Zouden de mannen achter Arena een marketing cursus gevolgd hebben? Met een studioalbum, twee bijbehorende en separaat uitgebrachte ep’s, een dvd en nu een dubbel live album, wordt het product “Contagion” volledig uitgemolken. Tegenwoordig hebben bands steeds meer moeite om nog wat euro´s te verdienen en wordt men al snel verleid tot het uitbrengen van veel extra’s, maar er dient gewaakt te worden voor overkill.
Maar genoeg hierover, laten we dit livealbum eens onder de loep leggen. Allereerst is daar de productie, die valt of staat bij een live plaat. In tegenstelling tot de Arena dvd “Caught In The Act”, is de productie van “Live” om door een ringetje te halen. Alle instrumenten zijn goed te onderscheiden en het geheel komt helder en strak over. Op de eerste cd valt “Contagion” te beluisteren. Het is zonde dat Arena de cd niet integraal speelt en het is jammer (en mij een raadsel) dat Never Ending Night, On The Box, Tsunami en Mea Culpa ontbreken. De overige nummers worden opvallend sterk gespeeld. De band komt een stuk harder over, dit komt mede door het zware basspel van Ian Salmon en het felle gitaarspel van John Mitchell. De nummers komen in deze hardere variant nog beter uit de bus.
Het instrumentale en up-tempo This Way Madness Lies is een uitschieter. Het tempo ligt iets hoger dan op het album en dat maakt het nog fraaier. Het gitaarspel van Mitchell is erg goed en hij tilt het nummer naar een hoger niveau. Ook Spectre Af The Feast is een waar ‘feast’ voor het oor. Met name het sterke basspel van Ian Salmon valt hier op. Rob Sowden zal nooit mijn favoriete zanger worden, maar eerlijkheidshalve moet ik constateren dat zijn zangkwaliteiten behoorlijk zijn verbeterd (en nu zijn live performance nog). Zijn stem klinkt wat rauwer en wat minder gepolijst. Het maakt de muziek van Arena alleen maar sterker, hopelijk zet hij deze lijn door op het volgende studioalbum.
Op de tweede schijf staan de oudere Arena nummers. Eigenlijk is deze tweede schijf zwaar overbodig. Van de tien tracks stonden er zeven ook op het vorige livealbum “Breakfast At Biarritz”. Waarom zet de band daar nu geen nummers op die ze live nog niet eerder (of heel lang niet meer) gespeeld hebben ? Nummers als In The Blink Of An Eye, The Visitor of Sirens zou ik (en velen met mij) graag eens in een live versie horen. Jammer dat Arena live altijd zo enorm op safe speelt. De uitvoeringen die op de tweede cd staan, worden zondermeer uitstekend gespeeld met als hoogtepunten Chosen, Hanging Tree en publiekslieveling Solomon.
Weet je wat pas gaaf geweest zou zijn? Als Arena live heel “Contagion” had gespeeld zoals ze dat in eerste instantie in gedachten hadden, dus inclusief de nummers die op de EP´s terecht zijn gekomen. Of dat op de eerste schijf “Contagion” zou staan en op de tweede een integrale live versie van “The Visitor”. Kijk dan zou je de fans écht een groot plezier doen.
Naast deze dubbel cd is er ook een Limited Edition die de titel “Live & Life” heeft meegekregen. Hier zit ook een dvd bij met een veertig minuten durende documentaire.
Maarten Goossensen