ArchetypeAlbum

Ik werd verrast door dit album van deze band uit de staat Ohio, VS. De nummers zijn met een gemiddelde lengte van ruim zes minuten vrij lang en de cd besluit met een stuk van zelfs dik twaalf minuten. Dus wel een schijfje om even voor te gaan zitten.

Final Day opent het album en kent direct al de nodige parallellen met de eveneens uit Amerika afkomstige epic-metalband Iced Earth. Ook Archetype zanger Greg Wagner bedient zich, met de van Iced Earth bekende, bijtende zang. De achtergrond bestaat uit continu riffende gitaren, terwijl gitarist Chris Matyus de ene solo na de andere uit zijn gitaarmouw schudt. Ook Hands Of Time, Dawning, Arisen en het volledig instrumentale The Mind’s Eye bevatten spetterende gitaarsoli. In Hands Of Time, Inside Your Dreams en het lange slotstuk Years Ago (12:37) herkennen we duidelijk invloeden van Virgin Steele. Dit zijn typisch theatrale metalnummers gebouwd op stevige gitaarmuren.

De titeltrack is typerend voor Archetype. Een geslaagde combinatie van de epische Iced Earth-metal met de bombastische Virgin Steele-invloeden erin verwerkt. Dit nummer kent tevens een mooi, rustig middenstuk en wat volgt zijn heerlijke gitaarsoli tot het slot van dit prima nummer. Een ander opvallend nummer is Inside Your Dreams, dat begint als een kracht ballade (akoestisch gitaarwerk, rustige zang) en zich dan via een fraai opgebouwd middenstuk ontwikkelt naar een stevige climax. Er is een hoofdrol weggelegd voor drummer Keith Zeigler, die allerlei tegendraadse ritmes aan elkaar weet te roffelen. Premonitions en Visionary kenmerken zich door hun vele tempowisselingen waarbij Premonitions het meeste weg heeft van de huidige Iced Earth en Visionary zich kan meten met het oudere Queensryche werk (The Warning). The Mind’s Eye is een instrumentaal hoogstandje, waarin gitarist Matyus laat horen wat hij in huis heeft.

Het slotstuk Years Ago is met zijn twaalf minuten het magnum opus van de band. Het duurt toch in mijn ogen te lang. Na een prima begin met akoestische gitaren, dreigende zang en lekker riffend gitaarwerk verzandt dit stuk en een overvloed aan gitaarsoli en tempowisselingen. Wellicht dat het inbrengen van keyboards de band goed zou doen.

Kortom: een verrassend album van Archetype, een Amerikaanse belofte.

Gerard Augustijn