Apollo StandsAlbum

Verrassingen. Uit het niets. Die zijn vaak het mooist.

Achteloos lag deze ep een paar weken geleden in mijn brievenbus. Er was geen bijzondere aanleiding voor, het kwam niet van onze eindredacteur, ik had de band zelf niet benaderd en op het eerste oog zat er geen label achter. Kortom, een volledig raadsel. Maar diegene die het heeft gestuurd heeft vooraf goed ingeschat dat ik het mooi zou vinden.

Na de nodige bestudering en research begon er bij mij een lampje branden, de band is namelijk afkomstig uit Norwich in het Verenigd Koningrijk. En aangezien de metal-scene nauw met elkaar verweven is kon ik zelf de conclusie trekken dat de link met Ben Sizer van Arx Atrata de reden nog wel eens kan zijn dat deze cd op mijn bordje is beland. Hoe dan ook, ik ben er blij mee.

Eerst maar eens een korte introductie. Apollo Stands is een vijfmans formatie die in 2016 is opgestart. De band brengt in 2017 een debuutalbum uit onder de gastvrije naam “Join Us”. Hoewel het her en der goede kritieken ontvangt voor dit werkje breken ze er niet definitief en baanbrekend voor succes mee door. De band blijft gestaag schaven aan het geluid met als fysiek resultaat deze ep, “Minds”.

De ontwikkeling ten opzichte van het album “Join Us” is significant. De band projecteert op deze ep “Minds” een vettere en zelfbewustere sound als je het gaat vergelijken met het debuut. Apollo Stands maakt een doordachte combinatie van elektronica, (nu)metal, metalcore, progrock en een tikje symfonisch bombast. Daarbij heeft dit gezelschap twee charismatische zangers binnen de gelederen, frontman Ry Hase die uiteraard het grootste gedeelte voor zijn rekening neemt en gitarist Alexei Swatman. Ook hij is op vocaal gebied significant aanwezig. De gitaarriffs van de twee gitaristen zijn imponerend en klinken als wel meer huidige nu-metal bands, maar de elektronica die Apollo Minds toepast klinkt energiek en dynamisch en zorgt voor een bijzondere sfeer. Elk nummer heeft een eigen karakter waardoor er nergens verveling ontstaat. Want naast de genoemde kenmerken laat de band bijvoorbeeld ook een heerlijke gitaarsolo horen. Het enige vergelijk met een andere act die ik wil maken is de overeenkomst met Tesseract. Mijn gedachten vliegen regelmatig naar deze band, mede door de gebruikte elektronica.

Een goede weergave wat je kan verwachten binnen de muziek is Psyparadar, waar de elektronica op een smaakvolle manier vermengd wordt met de genoemde elementen. De compositie vertegenwoordigt een vette metalsound maar er is ook progrock in te vinden. Wat expliciet zorgt voor het pakkende aspect aan dit album zijn de samplers en de synths. Het maakt de metal ‘ondergrond’ van de band toegankelijk en vrolijk maar past daardoor ook binnen het huidige muziekbeeld. Maar het is ook vooral de gebalanceerde mix die deze ep aantrekkelijk maakt. Een advies aan de geïnteresseerde lezer is te beginnen met het laatste nummer In The Garden. Luister naar de mooie combinatie tussen de elektronica en de progrock aanpak van de compositie en concentreer je niet op de clichématige tekst, die wat afbreuk doet aan het geheel.

De single Supernova is niet het meest representatief voor de band maar ik begrijp wel waarom de band deze song gebruikt om de ep mee te promoten. Het begint als een redelijk standaard metaltrack met een catchy melodie en refrein, maar brengt ook de duo zang van Hase en Swatman prominent naar voren. Hier vinden we minder progrock in terug dan de andere tracks en naarmate de song vordert wordt er meer elektronica toegepast. Qua bruutheid is de song Fired Up de absolute prijspakker. Het is een geweldige track die de (thrash)metal binnen deze formatie maximaal openbaart. De combinatie tussen de twee zangers is hier fenomenaal, maar niet geschikt voor de tere zielen onder ons.

“Minds’ is een ep die vele markten bedient. De liefhebbers van moderne metal worden het meest op hun wenken bediend maar er zijn ook genoeg progrock elementen te vinden. Mijn advies is kort en bondig: probeer het!