger jaren.

Het album opent met Uhlultc en hiermee wordt meteen de toon gezet voor de rest van het album. Instrumentale, gitaargeoriënteerde rock met een stevige en vingervlugge shredding sound. Als de baspartijen van Walter naar voren komen is er een groovy funky touch en de drumpartijen van Münch onderbouwen de heavy rock van het album. De stijl van Aug is het best te vergelijken met gitaristen die in de jaren tachtig de Mike Varney stal groot maakten, maar op een nummer als Dopamatic hoor ik ook weer invloeden van de Duitse gitarist Michael Schenker. Verder moet het nummer Sakrotani een verbastering zijn van Satriani, want de invloeden van deze Amerikaanse gitarist liggen er hier wel heel duidelijk bovenop.

Het grootste gevaar van een instrumentaal album – en dan zeker als maar één instrument de hoofdrol speelt – is de eentonigheid. Indien er niet genoeg afwisseling is, dan begint het eentonig te klinken. Ik ben meestal wel een liefhebber van instrumentale albums, maar Ape Shifter slaat met name hier de plank mis. Jeff Aug is zeker een zeer begenadigd gitarist, echter de composities op dit album blijven continu de (shred) kwaliteiten van Aug benadrukken waardoor je halverwege het album dit wel gehoord hebt.

Voor de echte gitaarliefhebber zeker een aanrader, maar voor de anderen vergt het wel doorzettingsvermogen.

Mario van Os