AranisAlbum

We zijn ondertussen twee jaar na de release van “Made In Belgium”, Aranis’ staalkaart van Belgische chamber rock, uitgevoerd door Aranis. Een album dat bij ondergetekende een doorslaggevend succes was. En blijkbaar was ik niet de enige, want ook bij andere muziekliefhebbers waren de reacties meer dan positief. Combineer dit dan met het feit dat er nog vele Belgische componisten op het lijstje van Aranis staan en je komt tot dezelfde conclusie als de band zelf. “Made In Belgium” heeft nood aan een vervolg! En jawel, dat is natuurlijk deze “Made In Belgium II” geworden.

Het eerste wat ikzelf deed bij het ontvangen van dit album, was bekijken welke componisten Aranis deze keer had uitgenodigd. En ik moet eerlijk bekennen dat erg weinig namen mij eigenlijk iets zeiden op dit album. Waar op “Made In Belgium” je nog relatief bekende namen had als Daniel Denis, Roger Trigaux of Wim Mertens, blijft het hier bij Pierre Chevalier en Ward De Vleesschouwer (omdat die ook op de vorige plaat een nummer had). Pierre Chevalier is een pianist die al bij Univers Zero, Present en ook eerder bij Aranis zelf (op “RoqueForte” bijvoorbeeld) speelde en dus de Belgische chamber rock scene door en door kent. Hij maakt ook op dit album voor de gelegenheid deel uit van de vaste bezetting van Aranis.

Met een vaste rol voor Pierre Chevalier is er al meteen een eerste aanduiding waar de muziek zich op deze plaat op toegespitst heeft. Ze geven het zelf al aan in de ‘liner notes’ van dit album: meer ruimte voor een intimistische piano. Dit merk je onder andere al heel duidelijk in twee van de drie Intermezzos op dit album. In het algemeen is er dus wat meer nadruk op het toetsenwerk op dit album. Terwijl er net als op de vorige “Made In Belgium” geen plaats is voor drums op deze plaat. Hoewel er wel voor het eerst sinds “Songs From Mirage” weer eens plaats is voor een beetje zang. Zo horen we Jana Arms op Tolles Pferd zinnen uit bekende Duitse nummers zingen. Zo horen we iets uit Grauzone’s Eisbär, Nena’s 99 Luftballons en zelfs Peter Maffay’s Du (nooit gedacht dat ik die naam nog eens zou noemen op een prog-website) Het is overigens hier dat Pierre Chevalier zijn beste Duits mag bovenhalen door tot vier te tellen in het Duits. Dit alles maakt Tolles Pferd wat mij betreft tot een van de meest in het oog springende composities op “Made In Belgium II”. Overigens een zeer sterke compositie van Koen van Roy, een van die vele componisten die mij absoluut niets zeggen, maar waar ik wel stevig van onder de indruk ben nu; een zeer boeiend chamber rock stuk!

Een andere track die absoluut niet onvermeld mag blijven is de opener Skip XXI. Vooreerst omdat ie voorzien werd van een niet onaardige videoclip, te bekijken op Aranis’ eigen website. Maar ook omdat het gewoonweg een verdomd sterk nummer is. Het gaat hier om een compositie van Peter Vermeersch, een man wiens naam mij alweer niets zegt, maar blijkbaar samen met Pierre Vervloessem de productie verzorgde voor dEUS’ debuut “Worst Case Scenario”. Maar vooral was hij ook, weer samen met Vervloessem, bandleider van de ter ziele gegane chamber rock band X-Legged Sally. Zijn compositie deed me in eerste instantie vooral aan Magma denken eigenlijk. Je krijgt diezelfde opzwepende muziek en ritmes die vele chamber rock bands reeds hebben geïnspireerd. Je zou in feite ook kunnen zeggen dat je Univers Zero hierin terughoort, wat aangeeft dat het nummer zeer stevig zijn wortels heeft in dit soort muziek. Doch is er in het midden van Skip XII ineens de accordeon die de bovenhand krijgt op zijn Lars Hollmers, maar dan ondersteund door de zang van Jana Arms, om dan terug te keren naar de Magma-aandoende ritmes waar het nummer mee begon.

Ik heb nu twee nummers van “Made In Belgium II” van naderbij bekeken, maar dat wil niet zeggen dat de rest minder het vermelden waard is. Integendeel zelfs! Wat mij betreft loopt het op dit album echt over van het ene hoogtepunt naar het andere. Het moge duidelijk zijn dat Aranis er voor de tweede keer op rij is in geslaagd om weer een verzameling sterke componisten te vinden die voor hen een nummer wilden schrijven. Ieder van hen is erin geslaagd om de perfecte Aranis-song te schrijven en dat kunnen we alleen maar bewonderen. Wat ikzelf overigens ook enorm toejuich, zijn de drie Intermezzo die je op dit album vindt. “Made In Belgium II” is op zich een heel heftige plaat en die rustpunten zijn meer dan welkom.

Met andere woorden: voor de zesde keer op rij is Aranis erin geslaagd om het perfecte chamber rock album af te leveren. En ik kan eigenlijk echt alleen maar mijn bewondering uiten voor de manier waarop ze voor de tweede maal met andere componisten werken en toch nog die typische Aranis-sound hebben kunnen bewaren. Dit vervolg op “Made In Belgium” is dan ook weer een groot succes. En wat meer is: dit is blijkbaar slechts het tweede deel van een drieluik! Er staat ons dus nog meer lekkers te wachten en ikzelf sta alvast te popelen daarvoor. Maar ondertussen kan ik deze “Made In Belgium II” eigenlijk alleen maar aanraden.

Peter Van Haerenborgh