ArenaAlbum

Arena toerde tussen september en oktober 2000 intensief door Europa ter promotie van hun laatste album “Immortal?”. Nederland werd daarin twee keer aangedaan: één keer in Rijssen en de tour werd afgesloten op 17 oktober 2000 in Paradiso, Amsterdam. Iedereen die bij dit laatste concert aanwezig was, zou het volledig met mij eens zijn, wanneer ik zeg dat het een monumentaal concert was. De sfeer, de muziek en de ambiance die avond waren bijzonder te noemen.

Het concert in Paradiso is opgenomen en “Breakfast in Biarritz” is het resultaat hiervan. De energie waarmee die avond werd gespeeld en het plezier dat de band erin stopte, is duidelijk op het album terug te horen. De productie, verzorgd door John Mitchell, is van prima kwaliteit.

De cd opent met het ruim twintig minuten durende Moviedrome. Op zich een gewaagde keuze om een concert met dit nummer te openen, maar het pakt bijzonder goed uit. Het lange intro (dik 3 minuten) creëert een positief gespannen sfeer en voegt iets toe aan het nummer. “Immortal?” is op dit live-album vertegenwoordigd met de songs Moviedrome, The Butterfly Man, Chosen en Friday´s Dream. Maar ook nummers van de oudere albums als: Midas Vision en The Hanging Tree komen aan bod. Helaas zijn de publieksfavorieten Solomon en Jericho niet op het album aanwezig.

Zanger Rob Sowden heeft zich de nummers inmiddels prima eigen gemaakt maar zijn stem is ook meteen het minpunt op dit album. Vaak weet hij niet het gevoel en emotie in zijn stem te leggen, waardoor zijn zang vaak wat monotoon en zoutloos overkomt. Dit, in combinatie met zijn matige podiumprestatie, bewijst maar weer dat Sowden echt een studiozanger is en dat hij live nog aardig wat tekort schiet. Alhoewel ik er wel bij moet vermelden, dat vergeleken met zijn eerste concerten, hij wel gegroeid is en dat biedt vertrouwen voor de toekomst.

John Mitchell steelt werkelijk de show op dit album. Zijn solo´s zijn stuk voor stuk briljant. Hoogtepunten van de cd zijn dan ook de nummers waarop hij de grootste stempel  drukt zoals  Serenity, Elea en The Butterfly Man.

De cd wordt afgesloten met publiekslieveling Cry for Help VII. Hierin is ook duidelijk het enthousiasme van het publiek te horen, wanneer zij na dit nummer maar blijven doorzingen en klappen.

Naast de ‘gewone’ cd bevat “Breakfast In Biarritz” ook nog een extra cd met daarop 3 extra tracks en een Arena-documentaire op cd-rom van ruim 30 minuten. Hierin zie je interviews met alle leden van de band en diverse livebeelden. Voor iedereen die bij het concert aanwezig was, lijkt dit album verplichte kost. Voor de mensen die er niet bij waren, is dit een mooie kans om toch nog de sfeer te proeven en alsnog getuige te zijn van een fantastisch concert.

Maarten Goossensen